Son yıllarda bir çeşit parapsikoloji akımı olarak da değerlendirebileceğimiz enerji akımlarının gittikçe popülerleştiğine şahit oluyoruz. Enerji akımları temel varsayım olarak insan bedeninden çıkan, her şeye bağlanan ve yönlendirilebilen bir enerji türünün var olduğunu kabul etmektedir.[i] Evrene olumlamalar gönderme ve pozitif düşünmeyle her şeyi elde edebileceğini insana öğütler. Olumsuz düşüncelerin ise insanın hayatında başarabileceği şeyleri engelleyeceğini vurgular.

Enerji akımlarına göre hayatımızda gerçekleşecek olayların nasıl cereyan edeceği düşüncelerimizin yaydığı enerji frekanslarıyla ilgili olduğu için, bu akımlar meydana gelecek olan olayları insanın kendisinin yarattığına inanır. Örneğin enerji akımlarına göre insan sürekli borçlarını düşünürse borçları giderek artar çünkü borçları düşünmek enerji akımlarına göre evrene olumsuz frekanslar yayar.

Enerji Akımlarının Empoze Edilme Süreci

Her şeyi enerjiye bağlama sığ düşüncesi geçtiğimiz çeyrek asırdan beri insanlara sistematik bir şekilde empoze edilmeye çalışılmaktadır. Enerji konusunda yazılmış pek çok kitap ve ciddi bütçelerle hazırlanan pek çok film senaryosu mevcuttur. Bunlardan en ünlüleri 14 yılda çekimi tamamlanan ve 237 milyon dolarlık bütçe harcanarak çekilen Avatar filmi ve bir zamanlar adından çokça bahsedilen The Secret kitabıdır.

Enerji akımlarının film senaryosuna uyarlanmış hali olan Avatar filminde mavi halk Na’viler, insanın canlılarla, doğayla ve tüm evrenle olan enerji bağına vurgu yapıyor. Ayrıca insan-evren ilişkisinin simgesi olan kutsal yaşam ağacı Eywa’ya ise evrendeki tüm mesajların kendisine ulaştığı ve bu mesajlara cevap veren bir Tabiat Ana rolü atfediliyor.

(...) Yazının devamı: https://www.pugat.org/toplum/sosyal-psikoloji/2022/05/22/evrene-olumlu-mesaj-gonder-me/

Cumhuriyet tarihimizde her şeyin iç içe geçtiği böyle bir dönem yaşanmadı.  Kirli amaçları olan kirli adamların ittifakı her mecrada görünür oldu. Bir şekilde bu son dönemeci geçip kirli düzenlerini bir sonraki varislerine aktarmak için neleri göze alacaklarını birlikte göreceğiz.

Bir devir kapanıyor yeni bir devir açılıyor, eski devrin aktörleri yeni devrin aktörlerine bayrağı teslim ederken eski günahlarını da sümen altı etmek istiyorlar. Sümen altı etme yöntemleri bilindik: Vatan, Millet, Din. Bayrağı vermek istedikleri nesil bu günahları heybesine alacak mı? Parçası olmadıkları suçların mağduru olmuş insanların çocukları ile yeni kavgalar başlatacaklar mı? Doğrusu bilmiyorum.

Bu bağlamda Oğuzhan Uğur’un “BaBaLa TV” isimli YouTube kanalında son dönemde yaptığı söyleşiler dikkat çekiciydi. Ümit Özdağ ile başlayıp Ömer Faruk Gergerlioğlu ile devam eden söyleşiler silsilesinde isimlerini yazmayı bile israf gördüğüm politikacılar da katılarak kendilerini rezil ettiler. Sonrasında Hakan Şükür’e yaptığı söyleşi davetiyle bir defa daha dikkatleri kendine çeken Oğuzhan Uğur yaptığı daveti babasının isteğiyle geri çekti.

Bir zamanlar ilçe jandarma komutanlığı kışlasının tel örgülerinden atlayarak babasının düşman gördüğü Kürtlerin çocuklarıyla oyun oynamaya giden Oğuzhan (kendi ifadesi), bu defa babası tarafından yakalanmış ve kulağından çekilerek eve getirilmişti. Tabii ki bu bir teşbih ama Ömer Faruk Gergerlioğlu söyleşisinin oluşturduğu etkiden sonra Hakan Şükür gibi bir isme söz vermek kendi ayaklarına sıkmak olurdu. Nitekim izin vermediler de. Konu Hasan Atilla Uğur olunca tartışmalar ve eleştiriler doğal olarak 1990’lı yıllarda yaşanan faili meçhul(!) cinayetlerin etrafında dönmeye başladı.

Ergenekon davaları sürecinde Doğu ve Güneydoğu’da işlenen faili meçhul cinayetler ve işkenceler nedeniyle de yargılanan Hasan Atilla Uğur,17/25 Aralık yolsuzluk soruşturması sonrası AKP ile Ergenekon arasında yapılan anlaşma neticesinde serbest kaldı. İlginç olan ise 1990’lı yıllarda doğanların yabancı olduğu o dönemin tekrar hatırlanmasını “BaBaLa TV” isimli YouTube kanalı ile kendi oğlu sağladı.

(...)Yazının devamı: https://www.pugat.org/toplum/faili-mechul/2022/11/04/ridvan-ozden-albayi-vurduklari-yeri-gordum/

1957 yılında kurulan ve Avrupa Birliği’nin temeli olan Avrupa Ekonomik Teşkilatı (AET) ile Türkiye arasında imzalanan Ankara Anlaşmasından sonra dönemin Başbakanı İsmet İnönü AET için “Beşeriyet tarihi boyunca insan zekâsının vücuda getirdiği en cesur eser” açıklamasını yapmıştı.

Eski adıyla Avrupa Ekonomik Teşkilatı yeni adıyla Avrupa Birliği, sonradan sadece ekonomik gücün değil adeta hukuk, adalet ve insan haklarının da dünyadaki merkez üslerinden oldu. Bu durum Avrupa Birliği Temel Hakları Bildirgesinde şöyle tanımlanmıştır:

“Avrupa halkları, aralarında daha yakın bir birlik oluşturmak için ortak değerlere dayalı barışçı bir geleceği paylaşmaya kararlıdır. Ruhani ve manevi mirasının bilincinde olan Birlik, bölünmez ve evrensel değerler olan insan onuru, özgürlük, eşitlik ve dayanışma değerleri üzerine inşa edilmiştir. Demokrasi ve hukukun üstünlüğü ilkelerine dayanmaktadır. Birlik vatandaşlığını tesis ederek ve bir özgürlük, güvenlik ve adalet bölgesi oluşturarak bireyi, faaliyetlerinin merkezine yerleştirir.”

Her şey tıpkı bir ütopyanın gerçekleşmiş hali gibiydi. Avrupa’yı kasıp kavuran İkinci Dünya Savaşından sonra toparlanmış ve müthiş bir atılım yapmışlardı. Birlik ülkelerinin yetkilileri hukukun üstünlüğü, insan onuru ve haklarını dillerinden düşürmüyorlardı. Avrupa kıtasında bulunan ülkeler birliğe dahil olmak için can atarken diğer bölgelerde bulunanlar ise birliğin durumunu imrenerek seyrediyorlardı.

(...) Yazının devamı: https://www.pugat.org/guvenlik/ukrayna/2022/07/31/yahsi-bati/

Cebrail Bozkurt:

TBMM Adalet Komisyonu’nda medya/sosyal medya alanına yönelik yasa teklifindeki en tartışmalı madde olan; “Halk arasında endişe, korku veya panik yaratmak saikiyle Türkiye’nin iç ve dış güvenliği, kamu düzeni ve genel sağlığı ile ilgili gerçeğe aykırı bir bilgiyi, kamu barışını bozmaya elverişli olacak şekilde alenen yaymak suç olarak düzenlenmektedir” maddesi AKP ve MHP’li üyelerin oy çokluğuyla komisyondan geçti. Komisyonda bulunan Yargıtay hakiminin ‘muğlak’ eleştirisi de dikkate alınmadı.

İktidar her ne kadar ana akım medyayı kontrol altına almış olsa da sosyal medya özgür bir alan ve haberler çok hızlı şekilde yayılıyor. Suriye operasyonu öncesi gazetecilere yapılan operasyon bir kez daha gösterdi ki, iktidar kimseye kendi penceresi dışında bir pencereden bakma seçeneği sunmak istemiyor.

Zamlar TÜİK verilerine göre yapılsa da insanlar ENAG verilerini dört gözle bekliyor. Geçtiğimiz seçimlerde oldu bitti ile galibiyetini ilan eden iktidar, ‘muğlak’ bir ceza yaptırımı sopasıyla, çıkacak aykırı sesleri susturmak istiyor. Sedat Peker ve benzeri kişi ya da oluşumlar tarafından gelebilecek ifşalara ön alma açısından da bu yasa önemli, çünkü seçim öncesi kan kaybeden iktidar daha fazla sürpriz istemiyor.

Seçim atmosferinde sadece kendi inisiyatifindeki manipülasyonlarla hareket etmek isteyen iktidar, çıkacak bu yasayla halkı daha da öfkelendirecek gözüküyor.

Erdal Turna:

Şu çok açık ki, sosyal medyada ve internette etik uygulamaların ve özgürlüklerin teşvik edileceği bir hukuki düzenlemeye ihtiyacımız var. Bu iyi niyetli beklentimiz bir yana kendimizi birdenbire, internet yayıncılığının neredeyse bütün alanlarını Cumhurbaşkanlığının yönetim aparatları elinde toplayarak tekelleştiren bir sansür yasasını tartışır vaziyette bulduk.

(...) Yazının devamı: https://www.pugat.org/siber-guvenlik/2022/07/06/yeni-sosyal-medya-yasasi/

Meslekte iken üstlerimden birisi Harp Okulundaki motivasyon ve hedeflerden bahsederken dikkat çekici bir tespitte bulunmuştu. Harp okulunda okuyan her başarılı öğrencinin bir gün Cumhurbaşkanı veya Genelkurmay Başkanı olma ideali taşıdığını söylemişti. Genelkurmay Başkanı olma hayali tabii ki mantıklı ve tutarlı ama Cumhurbaşkanı olma hayali ne alaka diyebilirsiniz. Bunu anlamak için de Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlarının kaç tanesinin asker kökenli olduğuna bir bakın derim.

Harp Okulunda Demokrat, Teğmen Rütbesiyle İstihbarat

İşte böyle öğrencilerden birisiydi M. Ali Çelebi… Henüz Harp Okulu dönemlerinde kendisini geleceğin Genelkurmay Başkanı olarak konumlandıran ve bunu dile getirmekten çekinmeyen bir öğrenciydi. Derslerindeki başarısının ve zeki birisi olmasının tek başına bunun için yeterli olmayacağının farkındaydı. Fakat güvendiği ve kendisini destekleyenlerin bu güce sahip olduğunu da iyi biliyordu. Öyle ki bazı fütursuz davranışlarda bulunmaktan dahi çekinmiyordu. Kendisini şahsen tanımasam da Harp Okulundaki sınıf arkadaşlarının anlattığı bilgilere dayanarak bunları rahatlıkla söyleyebilirim. Siyasi görüş belli etmenin oldukça riskli olduğu yerde “Aydınlık” gazetesine abone oluyor ve okuldaki arkadaşlarına da okumalarını tavsiye ediyordu. Üstlere cevap vermekten bile korkulan Harp Okulunda, öğrencilere laptop alınması ile ilgili bir meselede komutanlara karşı gelebiliyor ve muhalif olabiliyordu. Üstelik bunu gelmiş geçmiş en sert ve baskıcı komutanlardan birine karşı yapıyordu. Üst rütbeli askerleri bile ciddiye almayan komutan, ne hikmetse Çelebi’yi kendi makam aracını gönderip yanına çağırıyor ve özel olarak konuşuyordu. O komutan elbette yeni “dava arkadaşı” Hulusi Akar’dan başkası değildi.

Ülkemizde mağdur edebiyatı ve siyaseti her zaman prim yapmıştır. Çünkü insanımız her zaman zayıfın yanında olmayı şiar edinmiştir. Geçmişin değişmez mağdurları olan İmam Hatiplilerin yanına son yıllarda “Mağdur Askerler” eklendi. 28 Şubat döneminde ihraç edilenler, Ergenekon ve Balyoz davalarında yargılananlar, İzmir Casusluk Davası sanıkları ve “Montrö Bildirisi” mağduru generaller en bilinenleri. Bu davalar sürecinde mağduriyeti dikkat çeken ve güçlü destekçileri olan bazı askerler kendilerine partilerin önemli konumlarında yer buldu. Hem oy getirisi olan hem de tavır belli eden bu hamlelerin en önemlileri: Adnan Tanrıverdi, Engin Alan ve tabii ki Teğmen Çelebi…

(...)Yazının devamı: https://www.pugat.org/toplum/2022/10/15/sadakat-abidesi-mucahit-tegmen-celebi/

“İklim değişikliği Suriye’de cehennemin kapılarını açtı.” Eski Amerikan Başkan Yardımcısı Al Gore’nin 2015 yılında söylediği bu söz, Suriye ve iklim değişikliği ilişkisi üzerine en net tespitlerden birisi olmuştur.  2006-2010 yılları arasında Suriye’de meydana gelen kuraklık nedeniyle yaklaşık 1,3 milyon kişi kırsal kesimlerden şehirlere göç etmiştir. Bu göçün etkisiyle birlikte şehirlerde huzursuzluklar ortaya çıkmış ve ülkede hükümete karşı ilk gösterilerin fitili ateşlenmiştir.

Afganistan’da Taliban’ın güçlenmesine sebep olan etkenlerden birisi de yine kuraklık olmuştur. Son 30 yılda yaşanılan kuraklıklarla birlikte kırsal kesimlerde tarımla uğraşan insanlar işlerini yapamaz hale gelmişler, devletin yeterli desteği veremediği bu kesimin, Taliban’ın etkisi altına girmesi kolaylaşmıştır.

Pakistan, Hindistan, Bangladeş, Sudan gibi ülkelerde de buna benzer birçok örnek mevcuttur.

İklim değişiklikleri, tarihsel süreç içerisinde insanlık tarihine şekil veren en büyük etkendir. Çünkü iklim değişiklikleri insanın temel ihtiyaçlarını doğrudan etkilemekte ve insan bu etkilere göre hayatını şekillendirmektedir. Üretimden, tüketime; yokluktan, varlığa; barıştan, savaşa her alanda etkili olmaktadır.

Dikkatinizi çekmek için vermiş olduğum örnekler, iklim değişikliklerinin insanlık üzerinde ne derece etkili olduğunu göstermektedir. Ayrıca şunu da ifade etmeliyim ki, yukarıda verdiğim örnekler büyük bir çoğunluk tarafından kabul görürken, belirli bir grup tarafından da iklimin güvenlik odaklı konumlandırılmaması gerektiği gerekçesiyle kabul görmemektedir.

(...)Yazının devamı : https://www.pugat.org/guvenlik/iklim/2022/06/17/duzenden-kaosa-iklim-degisiklikleri/

Pugat Yazıları 16/03/2022

Bagok Dağında Bîrik tepenin doğuya bakan yamacında, güneş doğarken elimde dürbün bir kayanın kovuğunda meşe ağaçlarıyla bezenmiş vadiyi gözetliyorum. Dağ keçilerinin benden habersiz oyunlarını izlerken dere yatağında belli belirsiz akan su kaynağından yansıyan güneş bana göz kırpıyor. Arkamda vadinin batı çıkışında hâkim noktada 150 asker tarafından tutulan Dibek Tepe üs bölgesi var.

Ukrayna savaşında kıyafetleri perişan askerleri görünce aklıma o üs bölgesi geldi.

Orada bulunduğum süre zarfında, kayıplarımızın yaklaşık yarısı bu üs bölgesinin çevresinde meydana gelen çatışma ve mayın patlaması olaylarında gerçekleşti. Kara Kuvvetleri bağlısı 150 asker üs bölgesini tutarken, bu birliği takviye amaçlı bir Jandarma Özel Harekât Timi de belli periyotlarla üs bölgesinde görevlendirilirdi. Ben de bu timde görevliydim.

Bazen bir gece, bazen iki gece, yaz-kış kimsenin ayak basmadığı bu dağlarda görev yaptık. Üs bölgesine dinlenmek ve ikmal yapmak için uğrardık. Buradaki zamanımızın çoğu taşlardan ördüğümüz derme çatma barınakların içinde geçerdi. Dinlenme dediğime bakmayın, bizim için dinlenme, uyku esnasında öldürülme korkusu olmadan, bir gece uyuyabilmekti.

Üs bölgesi bir tepenin sırtına kurulmuş birkaç baraka, kum torbaları, silah mevzileri ve üstünde sinekler uçuşan seyyar tuvaletten oluşuyordu. Su kısıtlıydı. Kullanmak için her güne 3 pet şişe su düşüyordu. Hatta o kadar kısıtlıydı ki görev periyodunu tamamlayan timler fazla sularını toprağa gömer, bir sonraki gelişte eğer başka bir tim bu suları bulup çıkarmadıysa kullanırlardı.

(...) Yazının devamı: https://www.pugat.org/guvenlik/2022/03/16/ne-icin-oldugunu-bilmeyen-askerler/

Yazar Sezai Akyüz- 13/03/2022

‘Beş dakikada Çanakkale’yi geçer, 5 çayını da İstanbul’da içeriz.’

‘En kısa zamanda Şam’a girecek ve Emevi Camii’nde Cuma namazımızı kılacağız’

Yukarıda yazan sözleri hepimiz duyduk ve sahiplerinin kim olduğunu eminim birçoğunuz biliyordur. Her ikisi de kendine güvenin, kibrin ve karşı tarafı küçümsemenin acı gerçekleriyle yüzleşti. Aşırı güvenin sorumlusu yöneticilerdi fakat acı reçeteyle bu sonuçları hazırlayanlardan daha çok halkın yüzleşmek zorunda kaldığını söylemek yanlış olmaz.

İki haftası geride kalan Rusya – Ukrayna savaşı öncesi Vladimir Putin’in bunlara benzer iddialı bir sözü oldu mu bilemem. Aradan geçen sürede yaşananlar gösteriyor ki o da en az yukarıdaki sözleri söyleyenler kadar iddialı ve kendinden emindi. Kısa sürede hedefine ulaşacak ve dünyanın tepkisini kabul edilebilir düzeyde tutarak öteden beri hedefi olan Sovyetler Birliği’nin yeniden kurulması hedefine bir adım daha yaklaşacaktı. Genel kabule göre; Putin’in beklentisi, savaşın başlamasından bir süre sonra Ukrayna Devlet Başkanı Zelensky’nin koltuğundan indirileceği ve yerine kendi istediği gibi yönetilebilir bir devlet başkanı geleceğiydi. Muhtemelen yerine gelecek başkan adayı bile hazırdı. Nitekim Rusya, daha önce Belarus, Kırım ve Çeçenistan’da bu tarz bir politika uygulamış ve başarıya ulaşmıştı. Bu sebeplerle gerçek bir psikolojik harp uzmanı olan Vladimir Putin, savaş henüz başlamadan dünyanın geri kalanına göz dağı verdi ve Ukrayna’ya yalnız olduğunu iliklerine kadar hissettirdi. Bu sayede kısa sürede sonuç almayı planlıyordu. Hatta kendisinden o kadar emindi ki seçkin birliklerini cepheye sürmek yerine acemi askerlerden oluşan birliklerle harekâtı başlattı.

Savaşın En Büyük Hatası: Vatanı İçin Savaşacak İnsanları Göz Ardı Etmek

Putin’in hesaba katmadığı en belirleyici unsur halkın direniş ve cesareti oldu bence. Aslında dünyanın geri kalanı da Ukrayna halkından böylesi bir mücadele beklemiyordu bence.Çünkü savaş başlamadan önce açıktan destek vermeye çekinen her ülke ve kuruluş, zamanla açıktan destek verir hâle geldi. Kimisi askerî ve maddî yardım yaparken kimisi de Rusya’ya yaptırım uygulayarak tarafını göstermeye başladı.

Savaşlarda psikolojik faktörlerin etkisini bilmeyen yoktur. Özellikle cephede savaşan askerler için anlık ruhsal durumlar bile çok belirleyici olabilir. Rusya tarafı savaşa psikolojik ve kuvvet olarak üstün başlasa da hedefe ulaşılması geciktikçe ve sahadan direnç görüntüleri geldikçe bu üstünlük Ukrayna tarafına doğru kaymaya başladı. Geride bırakılan her dakika yuvarlanan kar topu etkisiyle Ukrayna direnişini çığ büyümesine evirirken, Rus askerlerinde moral bozukluğu, pişmanlık ve umutsuzluk belirtileri görülmeye başlandı. Öyle ki Putin ve ekibi, savaşa dolaylı bile olsa müdahil olan ülkeleri nükleer silahlarla tehdit edecek kadar zor durumda olduklarını gösterdiler. Harekât öncesine kadar çok iyi yönettikleri siyasi ortamı ve soğukkanlı yaklaşımı, harekatın başlamasından çok kısa bir süre sonra kaybetmeleri de beklenmedik sorunların ortaya çıktığının göstergesi. Rusya’nın, harekat bölgesinde ortaya çıkacak direniş ve mücadeleyi kestirememiş olması da yeterince saha çalışması yapılmadığının veya diğer ülkelerin daha başarılı olduğunun göstergesi. Diğer bir ihtimal, Rusya’nın hedefinin sadece Ukrayna’dan ibaret olmaması. Böyle bir durum için hazırlık yapılmışsa savaşın çok daha uzun aşamalı ve kanlı geçeceği tehlikesi var demektir. Dilerim ki böyle bir amaçla yola çıkılmamış olsun. Sonuç olarak savaş Rusya’nın bariz üstünlüğüyle başladı fakat ilk raundu Zelensky liderliğindeki Ukrayna kazandı.

(...)Yazının Devamı: https://www.pugat.org/guvenlik/ukrayna/2022/03/13/putinin-kievde-bes-cayi-ve-ukraynanin-kurtulus-savasi/

İnsanlık her geçen gün farklı bir şiddete, savaşa, baskı veya hukuksuzluğa şahit oluyor. Şimdilerde hepimizin gündeminde olan Ukrayna’nın Rusya tarafından işgal girişimine herkesin farklı yorumları oldu. Genel yorum ise “21. yy. da herkesin gözünün içine baka baka nasıl bu kadar acımasızca insanların ölümüne sebep olacak bir savaşa kalkışılır?” şeklinde oldu. Herkesin gözünün içine baka baka gücü elinde bulunduranların nasıl balistik nükleer silahları telaffuz etmeye cüret edebildiklerini anlayabilmek için insanları ve toplulukları anlamak gerek.

İnsanlar belirli durumlarda belirli kalıplarda davranışlar segilerler. Özellikle baskı ve cezalandırmanın sık görüldüğü ortamlarda insanlar bu baskılardan ve cezalardan her ne olursa olsun kaçınma eğilimindedirler. Asch’in ve Schachter’ın psikoloji deneyleri, bireylerin ve grupların baskıcı ve cezalandırıcı güçden kaçınarak gerekirse bilerek yanlış olanı nasıl yapabildiklerini gözler önüne sermektedir.

Asch’in araştırmasında, belirgin bir gerçeğe rağmen pek çok insan grup baskısıyla bilerek yanlış olan seçime uyma davranışında bulunmaktadır. Bu bireylere araştırmadan sonra davranışlarının sebebi sorulduğu zaman, kişilerin çoğunun grup tarafından alay edilmemek ya da hor görülmemek için gruba uyduğu ortaya çıkmıştır. Bu bireylerin varsayımı, grubun, kendinden başka türlü düşüneni kabul etmeyeceği şeklindedir.

(...)Yazının devamı: https://www.pugat.org/toplum/sosyal-psikoloji/2022/03/06/yelena-osipova-olabilmek/

S1: Rusya ve Ukrayna komşu mu?

Ukrayna’nın en uzun kara sınırı ve deniz sınırı olduğu ülke Rusya’dır. Ukrayna’nın Rusya ile 1974 km kara sınırı, 321 km deniz sınırı bulunmaktadır.

S2: Rusya ile Ukrayna’nın geçmişteki ilişkileri nasıldı?

Ukrayna Halk Cumhuriyeti 1917 yılında diğer ülkeler tarafından tanınmaya başlanmıştır. İkinci Dünya Savaşından sonra ise Sovyetler Birliğine dahil olan Ukrayna, bu süreçten sonra Rusya ile Sovyetler Birliği çatısı altında tek devlet gibi hareket etmiştir.

S3: Rusya ile Ukrayna arasında ne zamandan itibaren sorun çıkmaya başladı?

Sovyetler Birliğinin dağılma sürecine girmesiyle 1991 yılında bağımsızlığını ilan eden Ukrayna, artık Rusya ile sorun yaşamaya başlamıştır.

S4: Sovyetler Birliğinin dağılması ile hangi sorunlar ortaya çıkmaya başladı?

İlk anlaşmazlık Kırım’da bulunan Karadeniz Filosu ile ilgili oldu. İlk olarak Ukrayna, filonun kendi kontrolüne geçmesi kararını aldı. Aynı dönemde Rusya da filonun kendi kontrolüne geçmesi kararını aldı. Daha sonradan kısmen çözüme kavuşsa da kayıtlara ilk yaşanan gerginlik olarak geçti. Bundan sonra çeşitli problemler yaşansa da bunlar bir şekilde çözüme kavuşturuldu.

(...)Yazının devamı: https://www.pugat.org/guvenlik/2022/02/27/15-soruda-ukrayna-rusya-meselesi/