Autor rozważań: kl. Marek Hołuj

Czyta: kl. Mateusz Michalik

J 19, 25-27

Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Jesteśmy również na YouTubie:

https://www.youtube.com/@rozwazania

Autor rozważań: kl. Filip Rzymanek

Czyta: kl. Filip Rzymanek

J 10, 22-30

Obchodzono w Jerozolimie uroczystość Poświęcenia Świątyni. Było to w zimie. Jezus przechadzał się w świątyni, w portyku Salomona.Otoczyli Go Żydzi i mówili do Niego: „Dokąd będziesz nas trzymał w niepewności? Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie”.Rzekł do nich Jezus: „Powiedziałem wam, a nie wierzycie. Czyny, których dokonuję w imię mojego Ojca, świadczą o Mnie. Ale wy nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec.Moje owce słuchają mojego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy”.

Jesteśmy również na YouTubie:

https://www.youtube.com/@rozwazania

Autor rozważań: kl. Filip Rzymanek

Czyta: kl. Filip Rzymanek

J 10, 11-18

„Jezus powiedział: 

„Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach.Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz.Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je potem znów odzyskać. Nikt mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca.”

Jesteśmy również na YouTubie:

https://www.youtube.com/@rozwazania

Autor rozważań: kl. Bartosz Mikrut

Czyta: kl. Mateusz Michalik

Jezus powiedział: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, owce zaś postępują za nim, ponieważ głos jego znają. Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych». Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił. Powtórnie więc powiedział do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Ja jestem bramą owiec. Wszyscy, którzy przyszli przede Mną, są złodziejami i rozbójnikami, a nie posłuchały ich owce. Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony – wejdzie i wyjdzie, i znajdzie pastwisko. Złodziej przychodzi tylko po to, aby kraść, zabijać i niszczyć. Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie, i miały je w obfitości».

Jesteśmy również na YouTubie:

https://www.youtube.com/@rozwazania

Autor rozważań: kl. Jacek Orawczak

Czyta: kl. Mateusz Michalik

Mt 11, 25-30

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: "Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie".

Autor rozważań: kl. Filip Rzymanek

Czyta: kl. Filip Rzymanek

J 6, 52-59

„Sprzeczali się więc między sobą Żydzi mówiąc: «Jak On może nam dać [swoje] ciało do spożycia?» Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił - nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki». To powiedział ucząc w synagodze w Kafarnaum.”

Autor rozważań: kl. Filip Rzymanek

Czyta: kl. Filip Rzymanek

J 6, 44-51

„Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś wskrzeszę go w dniu ostatecznym. Napisane jest u Proroków: Oni wszyscy będą uczniami Boga. Każdy, kto od Ojca usłyszał i nauczył się, przyjdzie do Mnie. Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział Ojca. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto wierzy, ma życie wieczne. Jam jest chleb życia. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli.  To jest chleb, który z nieba zstępuje: kto go spożywa, nie umrze. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata.” 

Autor rozważań: kl. Filip Rzymanek

Czyta: kl. Filip Rzymanek

J 6, 35-40

„Odpowiedział im Jezus: «Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze wszystkiego, co Mi dał, niczego nie stracił, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.”

Autor rozważań: kl. Michał Grzesiak

Czyta: kl. Tadeusz Florczyk

Mk 16, 15-20

Jezus, ukazawszy się Jedenastu, powiedział do nich: «Idźcie na

Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga. Oni zaś

Jesteśmy również na YouTubie: https://www.youtube.com/@rozwazania

Autor rozważań: Maciej Kawaler

Czyta: Tadeusz Florczyk

J 12, 24-26

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity.

Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.

A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec».

Jak to mam nienawidzić swoje życie? Czyż to nie jest sprzeczne z wymaganiami Ewangelii i zwykłym zdrowym rozsądkiem? Przyjrzyjmy się zatem dokładnie temu stwierdzeniu.

Wyobraźmy sobie, że na loterii wygraliśmy wspaniałą wycieczkę do pięknego egzotycznego kraju, do miejsca, które zawsze marzyliśmy aby odwiedzić. Jednak tylko my dostajemy bilet, bo wygraliśmy jeden, nie więcej. Udajemy się do tego wymarzonego miejsca, jednak w swoim domu musimy na ten tydzień zostawić swojego męża czy żonę, braci, siostry, przyjaciół. Pomimo, że przez ten tydzień na pewno odpoczniemy i zrelaksujemy się, będziemy czuli, że nie jest to wcale tak przyjemne jak mogłoby być, gdyby otaczali nas ukochani. 

Tak samo jest z naszym życiem tu, na Ziemi. Jesteśmy tutaj pielgrzymami, ostatecznie nie jest to nasz dom. Gdy zdamy sobie z tego sprawę, a także z tego, za Kim tęsknimy, nigdy nie będziemy mogli powiedzieć, że nasze życie tutaj jest tym idealnym i wymarzonym. Zawsze będzie pozostawała ta cicha pustka w naszym sercu, która woła o widzenie Boga twarzą w twarz, pustka, która może wypełnić się dopiero po naszym powrocie z wakacji – czyli po wstąpieniu do domu Ojca. Choć tutaj widzimy już niewyraźnie, jakby w zwierciadle, nie zaspokaja to największego pragnienia naszej duszy. I bardzo dobrze! Przypomnijmy sobie, jak bardzo czekamy aby spotkać kogoś ważnego dla nas, kogo nie widzieliśmy już wiele miesięcy lub nawet lat, jaka jest radość, gdy w końcu możemy zobaczyć tę osobę! Jakże wielka zatem będzie radość, gdy po całym życiu, w końcu będziemy mogli rzucić się w ramiona naszego Ojca Niebieskiego! 

To jak zatem z tym nienawidzeniem swojego życia? Język którym posługiwał się Jezus nie rozróżniał stopniowania, zatem kogoś można było kochać lub nienawidzić. To że znienawidzimy swoje życie doczesne, w języku Jezusa oznaczało, że bardziej ukochamy życie wieczne. Co za tym idzie, chodzi tutaj o to, aby bardziej niż życie doczesne, kochać życie wieczne.

Jesteśmy również na YouTubie: https://www.youtube.com/@rozwazania