Achtbaanritjes. Het weekend. Je favoriete boek of film. Slayer. Vakantie. Het leven. De aarde. Alle goede dingen zijn eindig. Alle slechte dingen ook, overigens. Dus Osmium evenzo. Ooit begon het als een grap, maar naarmate de vijftigste aflevering dichterbij kwam, werd het plan om de microfoons aan de wilgen te hangen steeds aannemelijker. Presentatoren Pim en Niels grijpen deze mijlpaal dan ook aan om eens openhartig te zijn richting elkaar, en jullie, de luisteraars. Is alles gezegd? Is de liefde in dit podcasthuwelijk voorbij? Is dit jubileum het perfecte moment om te stoppen, voor de melk zuur is geworden? Is dit dan de zwanenzang zijn van de zwaarste podcast in het Nederlands?

Het antwoord op al die vragen is nee. En dus ploeteren de heren voort. Maar wel met een verbrede blik op het metalen landschap. Want metal is veel meer dan alleen maar boze mannen met baarden die spelen op laag gestemde gitaren. Men zou zich bijvoorbeeld kunnen afvragen welke film meer metal is: Oppenheimer of Barbie? Of wat de metalscene kan leren van megalomane dancefestivals als Tomorrowland? En wat te denken van Helmut Lotti, de wereldberoemde Belgische tenor: is hij een beetje metal? Het mag inmiddels duidelijk zijn: middelmatigheid is oneindig. Dus Osmium evenzo. Althans, voorlopig.

Met beeldmateriaal van Graspop Metal Meeting en muziek van Heáfodbán.

Onderwerpen:

Links: