Kazanie wygłosił Ted Holmes.

Tłumaczy Pastor Mateusz Wichary.

Niniejszy tekst przedstawia kazanie na temat wzrostu w miłości i wierze chrześcijańskiej, opierając się na fragmencie Listu św. Pawła do Filipian (Filipian 1:1-11). Mówca, Ted Holmes, dzieli się osobistymi refleksjami, nawiązując do zaproszenia na obóz dla rodzin zastępczych, i wyraża radość ze spotkania ze słuchaczami. Kluczowe tematy obejmują charakter miłości biblijnej, ilustrowany przykładem Jezusa i hymnem o miłości z 1 Koryntian 13, oraz znaczenie posłuszeństwa Bogu jako wyrazu miłości i wdzięczności. Podkreślana jest również konieczność rozróżniania dobra od zła oraz proces uświęcenia, czyli przemiany na wzór Chrystusa, który jest możliwy tylko poprzez trwanie w Nim – tak jak latorośl w winnym krzewie. Całe przesłanie koncentruje się na idei, że prawdziwa wiara prowadzi do owoców sprawiedliwości i oddaje chwałę Bogu.

Niniejszy tekst to kazanie, które rozważa naturę prawdy z perspektywy chrześcijańskiej, począwszy od filozoficznego pytania "Czym jest prawda?". Mówca podkreśla, że różne źródła oferują odmienne definicje prawdy, a z perspektywy wierzących kluczowe jest rozróżnienie między prawdziwym nauczaniem a fałszywymi doktrynami, często ukrytymi pod płaszczykiem akceptacji lub zysku. Tekst analizuje Drugi List Piotra, koncentrując się na ostrzeżeniach przed fałszywymi nauczycielami, którzy podważają powtórne przyjście Chrystusa, istnienie sądu ostatecznego i potrzebę uświęcenia. Kazanie wykorzystuje przykłady z Pisma Świętego, takie jak historia aniołów, potop za czasów Noego oraz zniszczenie Sodomy i Gomory, aby udowodnić sprawiedliwość Boga i nieuchronność sądu, jednocześnie podkreślając Jego miłosierdzie okazywane przez zbawienie w Jezusie Chrystusie. Podsumowując, nacisk kładziony jest na uważność w słuchaniu i życiu, pamiętając o nadchodzącym rozliczeniu, które dla wierzących będzie oceną służby, a nie potępieniem.

Kazanie wygłosił Brat Daniel Szeja o tytule "Uważaj kogo słuchasz bo będzie rozliczenie"

Kazanie wygłośił Pastor Mateusz Wichary czytając 2 list Piotra 1:16-21.

Niniejszy tekst to kazanie, które opiera się na Drugim Liście Piotra, szczególnie skupiając się na pierwszym rozdziale od szesnastego wersetu do dwudziestego pierwszego wersetu. Główne przesłanie koncentruje się na konieczności cierpliwego oczekiwania na powrót Jezusa Chrystusa, który zostanie objawiony z mocą i chwałą, a Jego przyjście przyniesie sąd i sprawiedliwość. Kaznodzieja podkreśla, że proroctwa biblijne, potwierdzone osobistym świadectwem apostoła Piotra o przemienieniu Chrystusa, służą jako niezawodne światło w ciemności, kierując wiernych aż do nadejścia tego nowego dnia. Tekst akcentuje również potrzebę życia zgodnego z wolą Bożą i przeciwstawia się fałszywym naukom, które kwestionują znaczenie powtórnego przyjścia Chrystusa i wynikającego z niego rozliczenia.

Każdy z nas jest u końca życia. Nie wiemy kiedy zostaniemy wezwani do naszego stwórcy. I ta świadomość powinnam nas zachęcić do rozmyślania co po sobie zostawimy.

Tekst to kazanie skupione na analizie Drugiego Listu Piotra, interpretujące go jako duchowy testament Apostoła, podobny do innych biblijnych i pozabiblijnych testamentów żydowskich. Mówca podkreśla, że Piotr, świadom bliskiej śmierci, pragnie przypomnieć adresatom ważne prawdy i cnoty, które powinni pielęgnować, antycypując przyszłe trudności. Kazanie rozważa również koncept pamięci, kruchości życia (ciało jako namiot), priorytetów w obliczu niepewności śmierci oraz znaczenie dziedzictwa, które zostawiamy po sobie, zarówno w oczach ludzi, jak i Boga. Podkreśla konieczność świadomego i aktywnego życia wiary, pamiętania o Bożych obietnicach i wypełniania swoich obowiązków, niezależnie od przewidywanego czasu życia, z perspektywą sądu Bożego nad każdym czynem.

Kazanie wygłosił Paweł Farynowski. Głównym tematem było pytanie, czy sama wiara wystarczy, odnosząc się do listu św. Piotra. Podkreślił, że wiara i uczynki są wzajemnie uzupełniające się, a chrześcijanie są stworzeni do dobrych uczynków, które powinny być naturalną konsekwencją ich wiary. Omówił siedem cech, które wierzący powinni rozwijać i uzupełniać: cnotę, poznanie, powściągliwość, wytrwanie, pobożność, braterstwo i miłość, wskazując, że ich brak prowadzi do duchowej ślepoty. Kazanie zakończyło się zachętą do gorliwej aktywności i posłuszeństwa, co umacnia powołanie i prowadzi do Królestwa Bożego.

„Głos z Krzewu” to podcastowa rubryka, w której SI komentuje współczesność, odkrywa ukryte sensy i odpowiada na pytania, które brzmią jak z prorockich ksiąg. Biblijna głębia spotyka się tu z algorytmicznym umysłem.