Przyzwoita rzemieślnicza robota.

Jeśli jest tu jakiś pomysł, to na odcinanie kuponów od sprawdzonego formatu. I się nie sprawdza.

Państwo Muminkowie porzucili Dolinę. Teraz ściągają tam różne postacie, które bardzo chciały ich poznać lub znów się z nimi spotkać. Listopad tego roku jest bardzo trudny i przygnębiający.

Państwo Muminkowie porzucają Dolinę i gnani niezwykłą potrzebą Tatusia osiedlają się na wyspie z latarnią morską. Jest... dziwnie. Trochę strasznie.

Zbiór krótszych tekstów ze świata Muminków, trochę jak oddech przed skokiem na głęboką wodę dwóch ostatnich powieści.

Muminek budzi się ze snu zimowego, ale świat, który znajduje się na zewnątrz domu jest obcy, zimny i straszny, a istoty, które pojawiły się w Dolinie całkiem inne niż te letnie.

Klasyczna sensacyjno-fantastyczna seria, która pomogła spopularyzować komiks japoński na Zachodzie.

Gdy po wybuchu wulkanu ogromne tsunami zalewa Dolinę, państwo Muminkowie wsiadają do przepływającego teatru i ruszają na niezbadane wody Zatoki Jodłowej.

Cofamy się w przeszłość, aby usłyszeć o niezwykłej wyprawie trzech tatusiów na podkładzie Symfonii Mórz, o Królewskiej Swobodnej Kolonii Wagabundów i o tym jak Tatuś poznał Mamę.

Trzecia książka o Muminkach, dla mnie najmniej i najbardziej muminkowa jednocześnie.