Dünyaya gelmek, insanın saldırıya uğramasıdır. Ve bu saldırı, istesek de istemesek de yaşam boyu devam edecektir. Hal böyleyken kenara çekilip mızmızlanarak hayatı izlemek de mantıklı bir tercih değildir. İnsan hayata karışmalı ve hayatın damarlarında inatla gezmelidir.

Kendinden bir parça kaybeden kişi, büyük bir gerilim ve ruhsal acı yaşamaya başlar. Bu sarsıntıyı fark eden beyin, altüst olmuş ruhu iyileştirmek için savunmaya geçer. Bu bağlamda aşk acısının benliğin yaşamış olduğu örselenmeye ve travmaya karşı kendisini savunurken doğan acı olduğunu söyleyebiliriz.

Aşk acısı, deliliğe karşı son savunmadır. Çünkü acı, yitirmek üzere olduğumuz aklımızı, hayatımızı ve benliğimizi toparlamamız için bizi uyaran güçtür. Acı oldukça yaşamaya, savaşmaya ve mücadele etmeye devam ederiz. Yeter ki acının bize ne söylediğini dinleyelim.

Bizi sevilen varlığa bağlayan bağın ani ve sert bir şekilde birdenbire kopması hem ruhsal hem de bilişsel olarak dağılmamıza neden olur. Ayrılık sonrasında acı veren şey sevdiğimiz kişiyi yitirmek değil, onun bir daha geri dönmeyeceğini bildiğimiz halde onu her zamankinden daha çok sevmektir.

Ayrılık acısı hayatınızı dümdüz edebilir, inançlarınızı, kişiliğinizi, sevdiklerinizi kısacası dünyanızı yıkıp bir kenara çekilebilir. Bu noktada aklımızda tutmamız gereken ilk şey şu: Hayatta eğer bir acıya maruz kalıyorsak bu acı bizi bir eşikten bir sınavdan geçirmek için başımızdan geçmiştir.

Her kayıp içinde kendi yasını barındırır. Sağlıklı bir yas süreci için acıyı tanımak ve yaşamak oldukça mühim bir meseledir.

Kaybedilen varlığın imgesi silinmemeli. Aksine kaybedilen kişiye duyulan sevgiyle birlikte bir müddet yaşanmalı. Ve korunan bu ruhsal dengeyle sevginin bir başkasına geçmesi sağlanmalıdır. Yeni bir ilişki ancak bu sağlıklı yol ile mümkün olabilir.

İnsan hata yapar çünkü ruhumuz tek bir renkten oluşmaz. İyilik kadar kötülük de bize aittir, aydınlık kadar karanlık da ve siyah kadar beyaz da.

Hatanın olduğu yerde şüphesiz ki affetmek vardır. Eğer böyle bir denge ve inanç olmasaydı (yani affetmek olmasaydı) hem dünyevi işlerimiz hem de ruhsal süreçlerimiz sekteye uğrar ve bir zaman sonra çöküş başlardı.

Nerede o eski bayramlar? Ne de güzeldi o eski günler...
Şimdilerde geçmişi daha bir özler olduk, peki ya neden?
Klinik Psikolog Gökhan Ergür, bu haftaki videosunda kendine has üslubuyla “Nostalji Neden Mutlu Eder?” sorusuna cevap arıyor.

Ömrümüz dünyaya gelişimize bir anlam kazandırmak için çabalayarak ve yaşamın anlamını kovalayarak geçiyor. İnsanoğlunun anlam arayışı ezelden ebede dek sürüyor.
Bu videosunda Klinik Psikolog Gökhan Ergür, "Anlamı Nerede Kaybettik?" diye soruyor.

Yeryüzünde kaybetmemiş insan yoktur. Hayat, kayıplar ve kazançların toplamıdır. Şairin de dediği gibi “Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardır!”
Klinik Psikolog Gökhan Ergür “Kaybedenlere Tavsiyeler” verdiği yeni videosuyla yayında!

Her şey bitti dediğimiz noktada sil baştan başlamak zor mudur?
Her düşüş bir son mudur yoksa hayat inişli çıkışlı bir yolculuk mudur?

Klinik Psikolog Gökhan Ergür yeni videosunda bu sorulara cevap ararken "yeniden başlayabilmek" üzerine konuşuyor.

Aşk nedir?

Yalnızca devlerin aşkı mı büyük olur?

Büyük bir aşkın promosyonu gözyaşı mıdır?

Aşkın gözyaşları nasıl dindirilir? Bu acı geçer mi? Bu yara nasıl kapanır?

Kafan bu sorularla meşgulse uğramak isteyebileceğin bir adres var.

Klinik Psikolog Gökhan Ergür “Aşk Acısı Nasıl Geçer” başlıklı konuşmasıyla yayında!

Ruh Görünür programı ikinci bölümüyle sizlerle.

Güçlü Mutlu Umutlu YouTube kanalımızda Klinik Psikolog Gökhan Ergür ile Ruh Görünür programı her Pazartesi 21.00'de başlıyor.

Bu haftaki konumuz: Affederek İyileşmek Mümkün mü?