رادیو جهنم Radio Jahannam

زندگی در غباربررسی فیلم ترنکه لائوکنشماره‌ی نهم از پادکست رادیوجهنم به فیلم ترنکه لائوکن ساخته‌ی لائورا سیتارلا اختصاص دارد؛ فیلمی آرژانتینی که اولین‌بار دو سال پیش در جشنواره‌ی ونیز رونمایی شد. این فیلمِ دوجلدی با مدت‌زمان چهار ساعت و نیم، اثری جذاب، پیچیده و در عین حال شگفت‌انگیز درباره‌ی راز، روابط انسانی، عشق و طبیعت است، فیلمی جسور و پیشرو که قصه‌ی گم شدن را با گم‌گشتگی پیوند می‌زند.Radiotragedy.com

شماره‌ی هشتماندوه بی‌پایاندرباره‌ی فیلم روزهای عالیفیلم تازه‌ی ویم وندرس وام‌دار سینمای یاسوجیرو ازوست؛ هم به لحاظ فرمی هم تماتیک. لذت بردن از چنین فیلمی، آن‌هم در روزگاری که فیلم‌ها اغلب با حوادث بی‌شمار و پیچ‌های ناگهانی انباشته شده‌اند ، کار دشواری به نظر می‌رسد. اما جدا از این هیاهو حال‌وهوای فیلم می‌تواند تماشاگر دوست‌دار سینما را شگفت‌زده کند؛ فیلمی درباره‌ی انزوا، گذرا بودن زندگی و دلخوشی‌های کوچک. این نقدی است برای همراه شدن با دنیای فیلم.Radiotragedy.com

شماره‌ی هفتمتاریخ شرمدرباره‌ی فیلم قاتلان ماه گلاین روزها فیلم تازه‌ی مارتین اسکورسیزی واکنش‌های متناقضی بین تماشاگران ایرانی برانگیخته؛ عده‌ای آن را شاهکار می‌دانند و گروهی فیلم را معمولی. اما قاتلان ماه گل ویژگی‌هایی دارد که باید درباره‌اش حرف زد و جزئیات و نکاتش را بررسی کرد. این شماره‌ی رادیوجهنم درباره‌ی این فیلم است؛ یک ریویوی کوتاه برای کمک به لذت بردن از فیلمradiotragedy.com

شماره‌ی ششماز رنجی که می‌بریم…درباره‌ی فیلم مکان امناولین فیلم سینمایی یورای لروتیچ درباره‌ی مواجهه با تروماست، درباره‌ی احساس شکست در نجات دیگری. این فیلمی است که با وجود قصه‌ی ملتهبش، احساساتی نمی‌شود و با فضاسازی، تماشاگر را در حس‌های متناقض گرفتار می‌کند. جای امن از بهترین فیلم‌هایی است که این روزها می‌شود دید؛ با این هشدار که اگر خیلی غمگین یا افسرده‌اید نباید سراغش بروید.Radiotragedy.com

دیدنی‌ها و ندیدنی‌هاگزارشی از پنجاه‌وهفتمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم کارلووی واریتیرماه امسال به وقت ما پنجاه‌وهفتمین دوره‌ی جشنواره‌ی فیلم کارلووی واری برگزار شد؛ مهم‌ترین جشنواره‌ی سینمایی اروپای شرقی و یکی از قدیمی‌ترین جشنواره‌های فیلم در جهان. طی ده روز حدود سیصد فیلم در این جشنواره نمایش داده شد؛ هم فیلم‌های ایرانی هم خارجی، هم فیلم‌های دیده‌نشده، هم فیلم‌های مهم جشنواره‌ی کن و برندگان جشنواره‌های مختلف جهان. این شماره‌ی رادیو جهنم گزارشی است درباره‌ی تعدادی از آن‌ها؛ فیلم‌های بحث‌انگیز، بیش‌ازحد بزرگ‌شده یا کمتر دیده‌شده. یک‌جور پیشنهاد است برای تماشای آثاری که به زودی در دسترس همه قرار می‌گیرند؛ پیشنهادی برای دیدن و البته ندیدنِ بعضی فیلم‌ها.نویسنده و راوی: کریم نیکونظر

شماره‌ی چهارم؛ تنهایی ابدیبا تأخیری طولانی دوباره برگشتیم. اما قول می‌دهیم عقب‌افتادگی را جبران کنیم. در نوروز امسال دو سه شماره‌ی ویژه منتشر می‌کنیم تا جبران مافات کرده باشیم. این‌بار می‌خواهیم درباره‌ی «عزم رفتن» حرف بزنیم.فیلم تازه‌ی پارک چان ووک یکی از بهترین‌‌های سال گذشته بود؛ فیلمی درباره‌ی عشق و فراق. «عزم رفتن» فیلمی پیچیده است که تماشاگر را با فضاسازی، درام و صدالبته شخصیت‌هایش درگیر می‌کند. اگر دوست داشتید نقد کوتاه این شماره را بشنوید.Radiotragedy/com

شماره‌ی سوممجبوریم؛ گزارش ناتمامشماره‌ی سوم رادیوجهنم درباره‌ی یك فیلم است؛ «مجبوریم» ساخته‌ی رضا درمیشیان. این فیلم به تازگی در پلتفرم‌های اینترنتی هم قابل تماشاست. «مجبوریم» قصه‌ی سه زن است كه درگیر یك پرونده‌ی حقوقی می‌شوند. اگر فیلم‌های قبلی درمیشیان را دیده باشید خوب می‌دانید كه او چطور به مسائل اجتماعی واكنش نشان می‌دهد و ساختار فیلمش چقدر نزدیك است به گزارش‌های ژورنالیستی. این‌بار در یك قسمت 25 دقیقه‌‌ای درباره‌ی ویژگی‌های این فیلم حرف زده‌ایم. اگر دوست داشتید این پادكست را گوش كنید به كست باكس، اپل پادكست و كانال تلگرام رادیوتراژدی سر بزنید.

شماره‌ی دوم: بدل و اصلدومین شماره‌ی پادکست «رادیوجهنم» به نقد دو فیلم اختصاص دارد؛ «مرد بازنده» و «تب پتروف». فیلمِ اول که تازه‌ترین ساخته‌ی محمدحسین مهدویان است که فیلمی پلیسی است که به تازگی هم اکران آن‌لاین شده. فیلمِ دوم، اثری است از کیریل سربرنیکوف، کارگردان روس؛ یکی از بهترین فیلم‌های چندسال اخیر که اقتباسی است از یک رمان پیچیده. در دومین شماره‌ی «رادیوجهنم‌» فیلم اول را نقد کرده‌ایم و از ویژگی‌های فیلم‌ دوم گفته‌ایم. در این اوضاع‌واحوال اقتصادی و روحی، اگر حوصله‌ی فیلم دیدن داشتید و دوست داشتید نقدی هم بشنوید این شماره را از دست ندهید.

شماره‌ی اول: قاتل و شهیداولین شماره‌ی پادکست «رادیوجهنم» به نقد دو فیلم اختصاص دارد؛ «موقعیت مهدی» و «تراژدی مکبث». فیلمِ اول اولین ساخته‌ی هادی حجازی‌فر است که هم در جشنواره‌ی فیلم فجر پنج سیمرغ برد هم منتقدان زیادی ازش تعریف کردند. فیلمِ دوم، تازه‌ترین اقتباس از نمایشنامه‌ی «مکبث» است که جوئل کوئن، آن را کارگردانی کرده و اگرچه در فصل جوایز چندان دیده نشد اما تجربه‌ی جذابی در فضاسازی و استفاده از فرم بود. برای اولین شماره پنبه‌ی فیلم اول را زده‌ایم و از ویژگی‌های مهم فیلم دوم گفته‌ایم.