Grá – Till Sörjerskorna (Väsen)

“The dark aspects of ancient Scandinavian spirituality.” Dat klinkt als een omschrijving van elke mogelijke Scandinavische metalband. En dat is het ook! In dit geval gaat het om Grá, een Zweedse band die sinds 2011 blackmetal maakt. Nouja, niet zomaar een Zweedse band, want het is het experimenteerverhikel van Dark Funeral-zanger (kuch) Heljarmadr. Zijn nieuwste album, Väsen, zal nooit erg hard opvallen in de middelmaat, behalve openingssingle en prijsdier ‘Till Sörjerskorna’. Want daar klopt bijna alles aan.

God Is An Astronaut – Mortal Coil (Epitaph)

God Is An Astronaut is natuurlijk geen échte metalbands. Postrock, heet dat in het genre: lang uitgesponnen geluidsmuren, veel sfeer, geen zang. Iets meer distortion, en je hebt post-metal zoals van Cult Of Luna, en dan is het opeens weer wél metal. Afijn, Satans wegen zijn ondoorgrondelijk. God Is An Astronaut doet vooral denken aan Mogwai, komt ook uit Ierland, maar klinkt alleen net iets harder en agressiever. Ik zag ze ooit op ruim 120 decibel in de kelder van wijlen Nighttown, en dat was een life changing event. Mortal Coil zou prima in die set gepast hebben.

Sleep – Marijuanaut’s Theme (The Sciences)

Zware Metalen is hét online magazine over metal uit Nederland. De redactie kiest daarom elke maand haar favoriete nieuwe release voor Dood & Verderf. Ditmaal kiest Zware Metalen bij monde van hoofdredacteur Usurperofthetyrants (nee, zo heet ie echt!) voor The Sciences van Sleep. En hij kiest er niet zomaar voor: nee, het stoner-album krijgt 99 van de 100 te verdelen recensiepunten. En wel hierom:

“Als een per ongeluk te diep geïnhaleerde hijs uit de bong sloeg het de metalgemeenschap om de oren: dit jaar op twintig april, werd twintig jaar na het uitkomen van Dopesmoker het nieuwe album van Sleep uitgebracht. Als bongslag bij nuchtere toestand werden stoners wereldwijd omver geslagen door de meest massieve riffs sinds de processie naar Jeruzalem wereldkundig werd gemaakt.”

Bovendien weet Sleep ook nog eens de prijs te krijgen voor het beste optreden van, zeg, de afgelopen 6 miljoen jaar, dit jaar in TivoliVredenburg, schrijft redacteur Pim Kastelein. “Dat specifieke, grommende gitaargeluid is verbluffend goed en een spaarzame verfysiekering van een genrefundament. Er schiet een elektrische sfeer door de zaal die hoort bij een genredefiniërend optreden, evenals de realisatie dat de vertoning legendarisch is.”

Obscura – Diluvium (Diluvium)

Technische deathmetal! Hoera! Het ultieme genre waar elk bandlid per nummer 100 ideeën mag opschrijven, die vervolgens echt allemaal terugkomen in de muziek, alleen dan hooguit 5 seconden. Obscura is sinds 2002 één van de vaandeldragers van dat genre. Natuurlijk is het nieuwe album dat in juli uitkomt, Diluvium, een conceptalbum, want alle ideeën die alsnog niet in muziek pasten, kun je op die manier alsnog kwijt in de teksten, hoezen, boeken en wat dies meer zij.

Obscura heeft het trouwens lekker met zichzelf getroffen, want de Duitsers omschrijven Diluvium als ‘an album that will go down in the annals of metal history as one of the most astonishing performances the genre has to offer’. Toe maar. Dat neemt niet weg dat de openingssingle ook écht heel tof is.

Skogen – När Solen Bleknart Bort (Skuggorna Kallar)

Even een spoedcursus Zweeds, om het aangename van melodische deathmetal te combineren met het nuttige van taalles. We beginnen bij het begin. Héél lang is er niet nagedacht over deze bandnaam, ben ik bang, aangezien Skogen Zweeds is voor ‘bos’. Doe dan mörkt skogen (duister bos), skog f