สวัสดี ทุกคน! ฉันชื่อไรลีย์ และฉันมีความรู้สึกผิดอยู่ในใจมากมาย ฉันคิดว่าถ้าฉันแชร์เรื่องราวของฉันมันจะช่วยทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นสักหน่อย เหตุการณ์ที่แย่ที่สุดส่วนใหญ่มักจะเกิดขึ้นจากอุบัติเหตุ อุบัติเหตุโง่ ๆ แต่ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่าการทำอะไรไม่คิดของฉันตอนวัยรุ่นจะทำลายครอบครัวของฉันไปตลอดกาล

ฉันคงไม่กล้าพูดว่าครอบครัวของฉันเป็นครอบครัวที่ดีพร้อมแต่แรก พ่อมักจะใช้คำพูดหยาบคายและใจแคบมาก ๆ พ่อทำงานในอู่ซ่อมรถมาทั้งชีวิตและมันก็เห็นได้ชัดว่ามันแทบไม่พอเลี้ยงครอบครัวซึ่งเป็นเหตุผลที่พ่อกับแม่มันจะเถียงและทะเลาะกันเป็นประจำ ฮันเตอร์ พี่ชายของฉัน ต้องเรียนไปด้วยและช่วยพ่อทำงานที่อู่ซ่อมรถไปด้วย แต่พี่ไม่เคยบ่น ส่วนกิจวัตรประจำวันของฉันคืองานบ้านที่ไม่เคยจบสิ้น พวกเราพยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้แต่แม่ของฉันไม่เคยพอใจเลย ฉันคิดว่าแม่ฝันถึงชีวิตที่ดีกว่าที่เป็นอยู่ตลอดเวลา แต่ยังไงก็ตามถึงแม้ว่าจะเป็นอย่างที่ว่ามาแต่เราก็ยังคงเป็นครอบครัว แล้วบางอย่างก็เกิดขึ้น พ่อออกไปนอกเมืองสองสามวันเพราะต้องไปเอาอุปกรณ์และเครื่องมือใหม่อะไรทำนองนั้น พ่อตื่นเต้นมาก! บอกซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าพ่อได้ออเดอร์ใหญ่ที่จะทำเงินได้เยอะ หุ้นส่วนของพ่อมีรถบรรทุก ดังนั้นมันเป็นเพียงหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่พ่อไม่ได้ใช้รถสุดรักของพ่อ และจะบอกให้นะ มันเป็นของที่แพงที่สุดอย่างเดียวที่ครอบครัวเรามี ฮันเตอร์กับฉันต้องถูกฆ่าแน่ถ้าเอามันไปขับ! และตอนนี้เราก็มีโอกาสแล้ว! ฉันขอร้องพี่ชายให้เอารถออกมาขับแค่แป๊ปเดียวก็ยังดี! มันล่อใจมาก แต่ฮันเตอร์ยืนยันว่ามันเสี่ยงเกินไป เพราะงั้นเราเลยตกลงกันว่าเราจะไม่แตะต้องรถไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม แต่ก็อย่างที่คุณก็คงเดาไว้แล้ว ฉันทำผิดสัญญา

ตอนกลางดึก ฉันส่งข้อความหาเพื่อนและบอกว่าเราควรไปหาอะไรสนุก ๆ ทำกันและฉันก็แทบไม่ต้องเสียเวลาเกลี้ยกล่อมเพื่อน ๆ เลย ฉันวางแผนไว้หมดแล้ว ฮันเตอร์ไปหาแฟนและแม่ก็หลับสนิทอยู่ในห้องนอน ฉันขโมยกุญแจรถและเพื่อน ๆ กับฉันก็แอบออกไปที่สวน พวกเราอย่างกับนินจาแน่ะ! เมื่อเราขับรถออกไปไกลพอเราก็ขับเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ฉันรู้สึกอิสระเหมือนนกแล้วก็ ตูม! รถชนขับกับอะไรสักอย่างในความมืดและเราก็เสียการควบคุม ในที่สุดพอเราหยุดรถได้และได้พักหายใจหายคอ เราก็เห็นว่ารถเสียหายหนักมาก!