با گذراندن بیش از نیمی از روز برای دراز کشیدن، یک گاو تقریباً 12 تا 14 ساعت در روز استراحت می کند. زمان کافی برای دراز کشیدن یک قسمت اساسی از اسایش گاو است. در طی دو هفته اول پس از زایش، حیوانات تازه زا ممکن است استراحت کمتری داشته باشند. طبق مطالعه اخیر، این کاهش خواب ممکن است نشان دهنده یک مشکل اساسی در سلامتی باشد. دانشمندان با مطالعه بر 1052 دام تازه زا، زمان صرف شده برای استراحت را با استفاده از مانیتورهای بررسی فعالیت متصل به پای عقب گاو تجزیه و تحلیل کردند. موارد تب شیر، جفت ماندگی، متریت، ورم پستان، پنومونی و اختلالات گوارشی نیز طی 30 روز اول شیردهی ثبت شد. محققان دریافتند که زمان خوابیدن در 14 روز اول شیردهی پس از زایش ارتباط معنی داری با افزایش مسائل مربوط به سلامت متابولیکی، به ویژه کتوز دارد. کاهش زمان دراز کشیدن احتمال استراحت و خواب گاوها را کاهش می دهد، اما همچنین ممکن است زمان صرف شده برای خوردن را نیز کاهش دهد.

در ادامه پادکست قبلی در مورد روش های مناسب خشک کردن گاوهای شیری برای جلوگیری از شیوع عفونت های جدید داخل پستانی، در این پادکست به توصیه های لازم برای روز خشک کردن و دوره خشکی می پردازیم.

توصیه های مربوط به روز خشک کردن عبارتند از:

1. دوشیدن را متوقف کنید.

2. گاوها یا کوارترهای مبتلا به ورم پستان یا انهایی که احتمال بیماری دارند را مشخص کنید. این می تواند به معنی زیر باشد:

در این پادکست به بررسی اثرات بیماری های بالینی پس از زایش بر تولید، تولیدمثل و حذف گاوهای شیری می پردازیم. تغییرات متابولیکی و هورمونی در دوره زایش گاوهای شیری هم عمیق و هم قابل توجه است. انتقال به حالت شیرده از حالت آبستنی و غیرشیرده منجر به توزیع مجدد گسترده بافت های بدن می شود که تمام سیستم های اصلی بدن را درگیر می کند. گزارش شده است که تا 60% گاوهای شیرده ممکن است در 60 روز اول شیردهی به بیماری های متابولیک یا عفونی مبتلا شوند.

بعد از دوره شیردهی، یک دوره 40 تا 60 روزه بدون تولید شیر به غدد پستانی اجازه می دهد تا برای دوره شیردهی بعدی آماده شوند و سلول های ترشح شیر را بازسازی کنند. به همین دلیل قطع تولید شیر به صورت مصنوعی در مدت دو ماه مانده به زایش در مزارع شیری انجام می شود که به آن خشک کردن گفته می شود. ولیکن بسیاری از گاوها در زمان خشک کردن شیر زیادی تولید می کنند که این موضوع میتواند منجر به ایجاد عفونت های پستانی در دوره خشکی شود، بطوریکه نشت شیر از پستان در روزهای بعد از اخرین وعده شیردوشی می تواند به تشکیل محافظ کراتین انتهای سرپستانک اسیب بزند. علاوه بر این تجمع و افزایش شیر در پستان در روز خشک کردن می تواند منجر به تغییر در غدد پستانی و ایجاد تورم و درد و عدم آسایش در گاوهای شیری شود. به همین دلیل محققان زیادی به بررسی روش های مختلف خشک کردن از جمله تغییر جیره، حذف آب، کاهش تعداد وعده های شیردوشی، استفاده از ضدالتهاب های خاص و ... پرداخته اند. هدف تمام این تغییرات کاهش سطح تولید دام ها و جلوگیری از ایجاد عفونت های جدید داخل پستانی و حتی بهبود عفونت های قبلی می باشد.

در این پادکست روش‌های پیشگیری از هیپوکلسیمی را بحث می‌کنیم. در طول دوره انتقال، گاوها از دوره قبل از زایش که نیاز انها به کلسیم پایین است، به سرعت، همانطور که زایمان می‌کنند و شیر تولید می¬کنند، به دوره ای منتقل می‌شوند که نیاز به کلسیم خیلی بالا است. گاوها مجهز شده اند تا این موضوع را از طریق بسیج کلسیم از استخوان برای دوره کوتاه مدیریت کنند تا زمانیکه مصرف جیره، کلسیم مورد نیاز دام برای تولید شیر را تامین کند. عوامل بیولوژیکی خاصی می‌توانند باعث شوند تا بسیج کافی کلسیم به تاخیر بیافتد، که باعث کمبود کلسیم می‌شود.

یکی از دامدارها می‌گفت که گاوهای من بعد از زایش اوج نمی¬گیرند. شاید گله شما هم مشکل مشابهی را تجربه کند و شما تعجب کنید که چگونه گله شما می‌تواند شروع بهتری بعد از زایش داشته باشد. ایا چیزی وجود دارد که انها را عقب نگه می‌دارد که شما نمی‌دانید؟ ممکن است که چنین دلیلی وجود داشته باشد. سطح کلسیم پایین خون یا همان هیپوکلسیمی، ممکن است در گله شما شایع باشد حتی اگر شما به ندرت تب شیر حاد ببینید. گزارش شده است که گله¬هایی که جیره گاوهای خشک رایج را مصرف می¬کنند، تقریبا 50 درصد گاوهای شکم دو یا بیشتر در 24 ساعت اول بعد از زایش دچار کمبود کلسیم هستند، حتی زمانیکه نرخ تب شیر حاد کمتر از 5 درصد است. کمبود کلسیم ممکن است باعث کاهش مصرف خوراک، کاهش تولید شیر، شیوع بالاتر بیماری های متابولیک و عملکرد تولیدمثلی ضعیف بود.

لنگش نه تنها بر تولید شیر تاثیر می گذارد بلکه اسایش و توانایی تولیدمثلی دامها را نیز کاهش می دهد. بنابراین تشخیص زودهنگام لنگش و انجام درمان های موثر خیلی ضروری است. تشخیص لنگش در گاوهای شیری بطور گسترده ای مورد بررسی قرار گرفته است که شامل کاهش سرعت حرکت، تغییرات در گام برداشتن، قوس پشت و حرکت سر است. این تغییرات رفتاری برای کاهش درد در گاوهای شیری دچار لنگش است و یکی از مهمترین روش های تشخیص لنگش است. برای کمی کردن تشخیص لنگش سیستم اسکور لنگش طراحی شده است که یک شاخص 5 نمره ای است که از نمره یک بدون لنگش تا نمره 5 لنگش شدید تعریف شده است.

رشد اینده گله های شیری بستگی به رشد گوساله دارد. بنابراین، رشد و توسعه مناسب گوساله ها یکی از مهمترین چالش ها برای گله های شیری است. مراحل مختلفی در پرورش گوساله وجود دارد (تولد تا شیرگیری)، که تاثیر زیادی بر پرورش گوساله دارد و نتایج ان بر نرخ رشد بعدی و تولید شیر گله تاثیر دارد. شیرگیری یکی از این مراحل است. این پادکست تلاش می کند تا عوامل موثر بر فرایند شیرگیری را در مزارع با پرورش متراکم گوساله خلاصه کند.

بعضی اوقات به نظر می رسد که زمان کافی در روز برای انجام همه کارهای یک انسان وجود ندارد. اگرچه برنامه یک گاو شیری خیلی ساده تر از انسان است، اما زمان هنوز فاکتوری محدودکننده در حداکثر کردن تولید است. گاوهای شیری برخلاف آنچه که تصور می شود دام هایی بسیار منظم هستند و به شدت به انجام مرتب کارهای روزانه عادت می کنند. این کارها شامل استراحت کردن، خوردن، نوشیدن، تعاملات اجتماعی و شیردوشی می باشد. همه این کارها در روز به مدت مشخصی انجام می شود و اگر یکی از این کارها بیشتر از حالت رایج طول بکشد و باعث تغییر برنامه روزانه دام شود باعث کاهش عملکرد دام می شود.

زمانیکه انسان ها اولین بار دام ها را اهلی کردند، شروع به جایگزین کردن رفتار طبیعی و محیط زندگی طبیعی دام ها با سیستم مدیریتی و کنترل شده کردند. اگرچه امروز نژادهای گاو شباهت کمی به نژادهای وحشی اجداد خود نشان می دهند، دانشمندان و دامدارها متوجه شدند که گاوها هنوز به سیستم مدیریتی و شرایطی که از طبیعت تقلید کند پاسخ بهتری می دهند. به همین دلیل تحقیقات زیادی در حال حاضر در سطح جهان برای تقلید از شرایط طبیعی گاوها در مزارع تجاری در حال انجام است. در این پادکست به تحقیقاتی که در زمینه طراحی زایشگاه انجام شده است می پردازیم.