Σ΄ αυτό το επεισόδιο θ’ αναφερθούμε στον τρίτο μήνα του αρχαίου έτους: τον Βοηδρομιώνα. Ο Μήνας ονομάστηκε έτσι λόγω της γιορτής των Βοηδρομίων, την 6η ή την 7η ημέρα του. Τα Βοηδρόμια ήταν γιορτή προς τιμήν του Βοηδρομίου ή Βοηθόου Απόλλωνα, ο οποίος έτρεχε με βοή σε βοήθεια αυτών που ζητούσαν τη συνδρομή του, ιδιαίτερα ως βοηθός και σύμμαχος στον πόλεμο. Άλλες γιορτές που είχε αυτός ο μήνας ήταν οι Σπονδές των Πλαταιών, η επέτειος της Μάχης του Μαραθώνα αλλά και τα Ελευσίνια Μυστήρια, που ήταν πολύ σημαντικά για τον αρχαίο κόσμο.

Αυτό το επεισόδιο του Archaeostoryteller είναι μια πολιτιστική διαδρομή του Υπουργείου Πολιτισμού, με όλους του σημαντικούς μεγάλους αλλά και μικρούς άγνωστους αρχαιολογικούς χώρους που αξίζει να επισκεφθείτε. Μια διαδρομή σε δύο εποχές και η ιστορία των ανθρώπων που έχτισαν τις αποικίες της Δύσης. Καράβια μικρά και μεγάλα, που έπλευσαν στον Κορινθιακό, βγήκαν στο Ιόνιο με κατεύθυνση προς την Ιταλία κι έβαλαν τα θεμέλια αυτού που μέχρι και σήμερα αποκαλούμε Μεγάλη Ελλάδα. Οι άνθρωποι της εποχής άκουγαν τις αφηγήσεις, τα τραγούδια, τα ποιήματα και η φαντασία τους κάλπαζε μαζί με την ανάγκη τους για ένα καλύτερο αύριο.

Ο Αττικός μήνας δεν είχε τέσσερις εβδομάδες, όπως οι δικοί μας μήνες. Είχε τρεις εβδομάδες των δέκα ημερών. Κάθε μήνας είχε αρκετές γιορτές, γιατί οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν Σαββατοκύριακα, οπότε έπρεπε να έχουν γιορτές θρησκευτικού περιεχομένου για να ξεκουράζονται. Ο δεύτερος μήνας του αρχαίου έτους στο αττικό ημερολόγιο ήταν ο Μεταγειτνιών και ήταν αφιερωμένος στον Μεταγείτνιο Απόλλωνα. Μία ερμηνεία λέει πως ήταν ο μήνας που μετακόμιζαν οι Αθηναίοι αν ήθελαν ν΄ αλλάξουν σπίτι. Τα υπόλοιπα θα τα μάθετε στο επεισόδιο του Archaeostoryteller!

Οι Βίκινγκς ζούσαν στους βόρειους λαούς της Ευρώπης: στη Νορβηγία, τη Σουηδία και τη Δανία. Δεν αποτέλεσαν ενιαίο έθνος, αλλά διέθεταν μεταξύ τους πολλά κοινά χαρακτηριστικά και το βέβαιο είναι ότι έχουν μεγάλη διαφορά από αυτό που έχουμε εμείς στο μυαλό μας για εκείνους. Για παράδειγμα, γνωρίζετε ότι οι Βίκινγκς είχαν μια πολύ πλούσια παράδοση λογοτεχνίας και ποίησης; Ότι έπλασαν έναν υπέροχο μυθολογικό κόσμο με ξωτικά, τρολ, νάνους, μικρούς και μεγάλους θεούς; Ότι ήταν πάρα πολύ καθαροί και ότι αγαπούσαν τα επιτραπέζια παιχνίδια και τη μπύρα; Και ότι η γυναίκα είχε πολύ ανώτερη θέση από ότι είχε στις δυτικές κοινωνίες μέχρι τον 20ο αιώνα; Θ΄ ακούσετε πολλά ακόμα ενδιαφέροντα πράγματα σ΄ αυτό το επεισόδιο του Archaeostoryteller!

Σ΄ αυτό το επεισόδιο ο Archaeostoryteller αναφέρεται στα Παναθήναια, τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη γιορτή της πόλης, αφιερωμένη στην πολιούχο θεά, την Αθηνά. Τα Παναθήναια δεν αποτελούσαν μόνο μία εκδήλωση δύναμης και υπεροχής της Αθηναϊκής ηγεμονίας, αλλά συμβόλιζαν και την ενότητα της πόλης λόγω της συμμετοχής σε αυτήν ολόκληρου του πληθυσμού της. Υπήρχαν τα Μικρά Παναθήναια, που γιορτάζονταν κάθε χρόνο, και τα Μεγάλα Παναθήναια, που γιορτάζονταν κάθε τέσσερα χρόνια και ήταν μεγαλύτερα σε κλίμακα και λαμπρότητα. Η πιο εντυπωσιακή εκδήλωση ήταν η πομπή, όπου οι Αθηναίοι μετέφεραν τον πέπλο της Αθηνάς στο άγαλμα της θεάς στον Παρθενώνα.

Ο Γκιλγκαμές είναι ο κεντρικός ήρωας του αρχαίου Μεσοποτάμιου έπους, το οποίο θεωρείται ένα από τα παλαιότερα λογοτεχνικά έργα της ανθρωπότητας. Ο Γκιλγκαμές, μέσα σε όλες του τις περιπέτειες, συναντάει και τον Ουτναπιστίμ, που του διηγείται την ιστορία του κατακλυσμού και διστακτικά του δίνει μια ευκαιρία για να αποκτήσει την αθανασία. Του λέει ότι αν καταφέρει να μείνει ξύπνιος επτά ημέρες κι εφτά νύχτες θα κερδίσει την αθανασία. Το αν τα κατάφερε ή όχι αλλά και ποιες άλλες περιπέτειες πέρασε θα τα ακούσετε σ΄ αυτό το επεισόδιο του Archaeostoryteller.

Το Έπος του Γκιλγκαμές είναι το αρχαιότερο γνωστό λογοτεχνικό έργο.  Ένα επικό ποίημα από την περιοχή της Βαβυλωνίας. Ο Γκιλγκαμές της Ουρούκ, ήταν ένας βασιλιάς που δεν ξέρουμε αν πραγματικά υπήρξε ή όχι, ξέρουμε όμως ότι ήταν δύο τρίτα θεός κι ένα τρίτο άνθρωπος. Ότι ταξίδεψε πολύ, γνώρισε πολλές χώρες, γεύτηκε τα πάντα και ότι ήταν ο δυνατότερος βασιλιάς της γης. Ξέρουμε κι άλλα, πολλά κι ενδιαφέροντα που θα τα πούμε σ΄ αυτό το επεισόδιο του Archaeostoryteller. 

Πως μετρούσαν το χρόνο στην αρχαιότητα; Και πόσο διέφερε το αρχαίο Ελληνικό ημερολόγιο από το σημερινό; Το ξέρετε ότι το αρχαίο Ελληνικό ημερολόγιο ήταν σέλινο-ηλιακό με μήνες που παρακολουθούσαν τις φάσεις της Σελήνης και ότι κάθε ελληνική πόλη είχε τις δικές της ονομασίες για τους μήνες; Η πρωτοχρονιά και η πρωτομηνιά του αρχαίων Αθηναίων ήταν ίδια με τη δικιά μας; Ο Archaeostoryteller έχει όλες τις απαντήσεις κι αυτό το επεισόδιο είναι το πρώτο από τα δώδεκα συνολικά που θ’ ακούσετε μέσα σ΄ αυτό το χρόνο και που θα αναφέρονται στον μήνα που βρισκόμαστε.

Στην ελληνική  μυθολογία έχουμε υπέροχα κείμενα από το Όμηρο και τον Ησίοδο που μας δίνουν με πολύ ωραίο και γλαφυρό τρόπο τις ιστορίες, την εξέλιξη, τους ήρωες και τις υποθέσεις που διαδραματίζονται στις ζωές τους. Αντίθετα, στην αιγυπτιακή μυθολογία, που είναι ουσιαστικά η αρχαία θρησκεία και οι πεποιθήσεις των Αιγυπτίων, οι πληροφορίες μας έρχονται από πολύ πιο έμμεσες πηγές. Το πλούσιο μωσαϊκό μυθολογίας, τελετουργιών και θεολογίας που αποτέλεσε τη βάσης ενός από τους πιο διαρκείς και θαυμαστούς πολιτισμούς της ιστορίας είναι το θέμα αυτού του επεισοδίου.  

Aυτό το επεισόδιο του Archaeostoryteller έχει θέμα τα Καβείρια Μυστήρια. Από τα πιο πολύπλοκα θέματα της ελληνικής μυθολογίας. Οι Κάβειροι ήταν θεότητες της αρχαίας Ελληνικής μυστηριακής λατρείας η οποία πρωτοεμφανίζεται στη Λήμνο, την Ίμβρο, τη Θήβα και τη Σαμοθράκη. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς το τι γινόταν στις τελετές γιατί οι μυημένοι τις τελούσαν μυστικά και δεν μιλούσαν ποτέ γι’αυτές. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι η μύηση γινόταν τη νύχτα, με το φως των δαδιών και ότι είχαν πανανθρώπινο χαρακτήρα. Περισσότερο μυστήριο στο επεισόδιο αυτή της εβδομάδας.