ครั้งสุดท้ายที่พ่อออกทะเลไป การเดินเรือของเขาควรจะเสร็จสิ้นลงในวันที่กำหนดและเขาควรจะกลับบ้านเลย แต่เขากลับส่งข้อความมาบอกว่าจะกลับบ้านในอีกสองสามวันหลังจากนั้น โดยไม่ได้อธิบายว่าทำไม มันแปลกมาก เพราะที่ผ่านมาเขาจะรีบกลับบ้านมาเจอพวกเราตรงเวลาเสมอ ผมและแม่รู้สึกกังวล อาชีพของพ่อนั้นอันตรายแม้ตอนนี้จะอยู่ในยุคศตวรรษที่ 21 แล้วก็ตาม เขาอาจจะติดอยู่ในพายุ หรือได้รับเชื้อมาลาเรียจากท่าเรือของประเทศโลกที่สาม นอกจากนี้ ยังมีโจรสลัดอยู่ในมหาสมุทรในโลกปัจจุบันนี้อีกด้วย! ผมกับแม่ใจเย็นไม่ได้เลยจนกระทั่งเช้าวันหนึ่งที่พวกเราได้ยินเสียงรถมาจอดที่หน้าบ้าน ผมมองผ่านหน้าต่างเห็นพ่อลงมาจากรถแท็กซี่ เย้! ผมรีบวิ่งออกไปหาพ่อทันที แต่กลับเห็นเด็กชายคนหนึ่งอายุประมาณ 5 ขวบลงมาจากรถด้วย พ่อบอกกับพวกผมว่า เรามีเรื่องสำคัญจะต้องคุยกัน

แม่กับผมไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เรานั่งลงและพ่อของผมก็เริ่มพูด หลายปีก่อน ตอนที่เรือของพ่อเทียบท่าที่ท่าเรือในฟิลิปปินส์ เขาได้พบกับผู้หญิงคนหนึ่งและมีความสัมพันธ์กัน ระหว่างที่อยู่ในทะเล เหล่าลูกเรือมักจะคิดถึงความสัมพันธ์ที่เป็นธรรมชาติของมนุษย์ คุณน่าจะรู้นะว่าคืออะไร วันหนึ่งพ่อผมได้รับข้อความจากผู้หญิงคนนั้น ที่บอกว่าเธอท้อง พ่อไม่ต้องการทิ้งให้เธออยู่คนเดียวและรู้สึกอยากรับผิดชอบเด็กคนนั้น ตั้งแต่ตอนนั้น ชีวิตของพ่อถูกแบ่งออกเป็นสามส่วน: ทะเล ครอบครัวของเขาในอเมริกา และอีกครอบครัวหนึ่งในฟิลิปปินส์ แต่เรื่องร้ายก็ได้เกิดขึ้น ผู้หญิงคนนั้นป่วยและถูกส่งไปโรงพยาบาลอย่างด่วน โชคร้ายที่หมอไม่สามารถช่วยชีวิตเธอไว้ได้ ส่วนพ่อก็อยู่กับเธอจนกระทั่งตอนที่จากไป หลังจากงานศพ พ่อต้องตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรต่อไป หากเขาทิ้งเด็กไว้ที่นั่น เด็กจะกำพร้าพ่อแม่ และเด็กไม่น่าจะอยู่รอดได้ พ่อของผมไม่อยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเลยอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ เพื่อจัดเตรียมเอกสารในการพาเด็กย้ายมาอยู่ที่อเมริกา และตอนนี้พวกเขาก็อยู่ที่นี่