Oh oh, consumptie verleiding all over the place. Kleur, licht en vormen. Struinen tot je een ons weegt en inspiratie gierend door mijn hele lijf. Dat is wat Marrakech doet met me. Maar ik zie ook een zieke baby. Ik wil bewuste keuzes maken in wát ik koop en deel wat lifehacks over keuzes maken, verwachtingsmanagement en die o zo complexe (voor mij dan) money mindset. Allemaal vanuit mijn perspectief. Een kijkje in mijn hoofd en hart. Veel luisterplezier. Reageren? Graag! IG: beetjemeerlief

Een soepele entree? Iets te vroeg gejuicht. Culturele kusjes, de eerste kuststeden, technische mankementen en cultuurshock. Vier dagen zitten erop. Alle talen door elkaar. Si, ja. Ik bedoel sjukran (fonetisch). Voor het luisteren. And the best is yet to come.

Ik verplaats Noes op veel manieren behalve de kinderwagen. Daar waar ik wens te gaan, gaat hij mee. Van stad tot natuurpark. Handig en onhandigheden kom ik tegen. Verder hoor je vooral wat mij inspireert. Zoals human design, Ikigai, shirin yoku en écht aanwezig zijn.

De stoute schoenen aan, de camper in op naar een nieuwe plek voor komende week. Ik was nog niet onderweg of stond al aan de kant van de weg geparkeerd. Zo gaat dat dan. En ook ‘zo gaat dat dan’ van alle kanten hulp als je alleen reist.

Mijn lief uitzwaaien vind ik normaliter fantastisch. Een tijd doorbrengen en leven in afstemming met mezelf. Alleen deze keer voelt het anders. Vind ik het spannend? Voelt het verwarrend?

We stellen onszelf de vraag: zouden we permanent in het buitenland willen wonen? En we komen op het perfecte idee! Een meerjarenplan? Daarnaast vertel ik over bewust ouderschap. Een proces waar we ineens middenin zitten. Op veel gebieden in ons leven maken we bewuste keuzes, zoals het reizen nu, parttime werken, tijd alleen in onze relatie enzovoort. En nu ouderschap, het lezen van boeken erover vind ik confronterend, ik dacht dat ik veel wist over opvoeden maar mijn blik blijkt niet zo gekleurd als ik dacht. Ik doe zelfs een waardevolle les op door hierover met je te delen.

Feestdagen en verjaardagen. Ze voelen altijd anders wanneer je onderweg bent. Vooral om dat al deze dagen vaak gevierd worden met de fijne mensen die er nu niet zijn. Hoe we dat dan wél doen? Daarover deel ik met je. Vervolg in de volgende aflevering want tijdens het wandelen ontstond een wc prio 😅

Waarom gaan we eigenlijk? Omdat het past in ons leven, het juiste is op dit moment. Omdat we dat zo voelen. En ergens is er angst om te blijven waar ik ben dus ga ik. Een angst die me drijft. Die groter is dan de angst voor verandering. In deze aflevering hersenspinsels over comfortzone en hoe het mij afgaat om te gaan. De betekenis van 'ik mis je zo graag' en meer.

Van skispullen tot zwembroek, wat namen we mee? Hoe richten we alles zo efficiënt mogelijk in? Bepalen we de route of zien we wel? Wat kan écht niet missen?