انسان به چیزی بیشتر از یک سر‌مشق و نمونه احتیاج داشت. او نیازمند یک نجات‌دهنده بود. مسیح یک بار برای همیشه به خاطر گناهان بشر مُرد تا هر کس به او ایمان آورد نجات یابد.‏

نجات عظیم و بی‌نظیر مسیح ابعاد گسترده‌ایی دارد. با دریافت نجات عیسی مسیح از طریق ایمان می‌توان با خدا مصالحه کرد و تولد تازه یافت و محبت حقیقی خدا را در قلب و زندگی تجربه کرد.‏

گناه، بیماری هلاک کننده‌ای است و انسان دچار این بیماری می‌باشد. برای رفع این بیماری مهلک و به‌جهت بهبود و سلامت انسان چاره‌ای هست و آن عیسی مسیح است که خود کفارۀ گناهان ماست.‏

گناه انسان را از خدا جدا می‌کند و مزد و نتیجۀ گناه موت است. از طریق عیسی مسیح می‌شود خدا را شناخت و با او رابطه‌ای شخصی و قلبی داشت و حیات ابدی را دریافت کرد.‏

هیچ عاملی چون شریعت عادلانۀ خدا نمی‌تواند ما را به گناهکار بودن‌مان متقاعد نماید. وقتی به کتاب مقدس توجه می‌کنیم و خود را با معیار کلام خدا می‌سنجیم خود را گناهکار می‌بینیم.‏

بر اساس کلام خدا همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا محرومند. برای اثبات این که ما گناهکار هستیم و نتوانستیم به آن کمالی که خدا انتظار دارد برسیم، می‌توانیم خود را با استاندارد ده فرمان خدا بسنجیم.‏

یکی از بزرگترین مدارک و دلایل رستاخیز مسیح، تغییر و تبدیل شاگردان است. رستاخیز عیسی نیروهای پر قدرت اخلاقی و روحانی را آزاد نمود. او اکنون زنده است و روزی دوباره باز خواهد گشت.‏

وضعیت دست نخوردۀ کفن مسیح در قبر و ظاهر شدن او بر شاگردان در مکانهای مختلف بر این شهادت می‌دهند که در حقیقت عیسی مسیح از مردگان قیام کرده و زنده است.‏

ورود و خروج عیسی از این جهان فرا‌طبیعی بود. بدن مسیح ناپدید شد اما نه توسط انسانها بلکه توسط خدا برخیزانیده شد. شواهد رستاخیز مسیح بسیار قوی هستند.‏

در عیسی هیچ اثری از گناه دیده نمی‌شد زيرا در او هيچ اثری از خودخواهی نبود. چنین وارستگی به ‌معنای محبت می‌باشد و خدا محبت است. خدا محبت خود را نسبت به ما ثابت کرده‌ است زیرا وقتی هنوز گناهکار بودیم، مسیح به‌خاطر ما مرد.‏