สวัสดี ฉันชื่อเฮลีย์ และนี่คือเรื่องราวการเดทที่ประหลาดที่สุดเท่าที่ฉันเคยมี อันที่จริงมันเป็นเดทแรกของฉันเอง แต่พูดตามตรง ฉันไม่เคยรู้จักใครที่เป็นเหมือนเขามาก่อน ฉันคิดว่านี่มันอาจน่าสนใจสำหรับคุณด้วย ฉันเพิ่งอายุครบสิบหกปีเมื่อสามเดือนก่อน และฉันก็ยังไม่เคยมีแฟน แต่ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรมาก จริง ๆ แล้วมีหนุ่ม ๆ หลายคนที่มาชวนฉันออกไปเที่ยวนะ แต่แม้ว่ามันจะไม่มีอะไรผิดปกติ ... แต่พวกเขา.. ไม่รู้สิ ..เวลาที่ฉันคุยกับพวกเขาแล้ว ฉันไม่มีความรู้สึกอะไรเลย มันไม่เห็นจะมีความรู้สึกแบบว่า “สปาร์ค” อย่างที่ใคร ๆ เขาพูดถึงกันและนั่นแหละ ฉันก็เลยไม่อยากที่จะเสียเวลาหรือให้ความหวังใคร แม้ว่าพี่สาวของฉันจะแนะว่าควรเปิดโอกาสให้ใครสักคน แต่ฉันก็ยังมองไม่เห็นใครอยู่ดี

แต่แล้วทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เมื่อประมาณสองเดือนที่แล้ว ฉันได้ไปงานเลี้ยงที่บ้านเพื่อนสมัยเด็ก มันเป็นงานวันเกิดเขา และพ่อแม่เขาก็ไม่ว่าอะไรที่จะจัดงานปาร์ตี้ในขณะที่ไปทำธุระนอกเมือง ในวันนั้นที่ฉันอยู่ในงานมีผู้ชายคนหนึ่งคอยแอบมองฉันอยู่แทบตลอดเวลา เขาอายุรุ่นราวคราวเดียวกับฉัน และดูขี้อายมาก เขาไม่กล้าเข้ามาคุยกับฉัน แต่ยังไงงานปาร์ตี้ก็ค่อนข้างน่าเบื่ออยู่แล้วฉันเลยคิดหาอะไรทำสนุก ๆ และกำลังคิดว่า...จะเป็นไปได้มั้ยที่จะทำให้เขากล้าพูดกับฉันในที่สุด? และน่าจะประมาณครึ่งชั่วโมงหลังจากที่ฉันเห็นเขา  เขาก็เดินเข้ามาแนะนำตัว เขามีชื่อว่าจิม และเป็นเพื่อนของเพื่อนร่วมชั้นของฉันเอง ขณะที่เราพูดคุยกัน เขายังคงเขินอายตลอดเวลา แต่..นั่นมันทำให้ฉันพบว่าเขาน่ารักมาก ฉันรู้สึกถึงอะไรบางอย่างแบบว่า..ฉันชอบเขา สองสามวันหลังจากนั้น เขาก็ส่งข้อความมาหาและชวนฉันออกไปเที่ยว และนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันตอบตกลง

เขาไม่ได้บอกว่าเราจะไปทำอะไรกัน แต่ฉันคิดว่ามันก็คงจะเหมือนการเดททั่ว ๆ ไป อย่างออกไปเดินเล่น และแวะทานอาหารกลางวันหรือดื่มกาแฟกันอะไรทำนองนั้น.. จริง ๆ แล้วฉันก็ไม่ได้คาดหวังอะไรเป็นพิเศษ ฉันเพียงแค่อยากทำความรู้จักกับเขามากขึ้นเท่านั้น แบบนี้เรียกว่าคาดหวังเกินไปหรือเปล่า? โอเค ตอนนี้ฉันควรจะเล่าให้คุณฟังก่อนว่า ครอบครัวของฉันไม่ได้ร่ำรวยอะไร คุณคงจะเข้าใจทีหลังว่าทำไมฉันถึงพูดเรื่องนี้ ปกติแล้วฉันมีชุดเก่งอยู่ชุดนึง ฉันรักมันมากจริง ๆ และรู้สึกดีทุกครั้งเวลาใส่มันแต่มันอาจจะดูแปลก ๆ และดูบ้าน ๆ ไปหน่อย คือ...แบบว่า มันไม่เหมาะสำหรับวันนั้นเอาซะเลย