สวัสดี! ฉันคือเจนนิเฟอร์ และฉันมีเรื่องจะสารภาพ. ฉันใช้เวลานานหลายปีไปกับการเกลียดใครบางคนที่อยู่ใกล้ตัวฉันมาก และตอนนี้ฉันก็ละอายใจตัวเองนิดๆ. นี่คือ เรื่องราวของฉัน.

ฉันมีน้องสาวชื่อสเตลลา ตอนที่เธอเกิด ฉันอายุได้ 4 ขวบ ฉันจำได้ว่า ฉันกระตือรือร้นที่จะมีน้องสาวตัวน้อยที่ฉันจะเล่นด้วยกัน. อืม ตอนนั้นฉันเองก็เป็นเด็ก บอกไว้ก่อน. แต่อะไรๆ ก็ผิดพลาด บางอย่างก็ไม่ได้สวยงามตั้งแต่เริ่มต้น.

สเตลลาเกิดมามีน้ำหนักน้อยกว่าเกณฑ์ และต้องอยู่ในโรงพยายาล. เธอต่อสู้อยู่นานหลายสัปดาห์ ทุกๆ คน ทั้งญาติและเพื่อนต่างเป็นห่วงเธอ. ในตอนนั้นฉันเองก็ถูกทุกคนลืม. แค่ 3 อาทิตย์ก่อน ฉันยังเป็นศูนย์กลางความสนใจของทุกคน ทุกคนเล่นกับฉันและให้ของฉัน  และตอนนี้ใครๆ ก็พูดแต่เรื่องสเตลลา  และไม่มีใครสนใจเลยว่าฉันเป็นอย่างไรบ้าง! ฉันหาวิธีดึงดูดความสนใจของผู้ใหญ่จนได้. คือเริ่มอาละวาด. แต่หลังจากนั้นพ่อแม่ก็อธิบายให้ฟังว่าแค่อาละวาดไม่ได้ทำให้ทุกคนลืมสเตลลา และฉันควรเห็นแก่ตัวให้น้อยกว่านี้...