Pasty z Planety Past

Pytasz czym jest inba? To nie takie proste

Harry Ron i Hermiona uciekali korytarzami depratamentu magii

Bądź sadzonką, bądź posadzony obok największych dębów, brak profitu

Kiedy byłem mały, na osiedlu cały czas stawiali takie dwuosobowe huśtawki, że się siedziało naprzeciwko siebie. No wiecie - takie biedne metalowe huśtawki, że dwie osoby siadały naprzeciwko siebie na takich jakby krzesełkach pomalowanych najtańszą emalią i mogły się huśtać razem. Nie wiem czy to wynikało z tego, że chciano oszczędzić materiały (jeden stelaż na dwie osoby to zawsze mniej drogocennego metalu), czy coś innego kierowało umysłami inżynierów, którzy zaprojektowali ten cud techniki.

Od pierwszego dnia pod huśtawkami ustawiały się kolejki dzieci pragnących spróbować tej nowej zabawki, bryzy świeżości na placu zabaw wypełnionym starymi, zardzewiałymi karuzelami i drabinkami pamiętającymi młodość pierwszego sekretarza dawno upadłej i znienawidzonej partii.

My, jako starszaki, przychodziliśmy na plac zabaw po zmierzchu, kiedy młode matki dopalając ostatnie papierosy, udawały się ze swoimi płaczącymi dziećmi do domów, aby jutro kontynuować edukację w technikum, a ostatnie ze starszych dzieci znikały w domach, pędząc na wieczorynkę, którą z zapałem oglądały na dwudziestojednocalowych telewizorach Trilux, będących wskaźnikiem wysokiego statusu społecznego w biednych umysłach ich jeszcze biedniejszych rodziców.

Wtedy to właśnie my, znienawidzone starszaki, niepodzielnie panowaliśmy nad królestwem metalowych drabinek i koników. Pluliśmy na siodełka karuzel, sikaliśmy do piaskownicy i robiliśmy wiele innych, dorosłych w naszym mniemaniu rzeczy, których sens nigdy nie wydał mi się jasny.

Tak samo było kiedy postawili te nowe dwuosobowe huśtawki. Najpierw Mateusz wyrwał łańcuszki mające w teorii zabezpieczyć dziecko przed wypadnięciem z pomalowanej tandetną emalią ławeczki na huśtawce. I wtedy, gdy Mateusz z pasją próbował oderwać drugi z pary łańcuszków, w głowie któregoś z nas zrodził się plan. Huśtanie „na bonusa”.

Idea była prosta - każda huśtawka posiada rurkę o którą blokuje się, gdy pasażer jest rozhuśtany zbyt wysoko. Ma to zapobiec kręceniu się huśtawki wokół górnej osi i wyrwaniu jej z ziemi. Ustaliśmy, że każde przypierdolenie w tą rurkę to tak zwany bonus.

Więc każdego dnia po zmierzchu, z młodzieńczym zapałem biliśmy kolejne rekordy w ilości bonusów. Oczywiście konstruktorzy huśtawki nie przewidzieli, że zostanie ona wykorzystana do tak dziwnych celów, więc nogi choć wbetonowane w chodnik, z każdym kolejnym bonusem wyrywały się z ziemi, a rurki trzymające siedzisko wyginały się raz w jedną, raz w drugą stronę.

Pamiętam to jak dziś - był gorący lipcowy wieczór, środek wakacji. Komary latały stadami, a słońce zachodziło, gdy na placyku pojawił się Oliwier. Nigdy nie pozwalaliśmy mu się z nami bawić - sam nie wiem czemu. Oliwier przyszedł i powiedział że chce pobić rekord bonusa. Wyśmialiśmy go, ale był uparty i w końcu siadł samotnie na krzesełku. Jako że wcześniej huśtałem Mielonego (mówiliśmy na niego tak bo był gruby, a mama w soboty wołała go z okna na obiad słowami „Sebastian, do domu! Mielone stygną!”) i Łysego, który był wysoki i też swoje ważył, kiedy przyszła pora huśtać Oliwiera wykręciłem się, mówiąc że jestem zmęczony i nie mam siły.

Prawda była jednak inna. Zauważyłem, że huśtawka bardziej niż zwykle odrywa się od ziemi i po prostu się bałem. Kiedy Oliwier wsiadł i zaczęli go huśtać, ktoś po pięćdziesiątym czy sześćdziesiątym bonusie wpadł na pomysł żeby „walić tak mocno aż się gnojek porzyga”. Biedny Oliwier nie miał jak uciec z huśtawki, która coraz mocniej uderzała w blokującą rurkę, a ponieważ była niedociążona z jednej strony, coraz wyżej odrywała sie od ziemi.

W końcu uderzyła tak mocno, że betonowe mocowania pękły, a pasażer wraz z metalową ramą odlecieli na kilka metrów. Chłopak miał szczęście że nic go nie przygniotło, ale mimo to konkretnie przypierdolił w ziemię. Później było dużo krwi, policji, problemów i obniżone zachowanie

> Idź po bułki.

> Potrąca cię samochód.

> Masz połamane nogi.

> Spawnuje się Korwin.

> Korwin nie chce widzieć inwalidów na ulicy, a ich miejsce jest w cyrku obok kobiety z brodą.

> Trafiasz do cyrku.

> Masz iść po linie.

> Trudno się chodzi po linie z połamanymi nogami, więc spierdalasz się na ziemię.

> Kręgosłup złaman'd.

> Podchodzi do ciebie Korwin.

> Pyta się „chciał pan pracować w cyrku?”.

> Mówisz, że nie.

> Korwin: „i widzicie państwo? Chcącemu nie dzieje się krzywda, a ten pan nie chciał, więc mu się stała”.

> Korwin zadaje kolejne pytanie – „ma pan jakieś cele, ambicje, ideały?”.

> Powiedz, że chcesz kupić bułki.

> Korwin dusi cię niewidzialną ręką i umierasz.

> Korwin: „ludzie mają swoje cele, swoje ambicje, swoje ideały, za które walczą i umierają”.

> Nie kupiłeś bułek, czym wkurwiłeś przemysł piekarniczy i Piekarnia Tyrolska upada.

> Tak działa wolny rynek.

Chcecie poznać mój ultimate przegryw, który brzmi jak jakaś pasta, ale na własną stuleję zarzekam się że to prawda?

Pojechałem kiedyś z rodzicami na wakacje w góry, bo hehe anon, tam byliśmy przed ślubem. Chuj, nie miałem wyboru bo byłem guwniakiem i nie zostałbym sam w domu na tydzień czy dwa.

Zajechaliśmy na kemping i zajęliśmy trójkątny (typowo góralski) domek, który nie miał nawet własnego kibla. Co gorsza, nigdzie nie było rówieśników, więc całe dnie spędzałem kopiąc gałę sam do siebie i rysując długopisem w jakimś zeszycie.

Pewnego dnia zobaczyłem, że do domku obok podjeżdża samochód i wysiada z niego dziewczyna - wyglądająca na taką w moim wieku. Pomachałem jej, ona pomachała mi i wiedziałem, że od teraz będę miał towarzystwo.

Pierwsze dni spędziliśmy chodząc po kempingu i rozmawiając o szkołach i innym gównie, które podnieca trzynastolatków. Było fajnie do czasu, gdy nie zauważyliśmy, że ludzie nas obserwują. Najpierw po dziesięć razy mijaliśmy moją starą, która szła do publicznego kibla, później mojego starego, który tak jak my spacerował sobie po terenie ośrodka, a w końcu byliśmy na celowniku wszystkich - w większości starców zamieszkujących obskurne domki.

W końcu dziewczyna zaproponowała, żebyśmy poszli nad strumyk, który płynął dosłownie kurwa po drugiej stronie drogi od kempingu, bo nie lubi być w centrum uwagi. Musnęła dłonią moją rękę, uśmiechnąłem się. Pomysł wspaniały.

Wiedziałem co nastąpi potem - pójdziemy nad strumień, chwycimy się za ręce, może nawet się pocałujemy.

Ale nie, kurwa. W pół drogi do bramy kempingu podbiega do nas moja stara.

> Anon, gdzie to się wybieracie?

> Na spacer.

> Jak to na spacer? A tutaj nie możecie spacerować?

Cisza.

> No patrzcie przecież, nic tam nie ma, sama droga. Niebezpiecznie, samochody jeżdżo.

Chuj, na horyzoncie ani jednego samochodu, bo to środek jebanego zadupia i lasu.

Stara dosłownie wzięła mnie za fraki i zaprowadziła nas do domku, gdzie dała mi talię kart i powiedziała, że możemy sobie posiedzieć na ławeczce bo to lepsze od spaceru.

Ja pierdolę, pierwszy raz w życiu mogłem zbliżyć się do dziewczyny.

A najlepsze kurwa, kilka lat później:

> Anon, a masz już jakąś dziewczynę?

> Anon, a może zaprosiłbyś do domu jakąś koleżankę?

> Anon, a widziałam twojego kolegę jak szedł za rękę z dziewczyną.

> Anon, a srasz?

18 Powodów dla których warto być poganinem

2. Matka Natura nie ma ci za złe, gdy gapisz się na tyłki płci przeciwnej. Wręcz przeciwnie, cieszy się, że doceniasz, że tak ładnie jej wyszły.

O kurwa, co ten mój stary polaczek odjebał! Ma pięćdziesiąt lat, ostatnio zaczął zadawać się z takim typkiem w jego wieku, tylko że on jest trochę bogatszy i mądry, a mój stary polaczek mocno. Ogólnie wygląda mi to pedalsko, bo stary tak mu liże dupsko że ja pierdolę - teraz pożyczył od niego maszynkę do włosów, wyciął sobie połowę głowy, a maszynka przestała działać i coś rozjebał. Teraz zaczął wyzywać tego jego kolegę że dał mu chujową maszynkę, ma połowę głowy ojebaną, połowę nie, w ogóle się też zranił, wyzywa na cały dom, wyjebał drzwi z zawiasów, matka mu dała talerz bigosu na uspokojenie, a on wziął tym bigosem zajebał kurwa w ścianę i jest ślad od tłuszczu. Matka teraz płacze, ojciec się drze i wyzywa, mówi że nie idzie dziś do roboty (jest ochroniarzem na takim zadupiu i zarabia osiemset złotych miesięcznie bo jest emerytem).

Kurwa, boję się że ten wariat zaraz pójdzie do tego swojego kolegi (mieszka dwie klatki obok) i zacznie robić awanturę - kurwa, wszyscy wiedzą na osiedlu że mój stary to jebany idiota, ale teraz wstyd mocno.