En sık duyduğum sorudur: Neden Tayvan’a geldin? Üstelik bu soru hem Türk hem Tayvanlı dostlardan duyduğum da bir sorudur. Her iki kesimin de ilgisini çekiyor. Bu bölümde bu soruya bir açıklık getirelim.

Corona virüsünün tüm dünyayı kasıp kavurduğu bu günlerde, ufak bir Stoacı felsefe pratiği yapalım. Endişelenmeye gerek var mı? Dünyanın sonu mu geldi? Geldiyse ne yapmalı?

Bir insanın hayatında pişman olduğu çok şey olabilir. Benim de herkes kadar pişmanlıklarım var. Ama bunların içinde en acısı yapmadığım şeyler için olan pişmanlığımdır.

Yıllarca yurtdışında yaşamış biri olarak söyleyebilirim ki, ötekileştirmek, farklılıkları ortaya çıkarmak çok kolay. Mesele ırk, din, dil ayrımı gözetmeden benzerlikleri görebilmekte.

Hayatta mutlu olmak, başarılı olmak, iyi bir ana/baba, iyi bir evlat olmak çok basit. Dans etmek, şarkı söylemek, resim yapmak çok basit. Öyleyse neden olmuyor? Niye zorlanıyoruz?

Söz verip sözünde durmayanlar, verdiği sözü tutup dağları yerinden oytanlar...Bu hafta söz vermek üzerine konuşuyoruz.

Bu bölümde yüzyıllardır söylene gelen tavsiyeye uyarak kendini tanı diyoruz. Bir insanın başına gelebilecek en büyük trajedi kendiyle ilgili hatalı yargılara sahip olmasıdır.

Uzun bir aradan sonra 34. bölüm ile karşınızdayım. Geçtiğimiz süre zarfında siz neler yaptınız bilemiyorum ama umuyorum ki yeni yıl hepimiz için daha iyi bir yıl olsun.

Bir tanısan aslında çok iyi biri denir ya bazen, işte öyle dendiği zaman ne düşünmeli? Aslında iyi olmak yeter mi, yoksa iyiliği dışarı çıkarmak mı gerek?

Günün anlam ve önemine uygun olarak bu hafta sevgililer gününden bahsediyoruz. Çin’de sevgililer günü nasıl, mitolojisi ne, ben sevgililer gününe nasıl bakıyorum gibi sorulara değiniyoruz.