Natural History Museum gibi transatlantik köle ticaretinden beslenmiş kimi müzelerde korunan doğa tarihi yayınları, dergiler ve günlükler, köleler ve bitkilerin yakın ilişkilerine ait belgelerle dolu. Bu belgeler ışığında Kölelik ve bitki ilişkisini konuşuyoruz.

Hollanda'ya, Tulipmania dönemine uzanıyoruz. Ona sahip olmak isteyen tutkulu koleksiyonerlerin neredeyse bir ev satın alacak meblağlar ödediği, bugünse sadece resimlerde kalmış büyüleyici Semper Augustus lalelerini konuşuyoruz.

O gösterişli çiçekleriyle birçok bitki avcısını peşinden sürüklemiş, bahçelerin gözdesi, milyon yıldır tüm dramatik değişimlerden sağ çıkıp varlığını sürdüren gezegenimizin en eski bitkilerinden biri Manolyanın hikayesi.

Flaman ressam Rachel Ruysch'u konuşuyoruz. Uzun kariyeri boyunca doğa tarihçilerine de ilham veren dramatik ölü doğalar yapmış; bilimsel gerçekliğe uygun resmetme becerisi, yaşadığı dönemde de ona büyük şöhret getirmişti

Fuşya çiçeğine ve rengine de adını veren, Alman botanikçi Leonhart Fuchs (1501-1566)'u ve onun ünlü kitabı, ilk gerçekçi bitki çizimleriyle hazırlanmış De Historia Stirpium kitabını konuşuyoruz.

İlk Azteklerin yetiştirdiğini sanıyorduk ama yeni bilgiler beş bin yıl önce Ekvador'da yaşamış çok daha eski toplumlara dayandığını gösteriyor. Çikolata için minnet duyduğumuz Kakao ağacını (Theobroma cacao) konuşuyoruz.

Tanrıların meyvesi "Diospyros" cinsinin güzel ağaçlarını konuşuyoruz. Abanoz ve Cennet Hurması gibi...

Hamlet'in sevgili aşkı, "vaktinden önce solan çiçeği" Ophelia'nın çiçeklerini; Shakespeare ve Millais'nin anlattığı hikayeyi güçlendiren sembolik anlamlarını konuşuyoruz.

Barok dönemin İtalya'sına uzanıp Giovanna Garzoni (1600-1670)'i konuşuyoruz. Onun gerçekçi ölü doğaları sadece sanatsal değeriyle değil, bilimsel bitki resmine öncülük etmesi açısından da özel ilgiyi hak ediyor.

Homeros'un "gül parmaklı" dediği, şafak tanrıçası Aurora'ya adanmış yaban gülünü konuşuyoruz.