Mahkûm edilmesi gereken bir yazardı Tarık Buğra. Öldürülmesi. Yok, edilmesi, yok sayılması gereken bir yazardı. Ama büyük Türkçesinin karşısında bunu yapamadılar.

Kral Faysal suikastı sonrasında "ABD'ye rağmen" Kudüs hakkında bir karar almak ise en son Kral Faysal'ın kurmaya cesaret edebildiği bir hayal olarak kaldı. Ve Kudüs de Faysal'ın yanağından silinmemiş bir damla yaş olarak...

Veri yığınları, dünyaya bakarken insanı bir "gasp gözlüğü" takmaya mecbur hâle getirir, baktığı her şeye temellük etme derdine düşen insan, dünyayı ele geçirilecek bir yer gibi görür. Edebiyatın insana ilk öğrettiği ise bu gasp gözlüğünün çıkarılması ve bakışın arındırılmasıdır.

Tarih boyunca farklı medeniyetlere ev sahipliği yapan İstanbul, eşine az rastlanır zenginlikte bir tarihi birikime ve kültürel çeşitliliğe sahiptir. Hemen her köşesi bir İstanbullu için bile keşfedilmeyi bekleyen anıt ve yapılarla doludur. Bunların içinde belki en az bilineni ama İstanbul'un güzelliğine güzellik katan su kemerleridir.

Bu yazı onun ilk adı "Muhtar"a yaraşır duruşuna övgülerle sonlansın isteriz. Gelip kendi hikâyesini anlatmaya, o hikâyenin kahramanı olma niyetiyle sarf ettiği nefesine ve o nefesten haykıran Emrahların, Karacaoğlanların, Dadaloğluların anısına bir saygıyla bitsin bu yazı.

İnsanlığın ebedî saadetine elçilik yapacak kişinin; nübüvvetin hemen öncesinde yaşamış olduğu bu yalnızlık, kıyamete kadar baki kalacak sedaya hazırlık dönemi olmuştur. Kâinattaki sosyal ve fiziksel her büyük hadiseye tekaddüm eden o duraksama hâli, onun hayatında da esrarengiz bir vaziyette kendini gösterdi. Sevk-i ilahî, onu içinde yaşadığı toplumdan tecerrüt ederek onu büyük vazifeye hazırladı.

"Onun eserlerinde, başka bir ressamın tesirini aramak, elmasta leke aramaya benzer ki beyhude yorgunluktur." Abartılı gelebilir bu teşbih ama değil. Burada abartılan şey bizatihi gerçek. Süheyl Ünver'in yaşayıp aktardığı bir gerçek.

Aynı paltodan çıkmadık fakat üzerimizde aynı trençkot varken aynı soğuk kantinde aynı romanları okuduk. O aldı yürüdü. Ben kuyuda kalakaldım. Kuyudan çıktığını varsayıyorum. Kuyuya hiç girmediğini düşünmek dahi istemiyorum.

Cins bu defa, iki çift suskun gözün birbirine susarak söylediği o sevgi masalının, yüreği avuçlarında atan iki sıcacık elin hikâyesi, Selvi Boylum Al Yazmalım videosu ile karşınızda.

El Hamra Sarayı Avrupa'da, İslami eserler arasında en önemli eserler arasında kabul edilmektedir.

Dünyanın başka hiçbir yerinde Allah adını bu kadar çok zikreden sütun, kemer, kubbe, tavan, kapı ve duvara sahip saray bulunmaz.

Endülüs'teki 780 yıllık İslam hâkimiyetinin de en önemli sarayı sayılan El Hamra'nın bütün tılsımını adeta özetleyen bir ayet-i kerimedir:

'La Galibe İllallah' (Yusuf Suresi 21. Ayet)