ಮಿಚ್ಚಾಮಿ ದುಃಖದಮ್

ಈ ಒಂದು ಜೈನರ ಪರಂಪರೆಯ ಮಾತು, "ನನ್ನಿಂದ ಏನೇ ತಪ್ಪಾಗಿದ್ದರೂ ಕ್ಷಮಿಸಿ: ನಡೆ-ನುಡಿ, ಆಚಾರ-ವಿಚಾರ, ಮಾತು-ಕತೆ ಇವುಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಕೂಲಂಕಶವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸಿ, ನನ್ನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಿ!"

ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಅಲ್ವಾ ಈ ಕಾನ್ಸೆಪ್ಟ್?

The fact that so many traditions converge on forgiveness tells us something profound: humility is a universal language. It’s not weakness, it’s wisdom. It’s not erasure, it’s evolution.

And in a world of algorithms and acceleration, Micchami Dukkadam reminds us to pause, reflect, and say: “I may have erred. I may have hurt. May those actions bear no fruit. May we begin again.”

In my opinion, this is a wonderful thought/concept emerging from Jainism's root! I think we should all seek to celebrate and adapt.

ಧರ್ಮ-ಅಧರ್ಮಗಳ ಹೋರಾಟ

ಎಲ್ಲರೂ ಅಂದುಕೊಂಡಿರೋ ಹಾಗೆ ಇದು ಧರ್ಮದ ಜಯವಲ್ಲ... ನಿಜವಾಗಿಯೂ, ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಧರ್ಮವನ್ನು ನಂಬಿಕೊಂಡು ಬಂದ ನಾವುಗಳು, ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವು ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮತ್ತು ಎಚ್ಚರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಸಮಯ ಕೂಡ.

ಇಲ್ಲಿ ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದ ಸಂಚು ಎಂದು ಗೋಚರಿಕೆಯಾದರೂ, ಇದರ ಅಂತರಾಳದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲರ ಗೊಂದಲ, ಒಗ್ಗಟ್ಟಿಲ್ಲದಿರುವಿಕೆ, ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರೇರಿತ ಆಲೋಚನೆಗಳು ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತವೆ.

ಸತ್ತೋರು ಯಾರೋ? ಆದರೆ, ಸತ್ತವರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಬೇಳೆಕಾಳುಗಳನ್ನು ಬೇಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಇವರನ್ನೆಲ್ಲ ನಂಬುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ?

ಇನ್ನು ಎರಡನೆಯ ವಿಷಯ, ಬಹುವಾಗಿ ಕಾಡುವಂಥದ್ದು, ಸ್ಥಳೀಯ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲೋ ಕುಳಿತು ಅಥೆಂಟಿಕ್ ಆಗಿ ಯೂ ಟ್ಯೂಬ್ ವಿಡಿಯೋಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ, ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರನ್ನು ನಂಬಿಸಿರುವುದು ಮತ್ತು ಅವರ ನಂಬಿಕೆಗಳ ಫ಼ೌಂಡೇಶನ್ ಅನ್ನು ಅಲುಗಾಡಿಸಿರುವುದು. ಇನ್ನಾದರೂ ಜನರು, ಯೂ ಟ್ಯೂಬ್ ನಲ್ಲಿ ತೋರಿಸಿರೋದೆಲ್ಲ ಸತ್ಯವಲ್ಲ ಎಂದು ಮನಗಾಣುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ?

ಈ ಸೋ ಕಾಲ್ಡ್ ಯೂ ಟ್ಯೂಬರುಗಳು, ಈಗಾಗಲೇ ಅಸ್ಥಿತ್ವಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದ ವಾರ್ತಾವಾಹಿನಿಗಳಿಗೆ ಸಡ್ಡು ಹೊಡೆದಂತೆ ರಾತ್ರೋ ರಾತ್ರಿ ಮಿಲಿಯನ್ ಗಟ್ಟಲೆ ಫ಼ಾಲೋವರುಗಳನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ದುಡ್ಡು ಮಾಡಿದ್ದೇ ಬಂತು. ಅವರೇನು ಜರ್ನಲಿಸಮ್ ಅನ್ನು ಓದಿದೋರಲ್ಲ, ವಿಷಯವನ್ನು ಕೂಲಂಕಷವಾಗಿ ವಿವೇಚನೆಯಿಂದ ಆಲೋಚಿಸಿ, ವಿಮರ್ಶಿಸಿ, ಅಗೆದು-ತೆಗೆದು ಇನ್ವೆಷ್ಟಿಗೇಟಿವ್ ಜರ್ನಲಿಸಮ್ ಅನ್ನು ಮಾಡಿದವರೇ ಅಲ್ಲ. ಆದರೆ, ಅಂಥವರಿಗೆಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಸಮುದಾಯ ಸೊಪ್ಪು ಹಾಕುವುದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಹೇಸಿಗೆಯಾಗುತ್ತದೆ.

ಕರುಣೆ ಇಲ್ಲದ Customer Service

ಈ ಕ್ಯಾಪಿಟಲಿಸಮ್ಮಿನ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಅಂಗ - ಕಸ್ಟಮರ್ಸ್.

ಅವರನ್ನ ಓಲೈಕೆ ಮಾಡೋದು: ಕಸ್ಟಮರ್ ಸರ್ವಿಸ್, ಅಥವಾ ಸಪೋರ್ಟ್.

ಈಗಿನ ಕಾಲದ (ಕರುಣೆ ಇಲ್ಲದ) ಈ ಕಸ್ಟಮರ್ ಸರ್ವಿಸ್ ಯುಗದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಬೇಳೆ ಕಾಳುಗಳನ್ನು ಬೇಯಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೇಗೆ?

ಇದರಲ್ಲಿ ನಾನು ಶೇರ್ ಮಾಡಿರುವ ಒಂದು ರನ್ನಿಂಗ್ ಶೂ ಉದಾಹರಣೆಯಲ್ಲಿ, ನಾನು ಕಂಪ್ಲೇಟ್ ಮಾಡಿದ ಶೂ ಕಂಪನಿಯವರಿಗೆ, ಹಳೆಯ ಶೂ ಅನ್ನು ಕಳಿಸಿಕೊಡಿ, ಅದನ್ನು ನಾವು ಪರೀಕ್ಷಿಸುತ್ತೇವೆ ಅನ್ನೋ ವ್ಯವಧಾನವೂ ಇರಲಿಲ್ಲ.

ನನ್ನ ಕಂಪ್ಲೇಟ್ ಕೇಳಿ, ತಕ್ಷಣ ಕೂಪನ್ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ, ಸಹಾಯ ಕೇಳೋದರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೇನಿದೆ ಅನ್ಸುತ್ತೆ.

If you wonder, what % of the people call customer service?

What % of the people really return the purchased items?

What % of the people get warranty support benefits?

ಇವನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡಿದ್ರೆ, ನಾವು ಕಸ್ಟಮರ್ ಸಪೋರ್ಟ್ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋದು ಸಾಕಷ್ಟು ಇದೆ, ಅನ್ಸುತ್ತೆ.

There is no ಕರುಣೆ or considerations in online chat or with chat bots, don't waste your time. Instead, connect with the reps when you talk to them and insist (in a nice assertive way), need his/her help to get this resolve... convince them to go over and beyond... your job will be more than half done.

ಪೌರತ್ವ (Citizenship)

What does it mean to “belong” — legally, emotionally, spiritually?

Is citizenship a tool for freedom or a tether to obligation?

Can one renounce a passport without renouncing a past?

Are immigrants reshaping the meaning of nationality itself?

ನಾವು ಭಾರತೀಯ ಮೂಲದ ವೃತ್ತಿ ಸಂಬಂಧಿ ವಲಸಿಗರು ಅಮೇರಿಕಕ್ಕೆ ಬಂದ ನಂತರ, ಇಲ್ಲಿನ ಪೌರತ್ವವನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಅನಿಸಿಕೆಗಳನ್ನ ಇಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.

Considerations:

Practical Factors

• Legal Requirements: Residency duration, language proficiency, and civic knowledge tests.

• Dual Citizenship Rules: India does not allow dual citizenship; U.S. does.

• Tax Implications: New obligations may include global income reporting, estate taxes, or exit taxes.

• Travel & Mobility: A stronger passport (e.g., U.S.) offers broader visa-free access.

  
  

Emotional & Identity Factors

• Sense of Belonging: Citizenship often symbolizes acceptance and rootedness.

• Family Expectations: Pressure from relatives or community to “stay loyal” to one’s homeland.

• Cultural Disconnect: Fear of losing touch with traditions, language, or ancestral values

ಅಮೇರಿಕದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಜೀವನೋಪಾಯ (ಹೊಟ್ಟೆ ಪಾಡು)

ಅಮೇರಿಕದ ಈಸ್ಟ್ ಕೋಸ್ಟ್ ಪ್ರಾಡಕ್ಟ್ ಬೇಸ್ಡ್ ಕಂಪನಿ ಹಾಗೂ ಸಿಲಿಕಾನ್ ವ್ಯಾಲಿ ಕಂಪನಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡೋದರಲ್ಲಿ ಏನು ವ್ಯತ್ಯಾಸ?

ಎಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರೆ ಒಳ್ಳೆಯದು?

ಅದರಿಂದ ಆಗೋ ಕಷ್ಟ-ನಷ್ಟಗಳೇನು?

What are some of the considerations, both short & long term?

AI ಆಟಾಟೋಪ

Artificial Intelligence ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ ಕುಣಿಸ್ತಾ ಇದೆ.

ಇದರಿಂದ ಏನೇನು ಆಗಬಹುದು?

ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಆಗ್ತಾ ಇದೆ?

ನಾವು ಇದರಿಂದ ಹೇಗೆ ಅನುಕೂಲ ಪಡ್ಕೋಬಹುದು ಅಥವಾ ಇದರ ಗೊಂದಲಗಳಿಂದ ಹೇಗೆ ಬಚಾವಾಗಬಹುದು ಅನ್ನೋ ಚರ್ಚೆ.

ನಾವೂ... ನಮ್ಮ ವೆಕೆಷನ್ನೂ...

ಒಂದೇ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕುರ್ಚಿ ಗಟ್ಟಿ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಕುಳಿತುಕೊಂಡವರಿಗೆ ಒಂದು ಹೇಳಲಾಗದ ಮತ್ತು ಹಂಚಲಾಗದ ಅಳಲಿರುತ್ತದೆ, ಅದೇನೆಂದರೆ, ಅವರವರು ಗಳಿಸಿಕೊಂಡ ವೆಕೇಷನ್ ದಿನಗಳನ್ನ ಹೇಗೆ ಕಳೆಯೋದು ಎನ್ನುವುದು!

ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ, ಕಂಪನಿಗೆ ಸೇರಿದ ಮೊದಲ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ನಮಗೆಲ್ಲ ಕೇವಲ ಎರಡೇ ಎರಡು ವಾರಗಳ ಕಾಲ ರಜೆ ಇರೋದು. ಆಗೆಲ್ಲ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಬರಬೇಕೆಂದರೆ, ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟು ವರ್ಷವಿಡೀ ಕೂಡಿಟ್ಟ ಮೂರು ವಾರಗಳ ರಜೆ ದಿನಗಳು ಯಾವ ಮೂಲೆಗೂ ಸಾಕಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹೋಗಿ ಬಂದು ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಒಂದು ವಾರ ಮುಗಿದು ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು, ಇನ್ನುಳಿದ ಎರಡು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಏನನ್ನು ಮಾಡುವುದು, ಏನನ್ನು ಬಿಡುವುದು? ಕೊನೆಗೆ ವೆಕೇಷನ್ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ, ಎಷ್ಟೊಂದು ಸುಸ್ತಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತೆಂದರೆ, ಭಾರತದ ಟ್ರಿಪ್ ನಂತರ ಮತ್ತೊಂದು ವೆಕೇಷನ್ ಬೇಕು ಎನ್ನುವಷ್ಟು.

ಆಗೆಲ್ಲ ರಜಾ ದಿನಗಳು ಕಡಿಮೆ, ನಮಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಈಗೆಲ್ಲ, ರಜೆ ದಿನಗಳು ಹೆಚ್ಚು, ನಾವು ಉಪಯೋಗಿಸಿದರೂ ಉಳಿದು ಮತ್ತೆ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಹೋಗುವಷ್ಟು! ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ನಲವತ್ತು ದಿನಗಳ ರಜೆ ಇದೆ ಎಂದಾಕ್ಷಣ, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಮ್ಮೆಯೇ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಉಡಾಯಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಎಂಟು ವಾರಗಳ ಪ್ಲಾನ್ ಮಾಡುವುದಂತೂ ದೂರದ ಮಾತು! ಏನಾದರೂ ಎರಡು ವಾರಗಳ ರಜೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ, ಓಕೆ, ಪರವಾಗಿಲ್ಲ... ಮೂರಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ, ವೆಕೇಷನ್ ಮುಗಿಸಿ ಆಫ಼ೀಸಿಗೆ ಬರಲೇ ಬೇಡ ಎಂದು ಮ್ಯಾನೇಜ್‌ಮೆಂಟ್ ನವರು ಹೇಳಿದರೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವೇನೂ ಇಲ್ಲ, ಹುಷಾರ್!

ಒಂಥರಾ ಹಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಕಡಲೆ ಇಲ್ಲ, ಕಡಲೆ ಇದ್ದಾಗ ಹಲ್ಲಿಲ್ಲ, ಎನ್ನುತ್ತಾರಲ್ಲ ಹಾಗೆ.

Negative thoughts? ಯಾಕ್ ಹೇಳಿ?!

ಜೀವನ ಅಂದ್ರೆ ಕಷ್ಟಗಳು ಇರೋದು, ಬರೋದು ಸಹಜವೇ.

ಅದಕ್ಕೋಸ್ಕರ negativity ಗೆ ಕಟ್ಟು ಬಿದ್ರೆ ಹೇಗೆ ಹೇಳಿ?

ಸಾಲದು ಅನ್ನೋದು ಬೇಕು ಅನ್ನೋದು ತಾಯಿ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ ಅಂತೆ. ಹಾಗೆಯೇ, ನಮಗೆ ಒದಗಿ ಬರೋ ಕಷ್ಟ-ಕಾರ್ಪಣ್ಯಗಳನ್ನ ನಾವು ಒಂದು ಸವಾಲಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಅದರಿಂದ ಒಂದಿಷ್ಟು ಕಲಿತರೆ ಒಳ್ಳೆಯದೇ ಅಲ್ವಾ?

ಈ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಕೆಟ್ಟ ನ್ಯೂಸ್‌ಗಳು ಬರ್ತಾನೇ ಇರುತ್ತೆ. ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನಲ್ಲಿರೋ ಒಳ್ಳೆಯ ವಿಚಾರಗಳನ್ನ ನಾವು ನೋಡೋದಿಲ್ಲ.

ಭೂಮಿ ತಾಯಿಯಿಂದ ಹಿಡಿದು, ಪಂಚಭೂತಗಳವರೆಗೆ ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಲಿರುವ ನಿಸರ್ಗ ಎಲ್ಲವೂ ಪಾಸಿಟಿವಿಟಿಯನ್ನೇ ಸೂಸುತ್ತಿರುವಾಗ, ನಮ್ಮ ಹುಲುಮಾನವರ ಈ ಅಳುಕು ಏಕೆ?

Shall I Compare Thee To A Summer's Day?

ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ Shakespear ಬರೆದ ಅಂತ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದ್ರೆ, ಆಗಿನ ಕಾಲದ ಲಂಡನ್ ನಲ್ಲಿ (ಮತ್ತೆ ಈಗೂ ಕೂಡಾ), ಬೇಸಿಗೆ ದಿನಗಳಿಗೆ ಒಂದು ರೀತಿಯ ವಿಶೇಷ ಸ್ಥಾನಮಾನ ಅಂತಾನೇ ಹೇಳ್ಬೇಕು.

ಬೇಸಿಗೆ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಹರಟೆ (ಅಥವಾ ತಲೆ ಹರಟೆ) ಯನ್ನ ಇಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಳ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ!

***

Sonnet 18: Shall I compare thee to a summer’s day?

By William ShakespeareShall I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all too short a date;
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm'd;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature’s changing course untrimm'd;
But thy eternal summer shall not fade,
Nor lose possession of that fair thou ow’st;
Nor shall death brag thou wander’st in his shade,
When in eternal lines to time thou grow’st:
   So long as men can breathe or eyes can see,
   So long lives this, and this gives life to thee.

Fishing and the Gen-Z

ನೀವೆಲ್ಲ ಅಂದುಕೊಂಡಿರಬಹುದು, ಈ ಗಾಳ ಹಾಕಿ ಮೀನು ಹಿಡಿಯೋ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಅಂಥಾ ಏನು ವಿಶೇಷ ಅಂತ.

ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ only old grumpy men used to go for fishing ಅಂತ ನಾನು ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ... ಆದರೆ, ಅದಕ್ಕೆ ತದ್ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ, ಇವತ್ತಿನ ಈ social media rich generation ನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದಿರೋ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಈ fishing a ಅನ್ನೋ ಹವ್ಯಾಸದ ಮೇಲೆ ಏಕೆ ಒಲವು ಬಂತು ಅಂದುಕೊಂಡ್ರೆ, ನಿಮಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಆಶ್ಚರ್ಯ ಕಾದಿದೆ.

What do you share with your kids?

What is something you and your kids do together, that you cherish most?

Is fishing part of your meditative retreat?