Poezie van tante Wie uit de Westerstraat

Een Mokums gedichie over Loes met der rashond en der vent die zegt: “die hond eruit of ik.” Twee keer raaien wie der oplazert....

Tante Wie gaat graag met de tram, ze vindt het altijd een zalig ritje. Ze pakt de 2 of de 5 naar het Leidseplein en geniet van de geluiden en wat ze onderweg ziet.

Een kostelijk gedichie over een alledaags stukkie ongemak: knarsetanden. Maar zo’n dingetje in je mond; “een bijtertje” dat is ook niet alles...

Zuurjood was geen scheldwoord hoor, het was een begrip. Zuurjoden verkochten augurken en uitjes en dat werd vroeger graag gegeten in Mokum. Het venten op de zondag was wel een probleem....luister hoe het Augurkiesman Karel verging...

Bet van Beeren was een heel bijzonder mens, ze had een grote bek maar een hartje van goud. In dit potkassie geeft tante Wie Bet een eerbetoon en ze besluit haar gedicht met de opmerking dat zo’n legendarische Amsterdammer toch eigenlijk een standbeeld verdient....

Tante Wie heb een parkietje. Je hoort haar vaak op de achtergrond mee kwetteren in haar potkassies. Deze keer is de podcast geheel in het teken van het vogelbeest.

De Mokumse markten zijn uniek! En tante Wie uit de Westerstraat weet dat als geen ander te verwoorden....

Tante Wie maakt elk jaar een lekker Kerstdessert: Tiramisu, tenminste als ze dan nog wel een bakkie Mascarpone kan bemachtigen.....

In Amsterdam Noord, Nieuwendam, Zaandam en vele dorpen ten Noorden van het IJ, eet men met Kerst en Pasen Duivenkater. Het is een mysterieus brood. Niemand weet hoe het aan zijn naam komt en het recept is geheim.....

Weer een gedicht regelrecht uit het Mokumse leven.