Send us a text

Η εν λόγω ηχητική ηχογράφηση προσφέρει μια σκιαγράφηση του πεδίου της
τέχνης στην Κύπρο από το 1974, ημερομηνία κατά την οποία το νησί, μετά από την
τουρκική στρατιωτική επέμβαση, αναγκάστηκε να διαχωριστεί. Η διάλεξη αποτελεί
μέρος ερευνητικής μελέτης με τίτλο « Η τέχνη στην Κύπρο από το 1974-2014, Από το
διαιρεμένο χώρο, στο συμβολικό τόπο», η οποία εκπονήθηκε το Φεβρουάριο του
2015 στο Παρίσι. Αντικείμενα της συγκεκριμένης έρευνας είναι η έννοια του χώρου,
της μνήμης και της ιστορίας έτσι όπως εκδηλώνονται μέσα από τα έργα τέχνης. Το
βασικό ερευνητικό ερώτημα, το οποίο προέκυψε μέσα από την έρευνα των έργων
που δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο αυτή, ήταν το εξής: ποια είναι – μέσα από
μια εικαστική, εννοιολογική, αισθητική, κοινωνιολογική ματιά - η σχέση και η
αλληλεπίδραση μεταξύ της καλλιτεχνικής δημιουργίας της συγκεκριμένης περιόδου
και του διαιρεμένου χώρου; Οι εν λόγω καλλιτεχνικές δημιουργίες πραγματεύονται
την ιδιαιτερότητα αυτού του χώρου που εδώ, αποτελεί συχνά, το σημείο έναρξης της
δημιουργίας του έργου : οι μνήμες του χαμένου τόπου που βρίσκεται στην άλλη μεριά
της γραμμής, η εμπειρία του χώρου στο παρόν και η – κυριολεκτική και
μεταφορική –  οικειοποίηση της Νεκρής ζώνης. Τα έργα γίνονται τεκμήρια της
νοσταλγίας, άλλοτε μοιάζουν σαν επαναπροσδιορισμένες χαρτογραφήσεις ενώ
άλλοτε δημιουργούν δυνητικά πεδία πραγμάτωσης. Κάθε έργο διαπερνά, τρόπον
τινά – καλλιτεχνικά, αισθητικά και ποιητικά – το σύνορο. Ο διαιρεμένος χώρος έτσι,
δύναται να γίνει «κατοικήσιμος».