สวัสดีฉันชื่อทิมมี่ สุขสันต์วันคริสต์มาสนะทุกคน วันคริสต์มาสเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนหวังที่จะเจอปาฏิหาริย์ใต้ต้นคริสต์มาส แต่ปาฏิหาริย์นั้นคืออะไร? อุปกรณ์ใหม่? จักรยาน? หรือเป็นอะไรที่สร้างสรรค์กว่านั้น? สำหรับฉัน ฉันรู้แน่ๆ อยู่แล้วว่าคำตอบคืออะไร เพราะว่าปาฏิหาริย์คริสต์มาสนั้นเคยเกิดขึ้นตอนที่ฉันอายุ 12 น่ะสิ

ฉันมาจากครอบครัวแสนสุขที่มีสมาชิก 4 คน ได้แก่ แม่ พ่อ ฉันและน้องชาย พวกเราเป็นชนชั้นกลางธรรมดาๆ ไม่ได้รวยมาก แต่พ่อแม่มักจะทำอะไรให้เราเสมอ พวกเราได้รับของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จากพวกท่านเสมอ แม้ในวันทั่วไปโดยไม่มีเหตุผล เพราะว่าพวกท่านอยากเห็นเรามีความสุข แต่วันคริสต์มาส... วันคริสต์มาสเป็นวันที่พิเศษสุดๆ พ่อกับแม่ใช้เวลาหลายอาทิตย์ในการหาของขวัญที่สมบูรณ์แบบให้ฉันและน้องชาย และดูเหมือนว่าไม่มีวันพอสำหรับพวกท่าน! พวกเราได้รับกล่องหลากสีทั้งขนาดใหญ่และเล็กทุกปี และเมื่อพวกเราแกะของขวัญมากมายในวันคริสต์มาส ก็พบกับของเล่น, อุปกรณ์ต่างๆ  และของที่ทำให้เด็กๆ มีความสุข คุณคงเคยได้ยินคำพูดที่ว่า การให้ทำให้มีความสุขยิ่งกว่าการรับใช่ไหม? ไม่จริงเลย! ฉันคิดเสมอว่าการหาของขวัญที่ดีให้ใครสักคนเป็นภารกิจที่น่ารำคาญ คุณต้องใช้เวลาหลายวันในการหาแถมยังบอกไม่ได้อีกว่าคนๆ นั้นจะดีใจที่ได้รับหรือแค่ทำเป็นชอบเพื่อทำให้เราดีใจ ดังนั้น สำหรับฉัน วันคริสต์มาสคือการได้รับของขวัญล่ะ อย่างไรก็ตาม ในปีที่ฉันอายุ 12 นั้นเป็นอะไรที่แตกต่างจากที่ผ่านมาอยู่หน่อยๆ พ่อของฉันตกงาน ครอบครัวของฉันต้องเผชิญหน้ากับช่วงวิกฤตทางการเงิน พวกเราต้องย้ายไปอยู่บ้านที่เล็กลง เพราะเราจ่ายเงินเช่าบ้านหลังเก่าไม่ไหว ส่วนแม่ก็ต้องหางานเสริมอีกต่างหาก

ทั้งฉันและน้องชายยังเป็นเด็ก แต่เรารับรู้ได้ว่าช่วงเวลายากลำบากกำลังมา พ่อแม่เริ่มสอนให้เรามีเหตุผลและสอนให้ประหยัด แต่พวกเราไม่สนใจ พ่อแม่ยังคงจัดการทุกอย่างเหมือนปกติดีและเราไม่รู้สึกว่าจะมีอะไรแย่ๆ เกิดขึ้นเลย ตอนนี้ ฉันรู้แล้วว่าช่วงเวลาลำบากคือตอนที่พ่อแม่มีหนี้ก้อนโตและพ่อต้องใช้เงินอย่างระมัดระวังทุกสตางค์ แต่ฉันกลับคิดว่ามันเป็นปัญหาเล็กๆ และไม่นานทุกอย่างก็กลับสู่ปกติ นี่จึงเป็นเหตุผลที่ฉันตั้งหน้าตั้งตารอคริสต์มาสและของขวัญมากมาย!