ไงทุกคน ฉันชื่อนอร์มา ฉันอยากเล่าให้คุณฟังว่าฉันถูกผู้ชายบ้าๆ คนหนึ่งจับเป็นตัวประกันได้อย่างไร และฉันก็ไม่อาจหนีออกมาได้ด้วย และพอฉันหนีพ้นมาได้ อะไรๆ ก็ยิ่งแย่ลง แต่ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้วนะ แบรนดอนเพื่อนรักของฉันพยายามชวนฉันไปงานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อนเขามาระยะหนึ่งแล้ว แต่ฉันไม่อยากไป ตอนนั้นการสอบปลายภาคกำลังจะมาถึง และฉันต้องเตรียมตัวอ่านหนังสือ แต่เขาเอาแต่พูดว่าที่นั่นเจ๋งยังไงบ้าง และคนครึ่งโรงเรียนก็คงมาร่วมงานด้วย. เขาบอกว่าเพื่อนร่วมชั้นรวยๆ คนหนึ่งของเราจะมีบ้านทั้งหลังเป็นของตัวเองในวันนั้น ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะถือว่าพลาดแบบสุดๆ เลย ไม่นานฉันก็ยอมจำนน และตอบตกลงไปด้วย ฉันทำเพื่อไล่แบรนดอนให้เลิกเกาะติดตามตื๊อมากกว่า. และหลังจากนั้นฉันก็ต้องมานั่งเสียใจเอง

เรื่องคือ ที่นั่นมีผู้ชายคนหนึ่งชื่อเดเรคด้วย โอ ฉันรำคาญเขาสุดๆ เลย เขาไล่ตามฉันไปโน่นนี่มาทั้งปีแล้วนะ! เขาชอบฉันมากจริงๆ และก็เอาแต่ไล่ตื๊อ พยายามจะขอฉันคบ แต่ฉันปฏิเสธเขาแทบจะเป็นพันครั้งแล้ว ฉันปฏิเสธที่จะไม่ไปดื่มกาแฟกับเขา หรือไปดูหนัง หรือไปไหนก็ตาม และครั้งหนึ่ง เขาถึงขนาดวางเทียนไว้หน้าบ้านฉันเป็นอักษรคำว่า “ผมชอบคุณ” ฉันต้องบอกเลยนะว่ามันน่ารักดี แต่ฉันก็ยังไม่อยากคบกับเขา เพราะเขาเป็นคนประหลาด เขาแต่งตัวแปลกๆ ชอบคุยเรื่องแปลกๆ และครั้งหนึ่ง เขาถึงขนาดตามฉันกลับบ้านมาตลอดทางเหมือนพวกโรคจิต และตอนนี้เขาก็มาอยู่ที่งานปาร์ตี้เดียวกับฉัน แล้วไม่ยอมปล่อยให้ฉันอยู่ตามลำพังแบบจริงๆ เลย ถึงตอนหนึ่ง พวกเรานั่งกันที่โซฟา คุยเรื่องโน่นนี่เกี่ยวกับโรงเรียน แล้วแบรนดอนก็บอกว่าเขามีเรื่องเซอร์ไพรส์ และแบรนดอนก็พาเพื่อนฉันไปกับเขา ทีนี้ฉันเลยถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวจริงๆ กับตาเดเรคคนน่าขนลุก แน่ล่ะว่าเขาเริ่มพูดอีกแล้วว่าเขาชอบฉัน และอยากคบฉันแค่ไหน

อยากจะผ่อนคลายและสนุกกับงาน และไม่อยากทำลายบรรยากาศด้วยการพูดกับเขา ฉันก็เลยตะโกนใส่เดเรค บอกเขาว่าไม่มีทางที่อะไรในโลกจะทำให้ฉันไปคบกับเขาได้ และให้เขาไสหัวไปพ้นๆ ฉันหวังว่าในที่สุดเขาจะได้รู้ตัวเสียที และบางทีฉันก็แค่ต้องใช้วิธีปฏิเสธเขาแบบแรงๆ