2040 Ludzie na planecie, poznali swoich opiekunów.

Witam słuchaczy w czternastym odcinku podcastu Nowa Wspaniała Planeta Ziemia. Temat, który zamierzam przestawić, jest niezmiernie ciekawy, i został skrócony do 15 tysięcy znaków, ale mimo to ten odcinek jest najdłuższym do tej pory zrealizowanym przeze mnie. Dlatego będzie podzielony na cztery części i epilog. Epilog, to spojrzenie na cały temat z większej perspektywy, z pewnego oddalenia. Nowością w tym odcinku podcastu, jest wzbogacenie go o podkład muzyczny. Zapraszam do wysłuchania.

Część pierwsza – Bruce Lipton.

Bruce Lipton, amerykański biolog. Ukończył doktorat z biologii na uniwersytecie w Virginia w roku 1971. Najbardziej znany z promowania idei, że na ekspresję genów mogą wpływać czynniki środowiskowe. Głównym obszarem zainteresowań Brusa jest nowa biologia. Bruce twierdzi, że warunki środowiskowe determinują rozwój żywych komórek. Przytacza własny eksperyment, który wygląda tak : rozdziela trzy jednakowe genetycznie komórki, do trzech szalek Petriego. Każda jest w innym środowisku zewnętrznym, oznaczonych A, B i C. Następuje podział komórek. Rozwijają się trzy różne – tu brakuje mi słowa – różne organizmy. W szalce A powstaje kość, w B powstaje mięsień, a w C powstaje coś innego. Jaki wniosek?

To nie tylko kod genetyczny DNA określa organizm. Środowisko ma decydujący wpływ na rozwój. Otoczenie komórki, otoczenie organizmu. Brus idzie dalej w rozważaniach, gdyż twierdzi, że warunki mogą powodować zmianę kodu DNA komórki. Samo programowanie własnego kodu genetycznego organizmu. To zupełnie, tak jakby człowiek za swojego życia mógł ciągle modyfikować własne DNA.

Wreszcie, naukowiec łączy ze sobą świadomość i materię. Skoro warunki takie jak wilgotność czy temperatura wpływają na rozwój. To dlaczego nie warunki wewnętrzne. Coś co nie ma związku z czynnikiem zewnętrznym organizmu. Twierdzi, że tym środowiskiem mogą być uczucia, myśli, emocje. Świadomość może wpływać na zmianę w organizmie. Tak, jakby powiedzieć pacjentom szpitala : wasza rekonwalescencja, zależy od waszych emocji. Pozytywne będą skracać długość, negatywne będą wydłużać czas zdrowienia. Lipton uważa, że możliwe jest całkowite wyleczenie, bez jakiejkolwiek tabletki. Umysł ma decydujący wpływ nad materią. Przytacza przykład tabletki statyny, które mają 5% skuteczności oraz 25% efektów ubocznych. Twierdzi, że większość tabletek opierają się na efekcie placebo. Tak naprawdę świadomość leczy. Ale gdzie jest świadomość?

Naukowiec, opublikował setki filmów, w których opowiada o nowoczesnej biologii od 30 lat. Trudno jest mi ustalić na którym filmie Liptona widziałem tę wypowiedz, ale brzmi ona mniej więcej tak. Mózg człowieka, nie jest miejscem w którym powstaje świadomość. Istnieje centralna świadomość, centralny super komputer. Świadomość jest jedna dla wszystkich ludzi i ulokowana rzecz jasna poza ich głowami. Sytuacja przedstawia się podobnie do telewizora i telewizji publicznej. Ludzie posiadają, w głowach odbiorniki telewizyjne z antenami, które odbierają sygnał telewizyjny od centralnego nadajnika. Utrata świadomości, jest podobna do utraty odbioru sygnału z anteny w telewizorze i utraty odbierania programu telewizyjnego. Ekran zaczyna być pusty. Przestajemy widzieć na ekranie telewizora program, gdyż nie mamy połączenia z nadajnikiem stacji telewizyjnej. Świadomość w dalszym ciągu jest, istnieje nieprzerwanie, ulokowana w nadajniku stacji telewizyjnej. Człowiek ma tylko przerwę w odbiorze sygnału. Czyli ciało człowieka przestaje łączyć się z nadajnikiem świadomości. Sama świadomość jest ulokowana poza naszym ciałem, nie jest możliwe aby znikła. Świadomość, trwa nieprzerwanie.

Część druga – Tom Campbell

Tom jest fizykiem, wykładowcą i autorem Mojej Wielkiej Teorii Wszystkiego, która jednoczy ogólną teorię względności, mechanikę kwantową i pochodzenie świadomości. Tom miał długą karierę jako naukowiec i fizyk.

2040 Większość zwierząt i roślin jest martwa. Część Ziemian żyje poza Planetą, a zdecydowana większość czeka śmierć na jej powierzchni.

Lata pięćdziesiąte są uważane przez naukowców, za czas przełomowy w historii ostatnich 10 tysięcy lat. Co takiego wydarzyło się w tamtym czasie?

Dr Young-Hai Chi z uniwersytetu w Oksfordzie informuje, że stężenie gazów cieplarnianych zaczęło gwałtownie rosnąć. Jeżeli słuchasz tego podcastu wyobraź sobie wykres, który przez tysiące lat jest niemalże linią poziomą, by około roku pięćdziesiątego pnie się pionowo w górę.

Doktor Young wysuwa hipotezę opartą na raporcie klimatycznym IPCC z rokum 2007, że Planeta Ziemia gwałtownie zmierza do zagłady klimatycznej. Taki oto wniosek przedstawił zgromadzonym uczestnikom podczas konferencji AMMACH, która odbyła się w roku 2012.

Od czasu kiedy w osiemnastym wieku, epoka przemysłowa zaczęła produkować gazy cieplarniane ich ilość stale rosła. Ale to dopiero po II wojnie światowej, koncentracja zaczęła rosnąć w gwałtownym tempie. Wzrostowi towarzyszy zwiększanie się globalnej temperatury na Planecie Ziemia. Powoduje to topnienie lodowców na kołach podbiegunowych. Lodowce, stanowią swego rodzaju ekran, który odpija promieniowanie UV. Razem z topnieniem pokrywy lodowej, nie tylko będzie podwyższać się poziom oceanów ale ilość odbitego promieniowania będzie się zmniejszać, co będzie przyspieszać jeszcze topnienie. Nastąpi potworna reakcja łańcuchowa, której już nie można zatrzymać.

Obecne stężenie gazów wynosi około 400 PPM. A spodziewany Tipping Point dla planety to 450 PPM. Tutaj muszę przerwać na moment i wyjaśnić czym jest ten Tipping Point. Jest to ilość stężenia gazów cieplarnianych, po której przekroczeniu, ekosystem Planety Ziemia stanie się niestabilny. Rozumiemy to jako powstanie powodzi, fal tsunami, suszy, wyginięcia całych gatunków zwierząt oraz roślin, po przerwaniu łańcuchów pokarmowych. Tipping point jest punktem gdy Planeta rozpoczyna proces zniszczenia wszelkiego życia na swojej powierzchni. Dr Young obliczył, że przy obecnym pionowym wzroście stężenia gazów cieplarnianych, wartość 450 PPM zostanie osiągnięta już przed rokiem 2040-tym.

Czy to koniec wszelkich złych wiadomości? Niestety nie, czeka nas jeszcze kolejna, gorsza prognoza. Zagłada Ziemi, może nastąpić znacznie wcześniej, gdyż zapomnieliśmy o tak zwanej wiecznej zmarzlinie.

Nie wszyscy słuchacze tego podcastu wiedzą, że w dalekich i zimnych obszarach Kanady, czy Syberii, znajduje się obszar zwany wieczną zmarzliną. Swoją nazwę zawdzięcza temu, że od ostatniej epoki lodowcowej około 11 tysięcy lat temu nigdy nie stopniał. Obecnie topnieje już od roku 2001. Na pewno słuchając tego nie zdajesz sobie sprawy z powagi tej sytuacji, ale każdy klimatolog w tym momencie jest blady jak ściana. Tykająca bomba środowiskowa już odmierza czas.

Wieczna zmarzlina zawiera szacunkowo 16 miliardów ton metanu. Zmarzlina topiąc się uwolni do atmosfery uwięziony gaz. Metan jest 23 razy bardziej szkodliwy dla atmosfery niż obecne gazy cieplarniane. Skróci czas potrzebny do osiągnięcia Tipping Point trzykrotnie. Co oznacza, że być może zagłada Planety nie nastąpi w 2040 ale o 15 lat wcześniej. Proces podwyższania globalnej temperatury atmosfery przyspieszy. Już około 2025 Planeta przekroczy punkt bez powrotu, Tipping Point.

Decydenci światowi, wiedzą o nadchodzącej katastrofie ekologicznej, zwołują konferencje klimatyczne, aby tylko wymienić : 1997 Kioto Protokół klimatyczny, 2016 Paryskie Porozumienie klimatyczne, 2018 Katowicka Konferencja klimatyczna. Wszystkie konferencje, postulowały redukcje emisji CO2. Tymczasem, emisja stale rośnie.

Dr Yung ma na to odpowiedz. Nie potrafimy zmienić polityki i ekonomii nastawionej na ciągły wzrost zysków. Nie chcemy zastąpić jej w ekonomie pro środowiskową. Uratowanie Planety Ziemia leży w rękach każdego człowieka na planecie, który zacznie podejmować decyzje przede wszystkim dobre dla Planety,

2037 Iwonka lat 6 straciła oko w wypadku. Już za 3 tygodnie otrzyma nowe, wyhodowane w łożysku świni z zarodka, ludzkich komórek macierzystych.

Jak to się zaczęło?

1953 Watson i Crick odkrywają DNA a w 1980 Narodziła się pierwsza transgeniczna mysz. Czyli taka, która posiada geny innego gatunku. Np. gen meduzy fluorescencyjnej. Dzięki temu połączeniu mysz może świecić w ciemnościach, zdjęcie takie jest dostępne w sieci.

2000 Projekt Ludzkiego Genomu ogłasza ukończenie mapowania ludzkiego genomu. Nie trzeba było długo czekać by genetycy zaczęli eksperymentować nad transgenicznymi ludźmi. Ludzkie embriony zaczęły się rozwijać w szkle laboratoryjnym. Konieczne były nowe regulacje prawne.

2001 parlament Wielkiej Brytanii uchwala regulację, która pozwala na klonowanie ludzkich embrionów w celu prowadzenia badań nad poważnymi chorobami. Embriony mogą żyć tylko do 14 dni, po tym czasie oficjalnie muszą być likwidowane.

2004 Uniwersytet Narodowy w Seulu : stworzono pierwsze ludzkie embriony, które były prawdziwymi klonami szesnastu kobiet, które dostarczyły komórki do ich wytworzenia.

2007, Jak donosi Washington Post, w Kanzas na polu rośnie 20 tysięcy akrów ryżu z genami ludzkiej wątroby. Firma odpowiedzialna, Ventria opracowała trzy odmiany ryżu, każdy wyposażony w inny ludzki gen, który sprawia, że rośliny produkują jedno z trzech ludzkich białek. Laktoferyna i lizozym zwalcza bakterie w mleku i ślinie. Testy na dzieciach podczas epidemii w Peru wykazały, skuteczność tych białek. Przeciwnicy, donoszą o licznych powikłaniach, będących skutkiem spożywania genetycznie modyfikowanego pożywienia.

2011, Daily Mirror podaje, że w brytyjskich laboratoriach, stworzono setki ludzkich embrionów hybrydowych. Ludzkie plemniki wszczepiano do jaj zwierzęcych, mieszano ludzkie komórki z zarodkami zwierzęcymi, tworzono hybrydy. Dzięki tym eksperymentom, było możliwe wyhodowanie w zwierzęcym organizmie jak mysz, ludzkiego ucha.

Również w 2011, Brytyjska Akademia Medyczna opublikowała raport, z którego wynika, że fuzje ludzkich genów ze zwierzęcymi i roślinnymi są poważnym problemem. Ale my jako społeczeństwo Planety Ziemia musimy iść w tym kierunku, gdyż terapia genowa jest przyszłością w leczeniu nieuleczalnych przez wiodącą medycynę chorób. Genetycy, niczym Prometeusz, muszą nieść ogień genetyki dla ludzi.

2013 Jak podaje Life News, University of Wisconsin i University of Rochester opublikowały dane na temat eksperymentów na zwierzętach. Naukowcy wstrzyknęli myszom immuno toksynę w celu zniszczenia części ich mózgów – hipokampa. Następnie badacze zastąpili uszkodzone komórki komórkami pochodzącymi z ludzkich embrionów. Komórki rozmnażały się, a chimery laboratoryjne odzyskiwały zdolność poruszania się w testowym labiryncie. Myszy z ludzkimi komórkami, były inteligentniejsze od zwykłych myszy, dodatkowo cecha była przenoszona na nowe pokolenia.

Przerywamy naszą transmisję, aby nadać reklamę : Twoje dziecko nie chce się uczyć, ma słabą pamięć i słabo czyta? Już nie musisz odrabiać z nim lekcji i wysyłać go na zajęcia uzupełniające. Zafunduj swojemu dziecku nowe komórki mózgowe. Promocja -10 procent ważna do końca tygodnia.

2020 Zapotrzebowanie na ludzkie organy wzrasta. Lista oczekujących na przeszczep stale się wydłuża. Zwiększa się ilości zachorowań w coraz bardziej skażonym środowisku naturalnym. Globalny czarny biznes nielegalnym handlem organami stale powiększa obroty, a przepisy dotyczące adopcji zagranicznej dzieci ułatwiają działania. Jak podaje tylko Fundacja Dobrego Pasterza w Polsce 80% dzieci, nie trafia do nowych kochających rodziców.

Rozwój genetyki pozwala upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu. Części zamienne dla człowieka oraz tani posiłek. Transgeniczne mięso, zmniejszy koszty produkcji żywności. Jak wykazały badania, produkcja jednego kilograma wołowiny zużywa 15 tysięcy litrów wody pitnej. Dla porównania jeden kilogram ziemniaka,

2040 Każda ludzka aktywność na Ziemi jest rejestrowana przez maszyny. Komputery podejmują decyzje o losach obywateli.

Prawo do prywatności jest zawarte w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka z 1950 (Council of Europe Treaty Series). W XXI wieku zrezygnowano z respektowania prywatności obywateli Ziemi. Alex Preston w 2014 roku pisze o śmierci prywatności na łamach czasopisma „The Guardian”(1) cytat : „Dotarliśmy do kresu prywatności; nasze prywatne życie, takie jakie znali nasi dziadkowie, zostało odesłane do królestwa wstydu i tajemnicy”.

Utrata prywatności, była w centrum uwagi już w roku 1932, Aldous Huxley napisał wspaniałą książkę pod tytułem „Nowy Wspaniały Świat” – „Brave New World”. Autor opowiada o całkowicie kontrolowanym społeczeństwie, gdzie warunkowanie genetyczne i psychologiczne jest ważnym mechanizmem kontroli ludzkości. Warunkowanie umożliwia usunięcie potrzeby wolności, daje stu procentową pewność, że obywatel jest szczęśliwy z losu jaki został dla niego przeznaczony przez tych, którzy nim kontrolują.

Nie trzeba było długo czekać, aby fikcja literacka stała się faktem. Już w roku 1953 Centralna Agencja Wywiadowcza CIA utworzyła program badawczy pod nazwą Projekt MKUltra(2), którego celem było wykonywanie nielegalnych badań nad ludźmi zmierzających do opracowania leków i procedur do wykorzystania w przesłuchaniach. Poprzez kontrolę umysłu usiłowano wymuszać zeznania i osłabić opór psychiczny. Z plotek dowiadujemy się, że projekt nigdy nie został zakończony.

W roku 1949 powstała powieść pod tytułem „1984” napisana przez George Orwell’a(3). Jest to nie tylko powieść opowiadająca o inwigilacji społeczeństwa, ale zarazem instrukcja obsługi dla jednostek uzurpujących sobie prawo do decydowania o losach ludzi. Dzięki autorowi, dowiadujemy się o wielu metodach szpiegowania obywateli, do mowy potocznej przenika określenie „wielki brat” (Big Brother). Określenie dotyczy, wszechobecnych metod inwigilacji społeczeństwa, na przykład dzięki reklamom na ulicach. Duże ekrany poza wyświetlaniem informacji, mogą obserwować obywateli poprzez kamery zainstalowane wewnątrz.

Wielka Brytania, podąża za wizją Orwell’a od roku 1960 (4). Obecnie wszystkie większe miasta Wielkiej Brytanii posiadają kamery monitorujące, jest ich zainstalowanych 1 milion 850 tysięcy albo jedna kamera na każdych czternastu obywateli kraju. W samym Londynie jest około 420 tysięcy kamer. Wielka Brytania, nie jest jedyna. Do kolejnych miast z tak dużym system kamer należy Pekin 470 tysięcy czy Chicago 17 tysięcy.

Problem braku prywatności przeniknął do mediów na dobre pod koniec XX wieku. W roku dwu tysięcznym powstaje filmu fabularny oparty na faktach, reżysera Joe Chappelle pod tytułem „Takedown”, który opowiada o ujęciu znanego hakera Kevina Mitnicka (Autor tego tekstu miał okazję spotkać się osobiście z Kevinem). Mitnick udowadnia, że instytucje państwowe posiadają obszerne zbiory danych, sam decyduje się uzyskać do nich nieautoryzowany dostęp, aby pokazać społeczeństwu skale tego zjawiska. Sam haker niczego nie niszczy, omija tylko zabezpieczenia systemu Solaris i udowadnia niekompetencję pracowników odpowiedzialnych za zabezpieczenia.

Zostaje schwytany i pokazowo osądzony za swój czyn. Jego przypadek zostaje nagłośniony przez główne media, jako przykład złego przestępcy. Ale prawdziwym przestępcom są instytucje, które gromadzą dane o obywatelach bez ich wiedzy i zgody. Z ust hakerów, podczas konferencji CMAD słyszymy znakomity cytat w 41 minucie filmu : „To poufne.” pada odpowiedz „Już nie.”(5). Dla hakerów nie jest tajemnicą, to co ma być poufne dla zwykłych zjadaczy chleba. To złości System. Kevin Mitnick po wyjściu z więzienia, opisuje wszystko w swojej książce, pt. „Art of Deception” wydanej w Polsce, przez wydawnictwo Helion.

W roku 1971 utworzono program „Globalnego Nadzoru” – masowej inwigilacji całych populacji ponad granicami państw („Global surveillance”)(6).

2038 Wody oceanów są martwe. Ryby na Planecie żyją w plastikowych zbiornikach, karmione automatycznie. Zobacz jak to się zaczęło w 1961.

Rabunkowa eksploatacja oceanów zaczęła się niedługo po Wojnie. Od roku ‘61 roczny wzrost spożycia ryb przewyższał dwukrotnie wzrost populacji. Jak podaje FAO (Food and Agriculture Organization) w roku 2016 Ziemska produkcja rybna to 170 milionów ton. Ale w tym około 50% to akwakultury, czyli hodowle ryb w sztucznie utworzonych zbiornikach wodnych na lądzie lub na oceanach.

Jak widać z analiz FAO produkcja akwakultury stale rosła aby odpowiadać na ciągły wzrost zapotrzebowania Planety na produkty z ryb i skorupiaków a także roślin wodnych. Następuje także nadmierna eksploatacja łowisk (overfishing), co spowodowało po 2020 spadek ilość poławianych ryb.

Ludzkość, w pogoni za zwiększającym się zapotrzebowaniem, zaczęła niszczyć łowiska do tego stopnia, że oceany zaczęły wymierać, a dalszy wzrost produkcji morskiej był wynikiem już tylko akwakultur. Szacuje się, że 87% oceanów umiera. Jak podało Global Research w raporcie opublikowanym w czasopiśmie Current Biology, światowe oceany szybko umierają, ponieważ skutki działania człowieka powodują wyniszczenie. Jedynie 13% obszarów posiada nienaruszone ekosystemy, głównie na kołach podbiegunowych. Oceany pochłaniają dużą część dwutlenku węgla, wytwarzanego przez człowieka, z tego powodu wody stają się kwaśne i niezdatne do życia.

Jak wynika z raportu David’a Kroodsma’na opublikowanego w czasopiśmie Science Rybołówstwo zmieniło swoją postać, zaczęło dominować poławianie metodami przemysłowymi. Dzięki zebraniu 22 miliardów impulsów GPS z 70 000 statków, udało się narysować mapę obszarów w których prowadzi się działalność połowową. Z raportu wynika, że 5 krajów stanowi 85% połowów. Większość to Chiny, reszta to Hiszpania, Japonia i Korea Płd.

Przeciętnie mieszkańcy Planety zjadają około 20kg ryb rocznie. Od roku 2021 stale zmniejszające się ilości ryb, oraz zatrucie oceanów utrudniało produkcje nawet w akwakulturach. Zaczęto wprowadzać do obrotu syntetyczne ryby. Ich produkcja była dużo tańsza, gdyż hodowla trwała około 3 godzin, dzięki zastosowaniu nano botów. Produkcja syntetycznych ryb, nie przypominała w żaden sposób hodowli tradycyjnej. Ryby syntetyczne nie posiadają ości, płetw czy głów. Są to organizmy pozbawione organów wewnętrznych. Ryby takie bardziej przypominały filet. Materiał białkowy po wyrośnięciu był suszony i pakowany do transportu.

Tragiczną sytuację zbiorników wodnych Planety, pogłębiało także marnotrawstwo. Jak podaje raport ONZ FAO co trzecia złowiona ryba nie trafia na talerz. Przyczyn jest wiele. Ryba jest za mała i wyrzuca się ją martwą za burtę, albo zepsuje się w transporcie z uwagi na problemy z chłodzeniem traulerach. Projekty FAO zakładają, że ilość zjadanych ryb będzie stale rosnąć. W roku 2030 było to już ponad 230 ton.

Ciekawym organizmem jest kryl, żyjący w oceanach koła podbiegunowego. Kryl jest zwierzęciem mierzącym kilka centymetrów, który szybko ginie z powodu działalności człowieka. Wyginięcie tego zwierzęcia spowoduje śmierć dużo większych zwierząt, jak wieloryby czy pingwiny. Kryl jest przykładem, który pokazuje wymuszenie zastosowania technologii by zastępować organizmy naturalne syntetycznymi.

Kolejne ginące gatunki zwierząt w ocenach Ziemi, będą skutkowały rozrywaniu się łańcuchów pokarmowych. Po roku 2040 wprowadzono produkcje syntetycznych nano botów zastępujących kryl. W latach 2040-2080, na naszej Planecie będzie poruszać się coraz więcej sztucznych zwierząt wytworzonych przez człowieka, które będą zdolne do życia w wyniszczonym, zakwaszonym środowisku.

Planeta będzie powoli stawać się sztucznym ekosystemem.

http://www.fao.org/state-of-fisheries-aquaculture/en/

87% of the World’s Oceans Are Dying: Report

https://www.theguardian.

2049 Małżeństwa robotów z ludźmi są bardzo promowane przez Urząd Stanu Cywilnego, z uwagi na lepszą jakość relacji i statystyczną długość związków.

Roboty małżeńskie i rozrywkowe – które są głównym tematem – nie powstały nagle znikąd w roku 2049. Roboty budowane przez człowieka miały różne zastosowania. Głównie kojarzymy roboty z przemysłem samochodowym z ramieniem spawającym. Ale powstanie robotyki datuje się znacznie wcześniej.

Koncepcja sztucznego sługi powstała w Starożytnej Grecji, mówią o tym legendy Cadmusa oraz Pigmaliona. Wiele starożytnych mitologii zawierało sztucznych ludzi, jak rozmawiające mechaniczne służebnice, zbudowane przez greckiego boga Hefajstosa.

Koncepcja i sposób wykonania zmieniał się wraz z rozwojem technologii. I tak w 10 wieku naszej ery muzułmański wynalazca Al-Dźazari zbudował wiele automatów, w tym urządzenia kuchenne i muzyczne automaty napędzane wodą.

Termin robot, zagościł w naszym języku dzięki dwudziesto wiecznemu autorowi spektaklu satyrycznego, Karlowi Ciapkowi. Termin robot, oznaczał niewolnika, od czeskiego słowa „roboty” oznaczającego niewolę. W latach 90 tych Honda budowała roboty humanoidalne serii P, oraz bardziej ludzkie roboty nazywające się DASA.

Początki przemysłu małżeńskiego to 21 jednak wiek. W latach 1996-2003 powstały pierwsze wersje realistycznych robotów do przemysłu erotycznego, które zapoczątkowały nową gałąź przemysłu robotów towarzyszek życia.

Roboty budowane przez Kalifornijką firmę wyglądały niemalże identycznie jak prawdziwe kobiety. Ważne było także, że przyszły klient miał duże możliwości kustomizacji robota, podobnie jak motocykle typu Custom.

Podczas zakupu wybranego modelu można wybrać absolutnie wszystkie cechy budowy robota, aby wymienić choćby dla przykładu : 16 kolorów skóry, kilkanaście kolorów włosów na głowie, rodzaj oczu, rodzaj sylwetki, 25 rozmiarów i wyglądu piersi, nawet takie szczegóły jak wygląd brodawki piersi, czy 4 rodzaje kształtów rzęs. Firma zaczęła od sprzedawania modeli kobiecych, ale od roku 2008 wprowadzono Charlie, model męski.

Mężczyźni którzy kupowali roboty kobiece, nawiązywali szybko relacje uczuciowe, z robotem. Traktowali je jak członków rodziny, pomagali w ubieraniu, rezerwowali sypialnie i garderobę dla robota kobiety. Wreszcie, zaczęli się wychodzić na miasto, na pażę czy do sklepu z robotami. Chcieli aby roboty wykonywały coraz więcej czynności, już nie tylko czynności seksualne ale także społeczne.

Roboty mimo że początkowo potrafiły wykonywać bardzo ograniczone ruchy głową, rękami, mogły mówić do swojego mężczyzny słodkie słówka, prowadzić konwersacje, opowiadać dowcipy, szybko stały się wspaniałymi towarzyszkami, zwłaszcza starszych mężczyzn. Ciągle wprowadzono unowocześnienia, pozwalające na wgrywanie różnych modeli osobowości, zakresu słownictwa. Wprowadzono możliwość zmiany twarzy, dodawano kolejne serwo motory, a także funkcję czucia dotyku. Stąd roboty reagowały na dotyk swojego partnera, stawały się coraz bardziej ludzkie. Droższe wersje posiadały nawet punkt G.

Roboty kobiety szybko zaczynały wypierać prawdziwe żony, gdyż miały więcej zalet od realnych kobiet. Łatwo można było zmieniać ich wygląd, twarzy czy piersi wykonywały to czego mężczyźni oczekiwali, a nie robiły tego co przeciętna żona oczekiwała. Nie bolała ich głowa, nie miały cichych dni, nie umawiały się z koleżankami na babski wieczór. Słowem były idealnymi żonami, kobietami.

W szybkim czasie zarówno kobiety jak mężczyźni zaczęli celowo wybierać partnera życiowego za robota, wraz z rozwojem sztucznej inteligencji, zakres interakcji człowieka z robotem wzrastał. Co powodowało spadek zainteresowania mężczyzn, szukaniem sobie za żonę prawdziwej kobiety. To zjawisko wywołało odpowiedz kobiet, które przestawały szukać mężczyzn.

W latach 2040 ilość związków Robot – Człowiek była tak duża, że Urząd Stanu Cywilnego, wprowadził ustawową możliwość brania ślubu z robotem,

2051 Ostatni robotnicy przemysłu lekkiego zostali zwolnieni – stali się niepotrzebni, zamknięto ostatnie fabryki. Przedmioty codziennego użytku produkują się same, podobnie jak rośliny same rosną w ogrodach.

Tym co w wieku 20-tym była informatyka i programy komputerowe które zmieniły przetwarzanie informacji, tym dla wieku 21-ego będą samo replikujące się maszyny, które będą zmieniać materię jaka nas otacza. Z powierzchni ziemi znikną fabryki produkujące odkurzacze i samochody. Od 2050 roku upowszechni się przedmiot samo replikujący.

Samo replikujące się przedmioty były centrum zainteresowań od początku dwudziestego wieku. John von Newmann wymyślił teorie „Architektury ogólnego systemu produkcyjnego” opartego na koncepcji „uniwersalnego komputera” oraz „uniwersalnego konstruktora”. Uniwersalny komputer steruje programem, który wykonuje uniwersalny konstruktor. Ten drugi buduje kolejną parę komputera i konstruktora. Proces się powtarza aż do utworzenia przedmiotu.

Następnym fizykiem zainteresowanym tematem był Kim Eric Drexler, którego teoria dotyczyła obiektów o rozmiarach atomowych. Rozwinął koncepcję Newmanna do poziomu molekularnego, dodając molekularne pozycjonowanie ( to urządzenie zdolne do pozycjonowania pojedynczych molekuł na swoim miejscu ) z precyzja do jednej dziesiątej nano metra (mniej niż milionowa część milimetra).

Wreszcie Ralph C. Merkle, naukowiec z Institute for Molecular Manufacturing zainteresowany produkcją molekularną, unowocześnił koncepcję molekularnych komputerów oraz molekularnego ramienia robota, które jest zdolne do pozycjonowania molekuł nowego obiektu – tak zwane 6 stopniowe ramię Stewarda.

Samo replikujące się przedmioty w niewielkim stopniu wzorują się na naturze, ale są daleko bardziej doskonalsze. Nie jest możliwe aby z pomidora powstała gruszka, albo aby każde jabłko w sadzie było identyczne. Dla samo replikujących się przedmiotów nie jest to problemem. Mogą się dowolnie przeprogramować.

Typowa gospodyni domowa, która będzie chciała kupić np. zasłony do pokoju. Za pomocą komputera wybierze ich cechy, jak kolor i rodzaj tkaniny. Następnie otrzyma przesyłkę, w której wnętrzu będzie samo replikująca się materia. Po otwarciu pudełka nastąpi proces samo replikacji, który w ciągu kilku minut wytworzy produkt końcowy. Ale to nie koniec, w dowolnym momencie, dla przykładu po roku, gospodyni zechce zmienić firankę w sukienkę, będzie mogła to uczynić, dzięki możliwości przeprogramowania samo replikujących przedmiotów.

Nowe możliwości replikacji, mogą także stwarzać zagrożenia dla Planety. Istnieje możliwość zniszczenia całej planety, gdy samo replikowalny przedmiot, nie będzie potrafił się zatrzymać i skonsumuje całe zasoby świata, bez zatrzymania będzie się replikować aż przetworzy cały dostępną materie oraz energię planty. Jak określają to teoretycznie naukowcy, może to nastąpić w około 3 godziny.

Samo replikujące przedmioty wpłyną na Ziemię w bardzo szerokim zakresie, zmiana będzie gigantyczna. Dla przykładu, wpłynie to na transport, nie będzie się przewozić przedmiotów, zamiast tego przesyłać się będzie programy, które będą niezbędne do wyprodukowania na miejscu przedmiotu. Znikną wszystkie zawody oparte na naprawie, np. zepsuty samochód w trasie samodzielnie się naprawi. Zaniknie seryjna produkcja ubrań czy rowerów, każdy klient będzie miał indywidualny model utworzony na jego potrzeby w jego mieszkaniu. Prace budowlane będą zbędę, każdy będzie mógł wybudować i przemeblować, mieszkanie. Zmienić rozmiary pomieszczeń i kształty dzięki przeprogramowaniu materii. Mosty będą się same budować i przemieszczać w zależności od natężenia ruchu ulicznego. Zniknie gospodarka odpadami, 99% śmieci nie będzie, gdyż opakowania, wraki samochodów, stare buty, będą się przeprogramowywać w inne przedmioty aby posłużyć dalej.

Zmianie ulegnie także wojna. Nie będzie potrzebne strzelanie pociskami wybuchowymi. Zamiast tego,

2040 Związki jedno płciowe oraz ludzie samotni mogą wreszcie mieć dzieci. Opracowano nową metodę rozmnażania ludzi, przez partenogeneze, która rozwiązała epidemię niepłodności.

Problemy z płodnością u Ziemian zaczęły się pogłębiać po roku dwu tysięcznym. Lekarze robili co w ich mocy ale warunki środowiskowe stale pogarszają sytuację. Nic dziwnego, że naukowcy poszukiwali alternatywnych metod rozmnażania ludzi.

Partenogeneza, czyli dzieworództwo, zostało odkryte przez polaka Jana Dzierżona w 1845, dzięki badaniom pszczół, które są naturalnym przykładem zwierząt rozmnażających się bez dwóch rodziców. Taki sposób rozmnażania nie jest wcale taki rzadki w przyrodzie, występuje u niektórych gatunków gadów, ryb, owadów, bezkręgowców, stosują go jaszczurki, ryba piła, pszczoła i osy. Przyszedł teraz czas na człowieka.

Odkrycie Jana Dzierżonia z 1845 było tak kontrowersyjne, że współcześni jemu naukowcy nie chcieli w ten fakt uwierzyć, podobnie jak w roku 2012 dr Andrew Fields z Uniwersytetu Stony Brook z Nowego Jorku nie chciał uwierzyć w dzieworództwo ryby piła z Florydy. Na 190 sztuk ryb odkrył 7 które miały bardzo zbliżone kody DNA, co dowodzi, że powstały w wyniku partenogenezy.

Na przykładzie tych ryb widać, że jeden gatunek może rozmnażać się na dwa sposoby, dlatego naukowcy w roku 2040 postanowili w taki sposób rozwiązać problem, niepłodności ludzi. Trudność stanowi tylko fakt szansy na przeżycie gatunku ludzkiego. Zgodnie z obserwacją zwierząt rozmnażających się w wyniku partenogenezy, takie zjawisko zmniejsza mocno szanse na przeżycie gatunku, dlatego ryba piła decyduje się na to tylko gdy, warunki środowiskowe są bardzo stabilne. Mieszanie genów rodziców zwiększa różnorodność osobników oraz ich szanse na przeżycie.

Ludzkość po roku 2040, stale będzie zmieszać swoje szanse na przeżycie, z uwagi na brak krzyżowania genotypu. Dzięki technologii dzieworództwo będzie możliwe nie tylko samotnych kobiet, lub kobiet w związkach jedno płciowych, ale także w związkach dwóch mężczyzn. Kiedy po roku 2040 partenogeneza stanie się wiodącym sposobem rozmnażania ludzi, będą z tego korzystać także małżeństwa dwu płciowe.

Dr David Jocoby, behawioralny ekologista i biolog oceaniczny na instytucie zoologii ZSL, twierdzi także, że zwierzęta decydują się na dzieworództwo także z powodu niskiej populacji, jak pokazuje gatunek ryby piła, który zmniejszył swoją liczebność do 5% w stosunku do okresu 100 lat wcześniej.

W roku 2018 już udało się rozmnożyć myszy, dzięki użyciu komórek od dwóch samic. Nowa mysz przeżyła i zachowywał się zdrowo. Natomiast myszy powstałe z dwóch męskich osobników zdechły. Sposób by tworzyć nowego osobnika w przypadku dwóch samic jest łatwiejszy, wystarczy do jaja wstrzyknąć haploidalną zarodkową komórkę macierzysta uzyskaną z drugiej samicy. Technologia taka zwana jest edycją genów (gene editing). W przypadku samców haploidalną zarodkową komórkę macierzysta samca umieszcza się w plemniku.

Linki źródłowe

https://www.bbc.com/news/science-environment-32958033

https://www.bbc.com/news/health-45801043?intlink_from_url=https://www.bbc.com/news/topics/c1038wnxeezt/fertility&link_location=live-reporting-story

2036 Ludzie utracili możliwość rozmnażania metodami naturalnymi. Uszkodzenia genetyczne komórek odpowiedzialnych za płodność stała się tak duża, że naturalne metody poczęcia stały się niemożliwe. Utworzono specjalne instytuty sztucznego zapłodnienia, które pozwalają w sposób automatyczny rozwiązać ten problem.

Bezpłodność stała się także problemem męskim. Typowy przyszły ojciec, będzie zmuszony otrzymać na e-recepcie kod autoryzacyjny, który pozwoli mu z Internetu pobrać plik komputerowy. Taki plik, będzie mógł wydrukować na swojej domowej drukarce 3D, dzięki temu stanie się posiadaczem nano botów, zwanych sperm botami, które pomogą w problemie niepłodności mężczyzn. Wydrukowane sperm boty połyka i już po kilku godzinach staje się płodny, gdyż sperm boty, przedostają się do wnętrza krwiobiegu i do jąder.

Zobacz jak to się zaczęło w 2016 roku.

Grupa naukowców z niemieckiego Instytut Zintegrowanej Nano Nauki w IFW Drezno skonstruowała sperm boty. Jak widać na wideo, są nimi małe spirale, które mają zdolność łączenia się z plemnikiem, i potrafią kierować nim, w celu zapłodnienia. Spermo boty mają być stosowane w przypadkach, gdy nasienie jest zdrowe, ale nie posiada zdolności poruszania, tak zwane leniwe. Obecnie testy wykonywane są na zwierzętach. Naukowcy używają technologii 3D laserowej litografii do tworzenia skręconych spirali, potem pokrywają nono powłoką magnetyczną. Naukowcom udało się osiągnąć sukces w warunkach laboratorium.

Teraz kolej na ludzi.

Ilość zabawek elektronicznych jest największa w historii Planety, są najchętniej kupowane, gdyż panuje powszechna opinia, że najlepiej edukują, to są zabawki typu gadająca piłka, albo dzownica która uczy słów przeważnie angielskich i cyfr. Bardzo często obserwuję dzieci bawiące się „w komórce” co polega na oglądaniu „You tube”. Jak wynika z badań takie dzieci, wyrosną na dorosłych, którzy : nie są kreatywni, mają trudności w komunikacji słownej, nie potrafią działać w grupie, są zamknięci w elektronicznym świecie.

Takie zjawisko już teraz obserwujemy, gdyż większość szkolnych dzieci, pisze do siebie wiadomości przez messengera, spotkania odbywają się w internecie i przestały wychodzić na podwórko.

Już w roku 2040, kiedy nowe pokolenie dzieci urodzonych w latach 2010-2020, wyrośnie na gadgetach i zajmie stanowiska w społeczeństwie, będzie pozbawione kreatywności. Będzie wolało wykonywać procedury i polecenia, gdyż nie będzie wiedziało, że może samo decydować o sobie, nie będzie umiało sobie wyobrazić konsekwencji swoich decyzji. Jego poziom inteligencji będzie tak niski, że Ci nowi dorośli będą wspierać się sztuczna inteligencją, nie w takiej skali jak to jest obecnie, czyli elektronicznych asystentów Apple Siri lub Google Alexa, oraz nawigacji GPS ale w znacznie większym stopniu jaki zawód wybrać, kiedy zmienić pracę, z kim się ożenić, jak poruszać się po budynku, lub co myśleć o sytuacji społecznej lub politycznej.

Zobacz jak do tego dojdzie.

Dzieci w okresie swoich pierwszych 5 lat życia wykształcają wszystkie niezbędne umiejętności potrzebne im w późniejszym życiu dorosłym. Nadmiar zabawek w tym okresie, niszczy ich kreatywność oraz możliwość podejmowania własnych decyzji. Do takich wniosków doszli teraphełci z uniwersytetu w Toledo w stanie Ohajo.

Zespół badaczy na których czele stoi Alexia Metz zbadał wpływ ilości zabawek na rozwój dziecka i jego kreatywność, zdolności wyobrażania sobie przedmiotów. Przeprowadzono eksperyment z 36 dziećmi w wieku od 18 do 30 miesięcy polegającym na zabawie różnymi ilościami zabawek, w pokoju naszpikowanymi kamerami.

Zaobserwowano, że gdy zabawek było więcej (16) dziecko poświęcało mniej czasu na zabawkę, za to, gdy było ich mniej (4) jakość zabawy była większa. Zespół naukowców odkrył, jakość zabawy z jedną zabawką była mała i powierzchowna, dopiero po dłuższej chwili dziecko zaczynało zwiększać ciekawość i jakość zabawy. Ten typ zaangażowania, może pomagać ćwiczyć „mięsień umysłowy” dziecka, jak kreatywność, skupienie i zaangażowanie. Tego zjawiska nie zaobserwowano przy większej ilości zabawek.

Eksperyment wykazał, że posiadanie małej ilości zabawek nie jest niezdrowe dla dziecka (co stoi w sprzeczności w ogólnym przekonaniem kreowanym przez media i reklamy). Tymczasem statystyczna średnia ilość zabawek u dzieci to 87.

W eksperymencie nie stosowano zabawek elektronicznych. Gdyż te ostatnie mają jeszcze gorszy wpływ na rozwój dziecka. Z badań nad zabawkami elektronicznymi, zwłaszcza takimi który wydają różne dźwięki, wprost wynika, że zaburzają i opóźniają naukę mowy u dzieci.

Jak wynika z badań pani Anny Sosa z Uniwersytetu Północnej Arizony, odrzucenie zabawek elektronicznych polepsza komunikację matka-dziecko, która jest bardzo ważna dla rozwoju mowy. Pozwalający aby to zabawki mówiły do dziecka, oraz by dziecko reagowało i odpowiadało zabawce wyrządzamy szkodę wobec rozwojowi komunikacji matka-dziecko.

Pani Sosa wykonała badanie na 26 dzieciach i ich rodzicach, wykorzystując 3 rodzaje zabawek : pierwsze to zabawki elektroniczne, jak dziecięce laptopy, komórki i gadające zwierzęta, druga grupa to tradycyjne zabawki jak np. drewniane puzzle, a trzecia grupa to pięcio stronicowe książki dziecięce. Podczas zabawy elektronicznymi zabawkami, rodzice używali średnio 40 słów na minutę skierowanych do dzieci. Natomiast dzieci z drugiej grupy drewnianych zabawek słyszały średnio 56 słów na minute,