خدای ناشناخته را به دیگران معرفی کن | اعمال ۱۶:۱۷–۳۴

در این پیام سه درس مهم از بشارت پولس در آتن می‌گیریم:

۱. به هدایت روح‌القدس حساس باش – آیه ۱۶

۲. همه به نجات و پیام خوش انجیل نیاز دارند – آیات ۱۶ تا ۲۱

۳. مذهب، فرهنگ و هنر مردم را بررسی کن – آیات ۲۲ تا ۲۹

وقتی پولس وارد شهری شد که پر از بت بود، دلش به درد آمد. اما به جای سکوت، حقیقت را با محبت گفت. او به مردم گفت: «شما خدای ناشناخته‌ای را می‌پرستید، اما من می‌خواهم او را به شما معرفی کنم.»

پولس بشارت نمی‌داد از سر اجبار، بلکه از سر عشق. او کسی را که شناخته بود، با دیگران شریک شد. این فرمان خداست: تمام عجایب مرا بازگو کنید.

ما هم باید یاد بگیریم با مردم در هر جایگاه – چه در خیابان، چه در محل کار یا مجلس – همان‌طور که باید، صحبت کنیم. با احترام، با درک فرهنگ و ذهنشان، و با تمرکز بر خبر خوش نجات.

خدا فقط یک ملت را دوست ندارد، بلکه همه جهان را. و ما سربازان مسیح هستیم تا محبت او را با دیگران در میان بگذاریم.

دعوت به بالاخانه رسولان مسیح | یوحنا ۲۰:۱۹–۲۹

در این پیام، به سه نکته‌ی کلیدی از ملاقات عیسی با شاگردان در بالاخانه نگاه می‌کنیم. بالاخانه‌ای که با درهای بسته آغاز شد، اما با حضور او به مکانی برای حیات تازه، روح تازه و ایمان تازه تبدیل شد.

۱. عیسی از درهای بسته عبور می‌کند.

در یوحنا ۲۰:۱۹، شاگردان در اتاقی قفل‌شده جمع شده بودند، پر از ترس و نگرانی. اما عیسی ناگهان در میان آن‌ها ایستاد و گفت: «سلام بر شما.»

هیچ مانعی نمی‌تواند جلوی حضور عیسی را بگیرد—نه ترس‌ها، نه تردیدها و نه درهای بسته‌ی دل ما.

او به قلب‌هایی که بسته شده‌اند نزدیک می‌شود و صلح واقعی را عطا می‌کند.

۲. عیسی روح خود را بر ما می‌دمد.

در آیات ۲۲ و ۲۳، عیسی بر شاگردان دمید و گفت: «روح‌القدس را دریافت کنید.»

او نمی‌خواهد فقط در کنار ما باشد، بلکه می‌خواهد در ما زندگی کند و از درون ما عمل کند.

این روح ما را برای انجام مأموریتش، بخشیدن دیگران و زیستن در قدرت الهی آماده می‌کند.

۳. عیسی حتی در شک، ملاقات‌مان می‌کند.

توما یکی از آن لحظه‌ی اولیه جا مانده بود، و وقتی شنید که دیگران عیسی را دیده‌اند، باور نکرد.

اما عیسی، هشت روز بعد، دوباره آمد—این بار فقط برای یک نفر شکاک.

در آیات ۲۴ تا ۲۹، می‌بینیم که ایمان بدون دیدن هم ممکن است، اما عیسی کسانی را که تردید دارند نیز فراموش نمی‌کند.

این پیام، دعوتی‌ست برای هر کسی که با ترس، بی‌روحی یا شک دست‌و‌پنجه نرم می‌کند. عیسی همان امروز هم وارد بالاخانه‌ی قلب تو می‌شود… فقط کافیه در دلت باز باشه، حتی اگر درها هنوز بسته‌ان.

سکوت خداوند… چرا گاهی هیچ نمی‌گوید؟

در این پیام، به ۳ جایی نگاه می‌کنیم که خداوند سکوت می‌کند:

۱. یوحنا ۱۱: سکوت در زمان مرگ ایلعازر

عیسی مسیح، با اینکه ایلعازر را دوست داشت، دو روز صبر کرد. وقتی رسید، ۴ روز از دفن گذشته بود.

گاهی ما هم احساس می‌کنیم خدا دیر می‌کند، اما در واقع، او برای هدفی بزرگ‌تر سکوت کرده: برای جلال، قیامت، و بازگشت امیدهای مرده.

۲. مکاشفه ۸: سکوت پیش از دگرگونی

سکوتی در آسمان... و بعد، اتفاقات عظیم آغاز می‌شود.

خدا گاهی در سکوتش مشغول کار کردن است. شاید دردی، جدایی یا بیماری باشد، اما این سکوت، مقدمه‌ای‌ست برای تجدید، بنا، و پاسخ در وقت خدا.

او هرگز دیر نمی‌کند. در وقت خودش، همه‌چیز را تغییر می‌دهد.

۳. نقش ما در این سکوت

در زمان سکوت، نقش ما این است که قدم برداریم و توبه کنیم.

اگر گناهی بین ما و خدا دیوار کشیده، به حضور او برگردیم.

همان‌طور که پدرِ پسر گمشده او را در آغوش گرفت، خدا نیز آماده است تا ما را بپذیرد، ببوسد، و جشنی آسمانی بگیرد.

امروز شاید زمان برداشتن دیوار باشد… زمان بازگشت به خانه پدر.

بگوییم: "پدر، فقط تو را می‌خواهم. عشق تو کافی‌ست. هیچ‌کس مثل تو نیست."

شش گام برای شناخت تأثیر خون عیسی مسیح بر زندگی ما:

1. پوشیده شدن رسوایی‌ها:

در کتاب پیدایش ۲۱:۳ می‌خوانیم که خدا رسوایی ایشان را پوشانید. این آیه نشان می‌دهد که در مواجهه با شرم‌ها، شکست‌ها و آسیب‌پذیری‌های زندگی، خون عیسی مکانی امن برای پناه آوردن است. این خون، نه تنها رسوایی‌ها را می‌پوشاند بلکه شخص را از نگاه مردم و قضاوت‌ها محفوظ می‌دارد.

2. بازیابی مقبولیت و ارزش شخصی:

بسیاری از ما در دوران کودکی یا بزرگ‌سالی با طرد شدگی و عدم تأیید از سوی نزدیکان مواجه بوده‌ایم. خون عیسی پیامی روشن دارد: تو پذیرفته شده‌ای. مقبولیت نزد خدا از طریق این خون برقرار می‌شود، نه از طریق عملکرد ما.

3. رهایی از لعنت‌های نسل‌ها:

در پیدایش ۸:۲۱ خدا اعلام می‌کند که زمین را دیگر به سبب انسان لعنت نخواهد کرد. با این حال، انسان ممکن است گرفتار لعنت‌هایی چون فقر، بیماری، طلاق یا نابسامانی‌های ذهنی و خانوادگی شود. ایمان به خون عیسی قدرت شکستن زنجیر این لعنت‌ها را دارد.

4. تحقق وعده‌های الهی:

در عهد عتیق، خدا به ابراهیم وعده داد و برای تثبیت آن، قربانی خواست. عبور آتش از میان قربانی‌ها نشان‌دهنده استواری عهد بود. امروز، خون عیسی ضمانت تحقق وعده‌های خداست؛ وعده‌هایی که در او "بلی" و "آمین" هستند.

5. آزادی از اسارت‌های روحی و جسمی:

در خروج ۱۲، خون بره بر سر در خانه‌ها نجات‌بخش قوم اسرائیل بود. اکنون نیز خون عیسی مسیح قدرت دارد تا انسان را از هر نوع اسارت—خواه روحی، فکری یا جسمی—آزاد سازد.

6. امکان ملاقات و تجربه حضور خدا:

در اول پادشاهان ۴:۳-۵ می‌بینیم که نزدیکی به خدا و شنیدن صدای او ممکن است. اگر مدتی‌ست که حضور خدا را تجربه نکرده‌اید، خون عیسی پرده‌ها را کنار می‌زند و راه را برای ملاقات و اتحاد دوباره باز می‌کند.

قدرت حیات‌بخش شادی

خداوند ردای غم را از ما می‌گیرد و تاجی به عوض خاکستر به ما می‌بخشد. و آن تاج "شادی در خداوند است". هرچقدر خوشحال‌تر باشی، به خدا نزدیک‌تر هستی.

سه راهکار که به ما کمک می‌کند در مسیر قدرت‌بخش شادی راه یابیم:

نقطه‌ی مقابل شادی حیات‌بخش، شادی‌ای است که خوشی را از ما می‌گیرد.

نکته‌ی اول: به عنوان یک مسیحی کلام خداوند را بخوانید

مشکلات هیچ وقت تمام نمی‌شود، اما کلام خدا شادی را برای تو می‌آورد.

اگر در شادی زندگی کنی، حتی اگر در غم و فقر، پناهندگی و مصدومیت باشی، تو در زندگی شادی حقیقی را داری.

نکته‌ی دوم: اتحاد و جمع شدن ما در کلیسا شادی خداوند است

اتحاد ما باور ما خداوند را مسرور می‌کند. کلام خدا در فیلیپیان باب ... آیه ... اینطور می‌فرماید:

نکته‌ی سوم: شادی را در بزم خانوادگی‌ات با دیگران تقسیم کن

به عنوان مسیحیان چقدر خوب می‌شود شادی خود را با دیگران به اشتراک بگذاریم و دیگران را دعوت کنیم به آن شادی که در خداوند داریم.

حیات ما شادی ما در گرو شادی خداوند است.

شادی از دل توکل به کلام خداوند می‌جوشد.

شادی یعنی در دل ایمان بگذار که کلام خدا توکل تو باشد.

ایستادگی در ایمان

1. ایستادگی در برابر بی‌عدالتی

چشم‌هایمان را باز نگه داریم: باید متوجه بی‌عدالتی‌های اطرافمان باشیم و هیچ‌گاه بی‌تفاوت نمانیم.

در دعا از خدا حکمت بخواهیم: همانطور که نحمیا قبل از هر اقدامی دعا کرد، ما نیز باید از خدا راهنمایی بخواهیم.

با محبت و حکمت صحبت کنیم: هنگام مواجهه با ظلم، باید با آرامش و قاطعیت درباره آن صحبت کنیم.

به افراد مظلوم کمک کنیم: حتی اگر نمی‌توانیم به طور مستقیم وارد شویم، می‌توانیم به افراد مظلوم حمایت و پشتیبانی ارائه دهیم.

2. مقابله با تهدیدها و وسوسه‌ها

کلام خدا را بخوانیم و حفظ کنیم: آگاهی از حقیقت باعث می‌شود در برابر وسوسه‌ها مقاومت کنیم.

برای ضعف‌های خود دعا کنیم: همه ما نقاط ضعفی داریم، اما دعا و ارتباط با خداوند ما را قوی‌تر می‌کند.

از محیط‌های پرخطر دوری کنیم: همانطور که نحمیا فریب دشمنانش را نخورد، ما نیز باید مراقب باشیم که در موقعیت‌های نادرست قرار نگیریم.

در کنار ایمانداران دیگر باشیم: داشتن دوستان ایمانی قوی، ما را در مسیر درست و استوار نگه می‌دارد.

3. اتکا به خدا در همه چالش‌ها

دعا را در اولویت بگذاریم: همانطور که نحمیا همیشه قبل از هر اقدامی دعا می‌کرد، ما هم باید دعا را در اولویت قرار دهیم.

به گذشته نگاه کنیم: وقتی یاد می‌کنیم که خدا در گذشته ما را از سختی‌ها عبور داده، اعتمادمان به او بیشتر می‌شود.

هر روز قدمی برای بازسازی برداریم: اگر بخشی از زندگی‌مان نیاز به ترمیم دارد، باید قدم‌های کوچک اما مداوم برای تغییر برداریم.

به خدا اعتماد کنیم که کارش را کامل خواهد کرد: حتی اگر پیشرفت به آرامی باشد، باید بدانیم که خدا کارش را در ما تمام خواهد کرد.

اگر روزی برسد که با تو مخالفت نکنند، اگر روزی فرا برسد که پشت سر تو حرف نزنند، اگر روزی برسد که در کلیسا علیه تو سخن نگویند، بدان که در مسیر اشتباهی قدم می‌زاری. تو داری موافق قلب شیطان حرکت می‌کنی، نه خدا. چرا که ما همیشه در حال جنگ هستیم. خداوند من و تو را به این خدمت فراخوانده است و کسانی هستند که می‌خواهند ما دلسرد شویم و از مشارکت با خدا باز بمانیم. شیطان هر کاری که از دستش برمی‌آید انجام می‌دهد تا ما روی صندلی که خدا برای ما در نظر گرفته ننشینیم، همان صندلی که به معنای حضور در کلیسا در هر شرایط و وضعیت است.

چگونگی خدمت سالم از اهمیت بالایی برخوردار است. وقتی از خدمت سالم صحبت می‌کنیم، منظورمان دقیقاً نقطه‌ی مقابل خدمت ناسالم است. چون وقتی تمایلات انسانی در خدمت وارد می‌شود، این تمایلات درونی که خواسته‌های شخصی ما هستند، نه خواسته‌های خدا، تبدیل به خدمت ناسالم می‌شوند.

واکنش ما به فرصت‌های الهی:

هر کدام از ما دعوتی الهی دریافت کرده‌ایم. این ما هستیم که باید به کنش خداوند با واکنش صحیح پاسخ دهیم.

شرایط سخت طبق قانون الهی ماندگار نیست و روزی فرا می‌رسد که آنچه خدا برای ما آماده کرده، بر تن خواهیم کرد.

فصل‌های زندگی ما با هم متفاوت است. باید تشخیص دهیم در کدام فصل از زندگی‌مان هستیم، چرا که وقتی فصل خود را شناسایی کنیم، خداوند قادر مطلق در این مسیر به ما کمک می‌کند.

در فصل مناسب، وقتی کاری را به درستی انجام دهیم، نتیجه می‌گیریم.

روزهایی خواهند آمد که آنچه خدا برای ما در نظر گرفته، به واقعیت خواهد پیوست.

ما که در خاورمیانه به دنیا آمده‌ایم، شاهد و ناظر اتفاقات دردناک زیادی بوده‌ایم. جنگ‌های بی‌پایان افغانستان تنها یکی از این اتفاقات است.

اون کسی که ظلم می‌کنه، ظالمه، اما کسی که ظلم می‌بینه، چه اسمی باید داشته باشه؟ وقتی ظلم رو می‌بینی و سکوت می‌کنی، در واقع همکار ظالم می‌‍شوی. اما قلب خدا امروز چی می‌گه؟

واکنش صحیح در مواجهه با ناعدالتی‌ها و بحران‌ها، همانطور که در کلام خدا آمده، قلب خداست. وقتی ناعدالتی رو می‌بینیم، باید واکنش مسیحی داشته باشیم. واکنش صحیح مسیحی اینه که با محبت مسیح، با مردمان سرزمین خود همدردی کنیم و با قلبی شفیع برای آنها شفاعت کنیم.