Tegenwoordig kan je je tiener op alle denkbare manieren controleren. Van cijfers op Magister tot het traceren van hun letterlijke telefoon. Het doel lijkt altijd: checken of ze het wel góéd doen. Van die prestatiedruk, voor pubers én ouders, worden we allemaal hyper-gestrest. Diamanten worden onder druk gemaakt, pubers niet.

Schrijfster Hanneke Mijnster meent: Als je echt heel bezorgd bent, moet je naar jezelf kijken, niet naar je kind. Ze pleit voor verbinding door tieners los te laten, ze meer ruimte te geven en er voor ze te zijn in de vorm van een bankstel.

Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.