Season number 9 is in the bag που λένε και οι τουρίστες εδώ στην Κυψέλη και τηνε κλείσαμε με μια ταινία που κάποια στιγμή ακροβατούσε στα όρια του αστικού μύθου.

Part by accident, Part by cinematic design, το found footage δημιούργημα των αδερφών Ντοντλ περπάτησε για πολλά χρόνια στα λημέρια των ταινιών που πολλοί-έλεγαν-πως-είδαν-αλλά-λλιγοι-είδαν και ΤΩΡΑ, το 2025 κατεβαίνει στο υπόγειό μας και μας δείχνει πως ακόμα καλοστέκεται.

VHS coz I said so, hammy, βίαιη και μορ δεν ε λιτλ σόκιν, το Poughkeepsie Tapes βάζει το λουκέτο στο μπαούλο της 9ης σεζόν και εμείς σαλπάρουμε για ΝΑΜΠΕΡ ΤΕΝ.

Τζο Νταμάτο και Μαηλσοκήφ, δύο αρτίστες του σινεμά και της κομμωτικής συναντιούνται σε ένα Κοναν-ικό παρελθόν για να μας χαρίσουν στιγμές γούνινης επικότητας.

Ή αν θέτε, τι συμβαίνει όταν ένας νεαρός, φιλόδοξος αιμομίκτης συναντά την περιπέτεια, τα σαηντ κουέστς σεξουαλικού περιεχομένου (κυρίως) και κάτι τυφλούς εργαζόμενους ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΔΟΥΛΙΤΣΑ ΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΠΗΓΕ Ο ΚΥΡ ΜΑΛΑΚΑΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΛΕΨΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΛΑΜΠΟΓΥΑΛΟ.

ΛΕΥΚΟ, ΠΕΡΜΑΝΑΝΤΙΚΟ ΠΡΙΒΙΛΕΗΤΖ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟ.

Τα υπόλοιπα στο ποδκαστ αυτής της εβδομάδας.

Κλώνος του Τσακ Νόρις (χωρίς το υποκριτικό του ταλέντο ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΜΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΠΟΤΕ) τα βάνει με θεούς και δαίμονες όταν κακοί Άραβοι (και οι οχι Άραβοι φίλοι των) δολοφονάνε τον αδελφικό του μπατσόφιλο ο οποίος σε έναν δίκαιο κόσμο θα έπαιζε μελόντικα.

Ακολουθούν πλάνα ύπνου και ανησυχητικά λίγο ξύλο, στην ίσως πιο introspective revenge πατατιά όλων των εποχών.

ΚΑΛΟ ΑΠΟΚΑΛΟΚΑΙΡΟ

Φώτο φίνις πριν την πέσομε/πέσουτε κάτω απο μια σκιά με σλάσερ ποιότητος.

Αγνοάμε το "ποιότητος" επειδής ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΨΥΧΟΠΑΘΕΙΣ και σας λέμε πως ένας κηπουρός κάμει τον καμός, αλλά τελικά δεν κάνει τον καμός, αλλά τελικά αυτός τόνε κάνει τον καμός, ΣΑΣ ΤΗΝ ΦΕΡΑΜΕ ΡΕ ΚΟΥΤΑ.

Η μέρα φεύγει, ο Τσάρλις έρχεται, μαζί με το πριγιόνι του, εσείς πάρτε τα ΚΟΠΕΡΤΟΝ σας και τα λέμε απο Σεπτέμβρη.

Το σταυροδρόμι των στυλ ειναι εδω.Εξπλοητεσιο, πλακσπλοητεσιο, σεξπλοητεσιο, λιγο λαστ χαουζ ον δε λεφτ, λιγο φανι γκεημζ, ίσως και λίγο κανονμπολ στις σκηνές με το αμάξι αλλα οκ dont quote us on that.

Το ζήτημα είναι πως εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ταινία που μποράει να μην έχει πατσεητ αλλα εχει ψυχή και ανησυχίες. Και μια γιαγιά που δεν μασάει. Που πάντα βοηθάει.

Επίσης και.

Χαίτη λαδοπόντικα. ΠΟΣΟ ΝΑΙ.

Ξεχάστε τα κάμπινγκ, την εξοχή και τα βονά, διότι παραμονεύει ο θάνατος. Και οι ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ.

Και όλα αυτά ενώ ένας ατημέλητος ξάδρεφος του Γιάννη Βόγλη λέει ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ, ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ. Ή κάτι παρόμοιο.

Ακούστε εσείς και βγάλτε άκρη.

- Χουατ ιζε δις;

- Δις ιζ ε παηπ.

Γίνεται τα μαθήματα αγγλικών να εμπλακούν με σατανικά σχέδια δημιουργίας φονικων υπερστρατιωτων και εντυπωσιακών stunt-ικων set pieces;

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και γίνεται ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΤΕΣ;

Φανταστικός πολίτης του κόσμου, με σπουδαίο κορμί και ακόμα σπουδαιότερο ταμπεραμέντο λέει ΟΧΙ στα σκοτεινά μονοπάτια της εξουσίας και λέει ΝΑΙ στην δημοκρατία με την βοήθεια ενός Αμερικανου Ευαγγελάτου.

Μια ταινία με μηνύματα, καταδιώξεις και όμορφα ανδροβυζα. Συνταγή σίγουρη.

ΠΑΡΤ ΤΟΥ του ΡΕΗΤΧ ΤΟΥΠΛΕ ΠΙΛ.

O Ριχάρδος Νόρτον επιστρέφει στο υπόγειο με γερές δόσεις Λάμψης, Μπάτμαν και Οικογενειακών Ιστοριών κατευθείαν απο τα βάθη της Ασίας.

Νεαρός και πλούσιος ανδροβυζακλής κληρονομεί τις επιχειρήσεις του νεκρού πατέρα του αλλά αντί να το ζήσει ΓΚΡΑΝΤΕ, μπλέκει σε άσχημες καταστάσεις επειδής ξενοπηδάει.

Ευτυχώς έχει φίλο πεζοναύτη και γερό πλαγιόκλωτσο όμως και κάπως έτσι τα πράματα παίρνουν τον δρόμο τους.

Ταινίας δράσης με μπουκετοχορογραφίες απο τον ίδιο τον Ριχάρδο και ΠΑΡΤ ΓΟΥΑΝ του ΡΕΗΤΖ ΤΟΥΠΛΕ ΠΙΛ.

ΕΝΖΟΗ.

Ένας Γκάρι Μπιούσεη να τόνε πιεις στο ποτήρι, ένας Αμερικανός πράκτορας που αγαπάει και ένα σκασμό ΚΟΜΜΟΥΝΙΑ που θέλουν το κακό μας. Και ένα τανκ.

Ταινία δράσης με άφθονες δόσεις κωμωδίας, μπάτζετ μεγάλου παίκτου και Η ΙΔΑΝΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ για να γιορτάσουμε τα γενέθλια του Στυλιανού μας.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΕΛΕΟ.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: ΝΑΙ το εν λόγω απόσπασμα Γκάρι Μπιουσεη ειναι deep fake. ΝΑΙ τηνε πατήσαμε. ΝΑΙ ντροπή. Αλλα ΟΧΙ δεν θα σας στερήσουμε την μπουριτικη ανάλυση που μας ξεκλείδωσε οποτε το αφήνουμε μεσα.

Στο μέλλον...οχι λάθος this is not that kind of movie.

Στον καπιταλισμο...καλύτερα. στον καπιταλισμο λοιπόν, ο εργαζόμενος σε ανοδική πορεία ΙΣΩΣ σε κάποια φάση αντιμετωπίσει το κάλεσμα των σειρήνων που όμως ανοίγουν τις πύλες της κολάσεως.

Πάλι καλά που ο εργαζόμενος της ταινίας μας έχει σθένος και δεν ειναι κανένας φλωρολελες ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥ ΑΚΟΥΝΕ ΠΛΟΥΤΗ ΚΑΙ ΞΕΠΟΥΛΙΟΥΝΤΑΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΛΩΤΣΑ ΤΟΥ ΚΡΙΣ ΣΦΕΤΑ.

Ένας Γουεστ Κρεηβον να τόνε πιεις στο ποτήρι, ένα καστ που δεν ηρθε απλά για το μεροκάματο και μια ταινία που έχει πραματα να πει για το κεφάλαιο και την εργατια.

ΚΟΙΝΩΣ, ΓΙΟΡ ΓΟΥΕΛΚΑΜ