Gerhard Schröder potrzebował ponad miesiąca by zebrać się na rozmowę o nieudanym wyjeździe do Putina - opowiedział o wrażeniach amerykańskiemu New York Times. Były kanclerz wojny nie zatrzymał, ale wiary w przyjaciela nie traci. I jest przeciwny wysyłaniu broni do Ukrainy. Podobnie jak sygnatariusze listu otwartego do kanclerza Olafa Scholza, którzy w swoim świecie widzą koniec dostaw broni jako czynnik wprost wiodący do negocjacyjnego stołu. Oczekiwanego ciężkiego uzbrojenia nie chce wysyłać też gen. Erich Vad - były doradca Angeli Merkel twierdzi, że Niemcy nie mogą chcieć zwycięstwa Ukrainy, bo to szkodzi niemieckiej racji stanu. Różnorodni są przeciwnicy wysyłania broni dla Ukrainy.

Frank-Walter Steinmeier w pierwszą zagraniczną podróż swojej drugiej kadencji jako prezydent Niemiec przyleciał do Polski. Na zaproszenie prezydenta Andrzeja Dudy chciał też razem z nim odwiedzić Ukrainę. Z kręgów zbliżonych do prezydenta Wołodymyra Zełenskiego usłyszał jednak, że na Ukrainie go nie chcą. Z medialnego zamieszania płynie nauka: jeśli stawiasz na Rosję, trudno się potem z tego wytłumaczyć. W odcinku mowa też o kolejnych 3 prezydentach - Estonii, Łotwy i Litwy. 

Jedyne skuteczne uderzenie w reżim Putina - tak o embargu na gaz i ropę mówią ekonomiści.  Przestrzegają też jednak, że Niemcy odczują skutki takich sankcji wymierzonych w Rosję.  Z analiz wynika jak mocne będą to konsekwencje i jak długo - a może jak krótko - będą trwać. Gabinet Olafa Scholza sankcje wstrzymuje, ale nie dał rady wstrzymać pierwszej dymisji w swoich szeregach, bo po zaledwie 4 miesiącach odchodzi ministra rodziny.

Putin uciekł z Niemiec jako agent KGB. Po 1990 wracał tam jednak wielokrotnie. Z tego, co mówił i co robił, można ułożyć całą listę zapowiedzi inwazji na Ukrainę. W Hamburgu ostentacyjnie trzasnął drzwiami zapisując się w historii metropolii. Na wycieczce do Drezna udawał misję pokojową. W Monachium atakował (werbalnie) NATO... i skutecznie urabiał Angelę Merkel.

W latach 1985-1990 obecny prezydent Rosji jako agent KGB pracował w NRD, w Dreźnie. Do współpracy wybierał przestępców, nazistów, a nawet terrorystów. Już wtedy interesował się truciznami, które nie zostawiają śladów. Dobór pozyskiwanych agentów tłumaczy wiele z obecnego postępowania. A zbieżność nazwisk kolegów z drezdeńskiej placówki KGB z listą obecnych rosyjskich oligarchów pokazuje, że bliskie relacje z Putinem mogą się opłacać.

Wołodymyr Zełenski w Bundestagu przekonuje, że w miejsce muru berlińskiego powstaje nowy mur w Europie. Budują go spadające na Ukrainę rosyjskie bomby i nietrafione decyzje europejskich polityków. Prezydent Ukrainy apeluje o konkretne działania - do kanclerza Olafa Scholza i do narodu niemieckiego. Kanclerz i jego rząd reagują tak, że eksperci, media i wyborcy są oburzeni. Ministrowie jednak działają, wysyłając Ukrainie broń, szukając konkurencyjnych dla Rosji dostawców gazu i organizując pomoc dla uchodźców, których już ponad 200 tysięcy dotarło do Niemiec.

Kanclerz Scholz, po zawieszeniu NordStream2 i zgodzie na odcięcie rosyjskich banków od systemu SWIFT, hamuje wprowadzanie kolejnych sankcji wobec Rosji. Jego wyborcy, jak większość wszystkich Niemców, twierdzą jednak, że są gotowi od razu zrezygnować z rosyjskiego gazu i ropy. Wobec przyjmowania uchodźców z Ukrainy panuje zgoda. Podobnie jak w temacie byłego kanclerza - od Gerharda Schrödera odcinają się nie tylko partyjni koledzy, ale też sportowcy i... kościół.

Były kanclerz Gerhard Schröder stał się zakałą narodu i persona non grata. Niemcy rozliczają się z błędów w postawie wobec Rosji i ruszyli z pomocą dla Ukrainy. Pierwsza broń już dotarła, szykowane są duże transporty kolejowe innych dóbr. Do Niemiec przyjechały pierwsze dziesiątki tysięcy Ukraińców uciekających przed wojną. Rewolucja mentalna trwa, a jej efekty widać w zmianach personalnych w świecie artystycznym, ale i w myśleniu Niemców o możliwej rezygnacji z rosyjskich surowców. 

W obliczu rosyjskiej inwazji na Ukrainę i wobec nieznanej skali zapędów Putina, Niemcy zmieniają założenia swojej polityki. Kanclerz Olaf Scholz zapowiedział dodatkowe 100 miliardów euro na Bundeswehrę oraz zwiększenie do 2% PKB wydatków na obronność w corocznym budżecie państwa. Niemcy same przekażą w końcu uzbrojenie dzielnie broniącej się Ukrainie, a zezwoliły też na dostarczenie niemieckiej broni Ukraińcom przez Estonię i Holandię, które czekały na zgody. Jednym z ubocznych efektów agresji Rosji Putina jest rewolucja w podejściu Niemiec do nakładów militarnych.

Atak Rosji na Ukrainę jest możliwy każdego dnia. NATO i UE zapowiadają sankcje, wspierają Ukrainę bronią, wysyłają żołnierzy m.in. do Polski - Niemcy broni nie ślą, a w ostrych deklaracjach są na końcu pod względem zdecydowania. Wszyscy patrzą co rząd Scholza zrobi z NordStream2, a w tym czasie były kanclerz Schröder dostaje, i raczej nie odrzuca, kolejną propozycję od państwowych rosyjskich koncernów. O tym kto w Niemczech sprzyja Rosji i jak bardzo obecne działania Putina zmniejszają niemiecką prorosyjskość.