ในวินาทีนั้นเอง ขณะที่ผมนึกภาพนักบินบนดวงดาวส่งยิ้มมาให้ ผมก็รู้ว่าเพื่อนร่วมทางของผมคือใคร

แน่นอน! แกะ ดอกไม้ เสื้อคลุมสีน้ำเงิน... 

ถ้าเริ่มหาข้อแก้ตัวขึ้นมา
ก็จะต้องหาต่อไปไม่มีวันจบสิ้น
ฉันไม่สามารถใช้ชีวิตแบบนั้นได้

ร่างกายจะรักสิ่งที่จิตใจรังเกียจได้ไหมนะ อันเจลา
•••
อย่าไปไหน•••
มาร์กาเร็ต มัซซันตีนี เขียน•••
นันธวรรณ์ ชาญประเสริฐ แปล •••


วันนี้มีพัฒนาการ มีใส่เพลงเปิด และเพลงคลอ ด้วยนะเธอ  
•••
------- 
•••
Music from Pixabay 
•••
Loyalty Freak Music : 13-HarshLove•••
DanielVeesey : Sonata No 05 in C Minor Op 10 No 1-II Adagiomolto

ภาพของเธออยู่ที่นั่นเสมอ ทุกคราวที่หยิบอัลบัมงานแต่งงานออกมา แต่ภาพของเธอสดใสร่าเริง ไม่ต่างจากศพที่เพิ่งจมน้ำตายใหม่หมาด

ที่รักหญิงคนนี้เป็นใครกัน สวมแว่น นั่งแถวที่สอง

ช่างเถอะ ไม่มีความสำคัญใดๆ สามีหนุ่มให้คำตอบ แค่ป้ายากจนของผม

- เรื่องเล่า ป้ายากจน 
- จากเล่ม 'เรือเชื่องช้าสู่เมืองจีน'

ที่เลือกเรื่องนี้มาอ่านให้ฟังเพราะว่ามันแสดงให้เห็นถึงหนึ่งในคุณสมบัติของนักเขียน นั่นคือ ความช่างสังเกต มองเห็นสิ่งเล็กๆ น้อยๆ หรือในบางกรณี คือ เห็นภาพใหญ่ ประเด็นต่างๆ ที่คนทั่วไปอย่างเราๆ ไม่ทันได้เห็น ไม่ได้ใส่ใจ
 
ป้ายากจนในเรื่องนี้ อาจจะเป็นป้าจริงๆ คนตัวเล็กๆ มีตัวมีตน หรือเป็นการเปรียบเปรยกับภาวะอะไรบางอย่าง ก็สุดแล้วแต่จะตีความกันไป แต่พอได้อ่านแล้ว อย่างน้อย เราก็ถูกสะกิดแล้ว ดวงตาและหัวใจของเราก็จะเปิดกว้างมากขึ้น เห็นและรู้สึกในสิ่งที่เราเคยมองข้ามไปมากขึ้น