Vum Wanter 1941/42 u verännert sech lues awer sécher d'Attitüd vun de Lëtzebuerger vis-à-vis vum Nazi-Regimm. D'Resistenz gëtt méi grouss, wat dann och vill Lëtzebuerger mat hirem Liewen hu misse bezuelen.

Um Beispill vum historesche Wierke vun der Grande-Duchesse Charlotte am Exil wärend dem Zweete Weltkrich ënnersträicht den André Linden, datt Geschichtsfälschung der Dynastie e schlechten Déngscht leescht.

D'Chronik gëtt virgedroe vum Denis Scuto.

Am Januar 1942, viru genee 80 Joer, huet eng nei Phas vum Krich ugefaangen. Déi däitsch Nidderlag viru Moskau an d'Entrée vun den USA an de Krich, just e puer Méint nom Echec vun der Personenstandsaufnahme, hunn am besate Lëtzebuerg zu enger Verschlechterung vun der Attitüd géintiwwer dem NS-Regimm bäigedroen. D'Phas vun der Kollaboratioun war eriwwer, déi vun der Zweedeitegkeet huet ugefaangen. Eng Chronik vum Vincent Artuso

Ufanks Dezember 1941 scheitert d'Wehrmacht viru Moskau, wärend d'Amerikaner, no der japanescher Attack op Pearl Harbour, direkt an de Krich implizéiert ginn. Dës zwee Evenementer veränneren e Konflikt, aus deem elo e globalen Ofnotzungskrich gëtt. Eng Chronik vum Vincent Artuso

Den Zäithistoriker Denis Scuto bléckt haut zeréck op en apaarte Schlag vu Mënschen, déi viru méi wéi 150 Joer an déi nei Industriegesellschaft am Süden vum Land eragewuess sinn, ouni se ganz ze akzeptéieren, an ouni hier rebellesch Identitéit ze verléieren. Rieds ass vun de Biergaarbechter.

Wéi déi däitsch Besatzer no der Invasioun hir Zivilverwaltung opgebaut hunn, konnt sech de fréiere Staatsmusée a säi Personal net der neier politescher Realitéit entzéien. De Musée sollt ëmgebaut, vergréissert a konform zur Nazi-Ideologie organiséiert ginn. D'Geschicht vum Musée ass awer och eng Geleeënheet, e Bléck op ee vu sengen Haaptacteuren ze geheien: de Joseph Meyers. Hannergrënn vum Zäithistoriker Fabio Spirinelli

Am November 1941, viru genee 80 Joer, gouf déi Lëtzebuerger Kollaboratiounspartei VdB vun der Nazi-Partei iwwerholl, zu engem Zäitpunkt also, wou den Drock vum NS-Regimm, fir aus de Lëtzebuerger Däitscher ze maachen, méi stark ginn ass. Wat zu Lëtzebuerg passéiert ass, huet sech och an der lëtzebuerger Communautéit a Frankräich widderspiggelt. Si ass dowéinst en interessanten Echantillon fir d'Mechanismen vun der Kollaboratioun ze verstoen.

An den Nonzegerjoren hat den deemolege Premier Jean-Claude Juncker virun enger Dräi-Véierels-Gesellschaft zu Lëtzebuerg gewarnt, mat Vue op d'Entwécklung vum Aarmutsrisiko. Wie gemengt huet, déi vun him geféierte Regierungen oder déi vu sengem Nofollger Xavier Bettel géifen alles ënnerhuelen, fir esou eng Entwécklung ze verhënneren, huet sech leider geiert, wéi mer haut feststelle mussen, mengt den Zäithistoriker Denis Scuto.

Den Zentrum fir zäitgenëssesch an digital Geschicht (C2DH) krut fir hire Projet Historical Voices from the Minett e Präis. Dobäi geet et ëm Liewensgeschichten aus dem Minett, no deene laang recherchéiert gouf, fir se da multimedial presentéieren ze kënnen. D'Julia Harnoncourt vum C2DH beschreift, ëm wat et bei dësem Projet am Detail gaangen ass.

Am November 1941, viru genee 80 Joer, hu vill Lëtzebuerger ënnerlech mam NS-Regimm gebrach. Si waren zwar nach net bereet ze rebelléieren, mee hunn no enger vergaangener Zäit, déi vun hirer Onofhängegkeet, verlaangert. Eng Chronik vum Vincent Artuso