“…เป็นชาวพุทธ ถ้าอยากจะเก่ง ต้องเก่งในทางที่จะทำตัวเองให้พ้นทุกข์ตามพุทธเจ้า และถ้าเก่งยิ่งไปกว่านั้นคือสอนคนอื่นเขาด้วยว่าตัวเองมายังไง ทางพ้นทุกข์มายังไง แล้วก็สอนเขาด้วย แล้วสาวกของพระองค์ก็ทำอย่างนั้น ศาสนาจึงไม่หมดไปตามที่สาวกทั้งหลายสิ้นชีพ พระพุทธเจ้าสิ้นพระชนม์แล้ว สาวกสิ้นชีพไปแล้ว ศาสนาไม่หมดไปด้วย เพราะว่าพระพุทธเจ้าของเราเก่ง พระสงฆ์ของเราเก่ง ไม่ใช่เก่งข่มใคร แต่เก่งในการรักษาคำสอนเอาไว้  เก่งในการที่เรียนคำสอนพุทธองค์ เก่งในการปฏิบัติตามคำสอนพุทธองค์เห็นผล อย่างนี้เรียกว่าเก่ง…” … พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล … วันที่ ๑ มิถุนายน ๒๕๕๘  ( ไฟล์ 293 580601 ธรรมบรรยายวันวิสาขบูชา หลังกรรมฐาน ระหว่างเวลา ๑๙.๒๙-๒๙.๒๕ ) Podcast :    http://bit.ly/2gu7KcO

“…เวลาเรามีบุญมาแล้ว เราอย่าหวงบุญ เพราะเป็นโอกาสที่จะได้ช่วยสัตว์ที่เป็นทุกข์เหล่านี้ สัตว์ที่เป็นทุกข์เหล่านี้ไม่ใช่เป็นใครที่ไหนอื่นเลย เป็นญาติๆ พวกเรานี่แหละ เราอย่าคิดว่าเราไม่ได้มีญาติที่เป็นเปรต เราไม่ได้เกิดมาชาตินี้ชาติเดียว เราเกิดมาในสังสารวัฏนี้นับชาติไม่ถ้วนเลยนะ พระพุทธเจ้าบอกว่าไม่มีเลยที่ใครไม่ใช่เป็นญาติกัน เป็นญาติกันหมดเลย … ฉะนั้น มันมีบ้างที่ว่าญาติเราเนี่ยตกไปอบาย เพราะญาติเราบางทีก็ไม่ได้ระวัง ไม่ได้ปิดกั้นตัวเองจากนรกด้วยการมีศีล ๕ ไม่ได้ปิดกั้นอบายมุข ๖ แล้วก็ไม่ได้สร้างตัวเองให้มีคุณภาพพอที่จะขึ้นสูงขึ้นไปด้วยวัฒนมุขทั้ง ๖ ที่ว่ามามันมีพลาดได้ เมื่อพลาดได้ เขากำลังเดือดร้อน ถ้าเรากำลังมีบุญอยู่ตอนนี้นะ เป็นโอกาสที่เราจะได้ช่วยญาติของเรา…” … พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล … วันที่ ๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘ (ไฟล์ 04 แบ่งบุญ มจพ บ้านจิตสบาย ระหว่างเวลา ๐๕.๕๙-๐๗.๒๐)

“..อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไปเปล่า..คือต้องได้อะไรบ้าง ถ้าไม่ได้อะไรเลย อย่างน้อยๆ ก็ไปจำเอาว่าพระพุทธเจ้าสอนอะไรบ้าง แล้วมาบอกต่อ แค่จำก็ยังดี แต่ถ้าจะให้ดีกว่านั้นคือ ทำให้ได้ด้วย เรียนให้จำ-ทำให้ได้! แล้วทำให้ได้นี่จะเป็นการรักษาพระศาสนาที่สุดยอดเลย พระศาสนาไม่ได้ฝากไว้ในตู้คัมภีร์ ไม่ได้ฝากไว้กับหลวงปู่หลวงตาที่ไหน แต่จะจำไว้ในใจเรา สถิตไว้ในใจ อยู่กับชีวิตของเราเลย ชีวิตของเรามีอยู่กี่ปีๆ พระศาสนาก็จะอยู่กับเราตลอดไป ใช้ชีวิตของเราเป็นเครื่องรักษาพระศาสนา เหมือนอย่างที่บรรพบุรุษของเรา ใช้ชีวิตร่างกายแลกเอาพระศาสนาเอาไว้ พระศาสนาตกทอดมาถึงรุ่นแล้วรุ่นเล่า จนมาถึงเรานี่ เพราะบรรพบุรุษของเรารักษาคำสอนเอาไว้รักษาไว้ด้วยชีวิต บ้านเมืองเริ่มมีปกติสุข ท่านก็เริ่มทำนุบำรุงพระศาสนา ตอนนี้บ้านเมืองก็สงบสุขดี แต่อย่าหวังว่ามันจะสงบสุขอย่างนี้ตลอดไป สักวันหนึ่งถ้าเกิดมันมีภัยอะไรขึ้นมา แล้วเราเองยังไม่ได้ประโยชน์จากพระศาสนานะ เท่ากับว่าชาตินี้เสียชาติเกิด ..” … พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล … วันที่ ๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๘ (ไฟล์ 580522 อบรมนาคทดแทนคุณ ระหว่างเวลา ๓๙.๔๘ – ๔๑.๓๑)

“.. อย่าไปด่าเขา! อย่าไปตบเขา! อย่าไปตีเขา! ให้รู้ทันว่า ตอนนี้มีสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นในใจ เบื้องต้นนะ ให้เห็นสภาวะที่เกิดขึ้นในใจตัวเองก่อน จะเป็นราคะ โทสะ หรือโมหะ อะไรก็ได้ที่มันเกิดขึ้นน่ะ พอรู้ทัน ขณะรู้ก็เกิดสติ กิเลสก็ดับ กิเลสเหล่านั้นก็จะแสดงความจริงออกมาว่า ‘มันไม่เที่ยง’ ไม่ใช่ห้ามมันไม่ให้เกิดนะ ห้ามไม่ได้ !! ถ้าห้ามได้นะ..แสดงว่าเราบังคับตัวเองได้ หรือจะบังคับใจให้เป็นพระอรหันต์ได้!! ไม่ได้ใช่ไหม? คราวนี้ที่มันห้ามไม่ได้เพราะมันมีเหตุ เหตุคืออะไร? เห็นหน้าไอ้นั่น! ดูหน้านังนั่น! .. อะไรอย่างนี้นะ มันมีเหตุไง เพราะมันมีเหตุอย่างนี้ โทสะก็เกิด ก็รู้ทันโทสะที่เกิดขึ้นในใจ โทสะก็ดับ โทสะดับก็เพราะมีเหตุ เหตุคือ ‘ดูใจ’ ..” … พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล … วันที่ ๑๕ มกราคม ๒๕๕๘ ไฟล์ 580115 บริษัทไทยประกันชีวิต สาขาศรีราชา

“..ถ้ามันไม่นิ่ง ไม่สงบ ไม่สุข เราจะเริ่มไม่พอใจ เราจะเป็นศัตรูกับความจริง ความจริงมันแสดงให้เห็นว่ามันไม่เที่ยง มันมีการเคลื่อน เราก็ไม่ยอมรับความจริงเป็นศัตรูกับความจริงอันนั้น  เมื่อไม่ยอมรับความจริงมันก็ไม่เกิดปัญญาเห็นความจริง แต่พุทธศาสนาเนี่ย เพียงแค่เห็นความจริงก็เกิดปัญญาเลย แต่มันต้องใช้ความกล้า ยิ่งคนที่ทำสมาธิได้ยิ่งต้องกล้ามากกว่าคนปกติ กล้าที่จะเห็นว่ามันเคลื่อนได้ จะกล้าได้ก็คือต้องตั้งเป้าหมายให้ถูก..” … พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล … วันที่ ๑๒ เมษายน ๒๕๕๘ (ไฟล์ 580412 Mindfulness Inter Course ระหว่างเวลา ๐๑.๐๑.๕๔ – ๐๑.๐๓.๒๓)

“.. พวกเราเนี่ย เห็นญาติตาย เราน่าจะเตือนตัวเองได้แล้วว่า “ถึงวาระของเราอีกไม่ช้าแล้ว ในอนาคตคงถึงลำดับเราแล้ว” ตอนนี้เราอาจจะเป็นแค่คนรดน้ำศพ เวลานี้เราอาจจะเป็นคนคอยจุดธูปเทียนหน้าศพ วาระนี้เราอาจจะมาเป็นแขกผู้มีเกียรติ มาวางของถวายพระ เวลาพระสวดจะมีตัวแทนมา พระ ๔ รูปก็คนสำคัญ ๔ คน มาวางผ้าบังสุกุล มาถวายเครื่องปัจจัยไทยทาน วันเผาศพก็เป็นผู้วางผ้าบังสุกุล ลำดับมันค่อยๆเคลื่อนมาเรื่อยๆนะ จากเราเป็นผู้มานั่งร่วมพิธี แล้วเราก็กลายเป็นคนสำคัญ เข้าใกล้พิธีไปเรื่อยๆ สักวันหนึ่งเราจะเป็นคนเด่นที่สุดในพิธี คือเป็นศพให้เขาวางผ้าบังสุกุลนั่นแหละ เราจะเป็นผู้เด่นที่สุดสักวันหนึ่ง .. ” … พระธรรมเทศนา โดย พระอาจารย์กฤช นิมฺมโล … วันที่ ๑๑ เมษายน ๒๕๕๘ (ไฟล์ 580411 งานพระราชทานเพลิงศพคุณแม่ผาณิต บุตรดี ระหว่างเวลา ๑๘.๔๓-๑๙.๕๓)