merhabalar. bugün sizlerle gelen bir soru üzerine konuştum. ''doğru şeyleri yapsam da huşu duyamıyorum, kalbimde imanı hissedemiyorum, böyle ölmekten korkuyorum, şeytanın vesveselerinden yoruldum.''

öyleyse biraz nefes almanız için buyurun efendim.

-kudüs'e gitmek zor mu?

-masraflar ne kadar, nasıl ayarlayabilirim?

-öğrencimi götürmek nereden çıktı?

-orada tehlike yok mu?

-tur farkları neler, memnun kaldım mı?

şeyy.. çok mutluyum ya :)

https://www.instagram.com/kuduskumbarasi/

https://www.instagram.com/mihmandarturizm/

http://dilaraninpenceresi.com/kuduse-birlikte-hazirlanalim/

merhabalar :) yolcudur abbas bağlasan durmaz, diyebilir miyiz? daha uzun konuşacaktım ama daha valizim hazır değil. dinleyince bana geri dönerseniz çok memnun olurum. haklarınızı helal edin hoşça bakın zâtınıza..

merhabalar :) geçen hafta mıydı, önceki hafta mı? reyhan ve ilayda gelmişti bahçeye. onlar üniversite sınavı gündeminde olan iki taze kan, genç. aramızda bu kadar yıl olması beni üzüyor.. neyse. siz de onlar gibi ''hiçbir şey başaramam gibi geliyor, olmuyor, sanki hep baştan başlamam gerekiyor.'' diyorsanız siz de onlarla aynı şeyi unutmuş olabilirsiniz..

merhabalar! ''üniversiteye gidince nasıl kendimizi muhafaza edeceğiz, doğru insanlarla nasıl arkadaş olacağız, yeni ortamlar beni korkutuyor, dilâra abla..'' diyenler için geliyor :)

merhabalar :) çok çabaladığımızda ve doğru tarafta durduğumuzda, hadiseleri değiştirme gücümüz olsun istiyoruz. iyi niyetin ve gayretin her sonucu değiştireceğine inanıyoruz bazen. merhametten, sevgiden gözümüz kör oluyor ve sonuçsuz bir yol için bütün gücümüzü sarf ediyoruz. peki bütün bunların yanında Allah'ın hikmetini nereye koyuyoruz? daima anlamlı sonlar arıyoruz, peki ya burada anlamlı bir son yoksa? sevdiklerimizin hidayetine tesir etmemiz her zaman mümkün? değilse nasıl bakmalıyızz......

(son podcast fotoğraflarımızı kendi çektiklerimden seçtim :) sevdiniz mii?)

merhabalar, nasılsınız? akşam arkadaşlarımla birkaç paylaşım yapınca ''keşke benim de böyle arkadaşlarım olsa, keşke benim arkadaşım olsanız'' şeklinde ciddi bir mesaj yığılması oldu. ben de arkadaşlık ve yalnızlık üzerine biraz konuşmak isterim. peki siz anlattıklarım hakkında ne düşünüyorsunuz? biraz da siz benimle konuşun :)

[email protected]

merhabalar, nasılsınız? bu gece sizlere şeytanın beni çok şaşırtan bir hilesinden bahsettim bir de yürek taşımanın alametlerinden :) girişte biraz kumaş muhabbeti etmişim, giriş gelişme ve sonucun birbiriyle hiç alakası yok ama sanırım siz buna alıştınız?

(kayıtta bahsettiğim dersleri aşağıya bırakıyorum)

https://www.youtube.com/watch?v=028EWHkMRUI&list=PL3P7x9qFB3oVkkOIGxpuV3k7FVoNfMRDY

https://www.youtube.com/watch?v=wRrT-GYd4ww&list=PL470HxBGbzVBQW5qN3C41Y6cgojC74tge&index=98

merhabalaar :) yine tehlikeli bir gece kaydı ile karşınızdayım hshgds şaka şaka. nihayet tatilde olduğumu hissettim bu gece! size taze haberler getirdim, birkaç yeni renk, biraz ferahlık bir de dünyayı yaşama, dua etme, ümit etme meseleleri üzerine konuştum. kendinizi herhangi bir nimete lâyık görmediğiniz oldu mu hiç? ''zaten bana nasip olmaz'' dediğiniz. belki size yeni bir pencere açarım :)

(arkadan tv sesi bir miktar çıkmış özür dilerim )

Soru: Bu yazıyı size hayatımdaki her şeyi sorguladığım bir zaman diliminden yazıyorum. Podcastlerinizde kendimi buluyorum ve ağlıyorum bazen. Kendimi size çok yakın buluyorum ve teşekkür ederim bunun için. Yaşım 20 kendimi yaşıtlarımdan farklı hissediyorum onlarla arkadaşlıkta zorlanıyorum çünkü onların konuştuğu aşklardan, bu yakışıklı o yakışıklı muhabbetlerinden ya da sosyal medya laflarindan çok rahatsız oluyorum. Ve kendimi bir yere ait hissedemeyince herkesten uzaklaşıyorum haliyle bu da yalnızlığıma sebep oluyor. Hocam kendimi 20 yaşında hiçbir şeye ruhen yakın ve ait hissedemiyorum. Ne olur bununla ilgili bir podcast çekseniz.