Podczas kazania w moim ulubionym kościele, zastanawiałam się nad sensem mojego życia. Czy moje działania przyniosły wartościowe owoce? W Ewangelii Jana 15:16 Jezus mówi, że wybrał nas, abyśmy wydawali owoc, i aby ten owoc trwał. Owocowanie nie jest jedną z opcji – to nasze powołanie.

W swoim życiu spotkałam się z wieloma wyzwaniami. Miałam ambicje naukowe, ale oddałam swoje życie Bogu. Czasami czuję, że moje owoce są małe i niesatysfakcjonujące. Wiem, że wielu z nas tak się czuje. Jezus jednak oczekuje od nas owoców nawet w niesprzyjających warunkach. Nawet gdy jest susza w naszym życiu – trudności, choroby, problemy – Jezus pragnie, abyśmy wydawali owoc.

Psalm 1:3 mówi, że człowiek zasadzony nad strumieniami wód wydaje swój owoc w swoim czasie. Jesteśmy zasadzeni w Bożym Królestwie, nad rzeką życia. Owoce naszego życia powinny być widoczne i dostępne dla innych. Owoce te to nie tylko coś, co jest widoczne dla oczu, ale także te niewidzialne – miłość, radość, pokój, cierpliwość.

W życiu chrześcijanina ważne jest, aby owoce były czymś, co przynosi korzyść innym. Tak jak drzewo daje owoce, które mogą być pożywieniem i mają nasiona zdolne do życia, tak nasze działania powinny inspirować i budować innych. Patrząc szeroko na owoce naszego życia, to jest właśnie przekazywanie życia innym ludziom.

W świecie, który mierzy sukces materialnie, łatwo można się zagubić. Owoce naszego życia powinny być jednak oceniane według Bożych standardów, a nie światowych. Owoce Ducha Świętego – miłość, radość, pokój – są prawdziwym wskaźnikiem naszego sukcesu.

Na koniec, pamiętajmy, że Bóg oczekuje od nas owocowania, nawet w trudnych czasach. Źródłem tego owocu będzie ponadnaturalne działanie Boga w nas. Bądźmy jak drzewo zasadzone nad rzeką życia, które owocuje niezależnie od warunków.