Gdzie są twoi bogowie, których sobie zrobiłaś? Niech powstaną, jeżeli mogą cię wybawić w czasie twojej niedoli!

Jr 2,28

Najmilsi moi, uciekajcie od bałwochwalstwa.

1 Kor 10,14

Moja dusza pragnie Ciebie w nocy, duch, który jest we mnie szuka Cię o świcie.

Iz 26,9 (BE)

Wczesnym rankiem, przed świtem, Jezus wstał, wyszedł i udał się na puste miejsce, i tam się modlił.

Mk 1,35

Tak mówi Pan: W czasie łaski wysłuchałem cię i w dniu zbawienia pomogłem ci.

Iz 49,8

Oto teraz czas łaski, oto teraz dzień zbawienia.

2 Kor 6,2

Pamiętam, Panie, o odwiecznych prawach twoich i doznaję pocieszenia.

Ps 119,52

Wiemy bowiem, że jeśli ten namiot, który jest naszym ziemskim mieszkaniem, się rozpadnie, mamy budowlę od Boga, dom w niebie, nie rękoma zbudowany, wieczny.

2 Kor 5,1

Będziecie przestrzegać przykazań moich i wypełniać je. Jam jest Pan.

3 Mż 22,31

Jeśli kto mnie miłuje, słowa mojego przestrzegać będzie, i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i u niego zamieszkamy.

J 14,23

Będzie tak, że jak pilnowałem ich, aby wykorzeniać i wypleniać, burzyć i niszczyć, i sprowadzać nieszczęście, tak będę ich pilnował, aby budować i sadzić – mówi Pan.

Jr 31,28

Objawiła się łaska Boża, zbawienna dla wszystkich ludzi, nauczając nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych pożądliwości i na tym doczesnym świecie wstrzemięźliwie, sprawiedliwie i pobożnie żyli.

Tt 2,11-12

Bóg odsłania to, co głębokie i ukryte.

Dn 2,22

Jezus modlił się: Ojcze sprawiedliwy! I świat cię nie poznał, lecz Ja cię poznałem i ci poznali, że Ty mnie posłałeś.

J 17,25

Pan w poniżeniu naszym pamiętał o nas, albowiem na wieki trwa łaska jego!

Ps 136,23

Zanoście o każdym czasie modły (…) za mnie, aby mi, kiedy otworzę usta moje, dana była mowa do śmiałego zwiastowania ewangelii, dla której poselstwo sprawuję w więzach.

Ef 6,18.19-20

Niech bezbożny porzuci swoją drogę, a przestępca swoje zamysły i niech się nawróci do Pana, aby się nad nim zlitował, do naszego Boga, gdyż jest hojny w odpuszczaniu!

Iz 55,7

Pojednajcie się z Bogiem.

2 Kor 5,20

Wejrzyj, Panie, bo cierpię udrękę, burzą się moje wnętrzności. Serce dygoce we mnie, gdyż bardzo się buntowałam.

Tr 1,20 (BE)

Kobieta powiedziała: Chodźcie, zobaczcie człowieka, który powiedział mi wszystko, co uczyniłam; czy to nie jest Chrystus?

J 4,29