Kees laat je stuiteren van energie als hij over zijn werk vertelt. Hij komt niet uit Rotterdam, maar toch geboren met opgestroopte mouwen.

Hij geeft een inkijkje in de spagaat waarin je terechtkomt als je projecten leidt voor de maakindustrie:

het moet snel, maar ook innovatief en goed.

Zijn boodschap - geïnspireerd op de 'Rules of Flow' van Goldratt:

Klinkt simpel, maar is o zo moeilijk. Want wat laat je dan vallen?

Gelukkig heeft Kees - als een ware rots in de branding - het antwoord.

Sannah - kwartiermaker Diversiteit en Inclusie bij de grootste kunsteducatie-instelling van Rotterdam (de SKVR) - vertelt over wat diversiteit en inclusie voor haar betekent. "De moed ontwikkelen om samen naar iets te kijken en iets anders te zien."

Ze deelt haar persoonlijke verhaal:

Hoe zij zelf op school mensen heeft gevonden als 'support-systeem',

Hoe ze - ook nu nog - trouw blijft aan zichzelf door iedere dag de motivatie en goede energie op te zoeken;

Hoe ze ervan doordrongen is dat je een diverse en inclusieve organisatie niet 'vanzelf' voor elkaar krijgt.

Hoe dan wel? Check het concrete boodschappenlijstje wat ze aan het eind van het gesprek deelt.

Ingmar Kappers, Sensemaker-expert, legt uit hoe je chocola maakt van de complexe échte wereld. Niet door dingen 'plat te slaan' of in 'hokjes te stoppen':

"De ware oplossing ligt niet in het categoriseren van problemen, maar in het begrijpen van hun onderlinge relaties en dynamiek."

Ik vind het persoonlijk lastig om het overzicht te voelen wegglippen. Het gesprek met Ingmar vond ik daarom niet makkelijk, maar wel heel inzichtgevend.

Hij legt met diverse voorbeelden uit hoe hij te werk gaat. Does it make sense to you?

Een kijkje achter de schermen, met in deze aflevering:

- waarom ik plotseling naar Japan afreisde;

- waarom er geen gast is in deze aflevering en hoe ik dat - misschien wel met jouw gouden tip- wil oplossen;

- waar ik weke knieën van krijg.

Ben jij of ken jij de gast die in deze podcast hoort - omdat die betekenisvol werk doet en daar de aandacht voor verdient? Laat het me weten in een reactie. Dankjewel.

Ik zit in een spagaat. Ik wil met heel mijn hart vertellen waar dit rake verhaal over gaat. Maar het is te persoonlijk voor mijn gast en haar familie.

Ik kan het dus niet met je delen.

Ik ga er wel wat over zeggen. Anoniem. Want de boodschap van deze aflevering is belangrijk in ieder verhaal: jij bepaalt wat je deelt.

Ik ken Joris uit de 90's van de serie: "Ha, die pa!", waarin hij speelde met, jawel, zijn eigen pa: Luc Lutz.

Per ongeluk, kom ik achter in dit gesprek. Joris had het prima naar zijn zin als barrista avant la lettre. Italiaanse koffietjes maken en ondertussen van de mozzarella snoepen.

Hij vertelt met een gemak waar je jaloers op wordt - de anekdotes zie ik zo uit zijn mouw vallen. Hij hoeft niet eens te schudden.

Joris had geen plan, werd acteur en is nu maker van liedjes en voorstellingen. "Voor mij betekent werk een reis door mijn leven, waarom ik bepaalde keuzes heb gemaakt. Ik deel graag mijn ervaringen om anderen te inspireren."

Bij mij is dat gelukt: ik zie zo'n blije, gelukkige man voor me. Dat bewijst voor mij dat je zonder plan een heel fijn leven kan leiden. Dat lucht mij op. Voor mezelf en mijn kinderen. Het kán zonder plan: je eigen weg vinden.

We namen deze podcast al eerder op (voor de zomer van 2023). De 'Moties van wantrouwen voor Mark Rutte' zijn inmiddels al achterhaald. Maar ik beloof je: de rest van het gesprek over functioneel ruziemaken is een evergreen.

Conflict, gedoetjes, fitty in de organisatie: het is er nou eenmaal.

Ik blijf daar het liefst van weg, maar Chris wordt er juist voor uit zijn bed gebeld.

Hij is er inmiddels een expert in geworden om mensen te helpen ontrafelen wat er aan beide kanten speelt. "Kijk naar je eigen! En naar de ander." Om vervolgens samen toekomstbestendig verder te kunnen.

Eind goed al goed en het geheim van ruziemaken? Je ontdekt het in deze aflevering.

Ton probeert in alles te zien "wat wel kan". Die levenshouding is al heel fijn om te hebben. Maar stel je voor dat de liefde van je leven op haar 43ste de diagnose Alzheimer krijgt. Dan is zien wat wél kan een reddingsmiddel.

Ton neemt ons in deze podcast mee hoe zijn leven eruit zag vóórdat 'meneertje Alzheimer' hun leven binnenstapte. Hoe ze er samen mee gedeald hebben en hoe - nu hij definitief afscheid heeft moeten nemen - zijn ervaringen als mantelzorger ten dienste staan voor het verbeteren van de informele zorg in Nederland.

Heb jij, na het luisteren van de podcast, het idee dat je Ton - op wat voor manier dan ook - kan helpen bij zijn missie? Zoek hem op en laat het hem weten. Dank daarvoor.

p.s. ZVW / WLZ / WMO wàt? Komt ie:

ZVW = Zorg Verzekerings Wet

WLZ = Wet Langdurige Zorg

WMO = Wet Maatschappelijke Ondersteuning

Het antwoord op de vraag: What makes you tick? vindt ze niet eens belangrijk. "We gaan niet de hele middag zitten zoeken naar dat ene antwoord. Het gaat erom dat je bij jezelf kan ontdekken hoe je erachter komt wat je leuk en belangrijk vindt."

Lekker. Want daar heb je je hele leven wat aan:

- Niet willen voldoen aan de verwachtingen van je omgeving;

- Voelen/weten/snappen wat jij leuk en belangrijk vindt;

- En daar elke dag naar kunnen handelen.

Wist Vicky dit allemaal van jongsaf aan? Nope. Ze vertelt in deze podcast hoe ze iemand anders nodig had om erachter te komen wat haar doet 'ticken'. Ze vertelt in deze dynamische podcast, waarin ook jij direct aan het werk gezet wordt.

Met de billen bloot. Deze aflevering is een andere dan je gewend bent: geen gast, maar ikzelf aan het woord. Aan de hand van jullie vragen.

Hoe simpel ze soms ook lijken, ik lul me regelmatig vast.

En dat is me een partijtje confronterend (oei, wat maak ik soms domme keuzes); kwetsbaar (uuhh, zitten mensen er wel op te wachten om dit allemaal van mij te weten?); en stiekem ook hartstikke leuk om te doen.

Dus dank voor het insturen van de vragen, het luisteren en heel lief als je het ff laat weten als je deze aflevering afgespeeld hebt: NOG EEN KEER met nieuwe vragen of NOOIT MEER DOEN?