Leja e qëndrimit për asistencë të të miturve dhe balancimi familjar: çfarë thotë Gjykata Administrative Rajonale e Kampanias Mirëmëngjes, unë jam avokati Fabio Loscerbo dhe ky është një episod i ri i podcast-it “E Drejta e Emigracionit”. Sot analizojmë një vendim veçanërisht të rëndësishëm të Gjykatës Administrative Rajonale të Kampanias, Seksioni i Gjashtë, i publikuar më 9 korrik 2025, me numrin 5148 të vitit 2025, që lidhet me revokimin e një lejeje qëndrimi për arsye pune, të lëshuar nga Drejtoria e Policisë së Beneventos. Ky rast na lejon të sqarojmë një çështje thelbësore: kur ekzistojnë lidhje familjare, sidomos nëse përfshihet një i mitur, administrata ka detyrimin të kryejë një vlerësim real të balancimit midis interesit publik dhe mbrojtjes së jetës familjare. Në këtë rast, Drejtoria e Policisë e kishte revokuar lejen e qëndrimit duke konsideruar të rremë marrëdhënien e deklaruar të punës, pasi kompania ku supozohej se punonte shtetasja e huaj rezultonte të mos ekzistonte. Megjithatë, kërkuesja kishte paraqitur dokumentacion mbi situatën e saj familjare: ajo është nënë e një vajze të vogël që jeton në Itali, në një kontekst familjar të brishtë për shkak të gjendjes shëndetësore të babait. Administrata kishte argumentuar se kjo situatë mund të menaxhohej përmes lejes së qëndrimit për asistencë të të miturve, instrument i parashikuar nga neni 31 i Ligjit të Emigracionit. Me fjalë të tjera, Drejtoria e Policisë vlerësonte se nuk ishte e nevojshme të mbahej leja për arsye pune, sepse gruaja mund të përdorte këtë mekanizëm alternativ. Gjykata Administrative Rajonale e hodhi poshtë këtë qasje. Sipas jurisprudencës së konsoliduar — e konfirmuar edhe nga Këshilli i Shtetit, Seksioni i Tretë, në vendimin e tij të datës 24 qershor 2022, numër 5210 — administrata, kur shqyrton dhënien, rinovimin ose revokimin e një lejeje qëndrimi, duhet të vlerësojë në mënyrë konkrete lidhjet familjare, dhe nuk mund të zëvendësojë këtë detyrim duke përdorur instrumente të tjera juridike. Gjykata gjithashtu shpjegoi natyrën e lejes së qëndrimit për asistencë të të miturve. Kjo leje ka një qëllim të posaçëm: ajo jepet “për arsye të rënda që lidhen me zhvillimin psikofizik të të miturit” dhe është e revokueshme kur rrethanat që e justifikojnë atë largohen. Prandaj, ajo nuk mund të përdoret si zëvendësim automatik i një lejeje të zakonshme që bazohet në stabilitetin familjar, dhe nuk mund të shërbejë për të shmangur detyrimin e balancimit të kërkuar nga ligji. Përfundimi i vendimit është i qartë: mbrojtja e unitetit familjar kërkon një vlerësim konkret, të tanishëm dhe të plotë. Meqenëse ky vlerësim nuk ishte kryer, vendimi i revokimit u konsiderua i paligjshëm dhe u anulua. Vendimi gjithashtu i referohet nenit 22 të Ligjit të Emigracionit, duke theksuar se humbja e vendit të punës nuk sjell automatikisht revokimin e lejes së qëndrimit, dhe se personi ka të drejtë për një periudhë minimale për të kërkuar punë të re. Ky është një precedent i rëndësishëm, i vlefshëm për të gjitha situatat në të cilat administrata përpiqet të ndjekë rrugë të shkurtuara procedurale, duke injoruar realitetin familjar dhe nevojat e të miturit. Emigracioni nuk është kurrë vetëm çështje burokratike: ai lidhet me histori personale, përgjegjësi prindërore dhe procese integrimi që rendi juridik i mbron me saktësi. Unë jam avokati Fabio Loscerbo. Faleminderit që dëgjuat këtë episod të podcast-it E Drejta e Emigracionit. Do të shihemi së shpejti me një analizë tjetër.