Ze voelde altijd al dat er iets niet klopte, maar kon er de vinger niet op leggen. Tot An als twintiger bij de huisarts te horen kreeg dat haar vader niet haar vader was, maar dat ze een donorkind is. Puzzelstukjes vielen ergens in elkaar, maar tegelijk viel ze zelf uit elkaar. Jaren later kreeg An een zware depressie, die niet los te koppelen valt van de zoektocht naar haar eigen identiteit. Uiteindelijk besliste ze om haar donor, haar biologische vader, te gaan zoeken.