ไง! ฉันชื่อเบธานี หรือเรียกสั้นๆ ว่าเบธก็ได้ และชีวิตของฉันยังเต็มไปด้วยเรื่องดราม่ามากมาย ซึ่งส่วนที่สำคัญและเจ็บปวดที่สุดก็คือการที่ฉันตกหลุมรักใครบางคนอย่างจริงจัง แต่เรามีอุปสรรคมากมายเหลือเกินที่จะได้อยู่ด้วยกัน ตอนนี้ฉันอายุเกือบจะครบ 19 ปีแล้ว แต่เรื่องราวที่ฉันกำลังจะเล่าให้คุณฟังนี้เริ่มขึ้นตั้งแต่ตอนที่ฉันยังเด็กกว่านี้มากนัก ฉันเกิดในเมืองเล็กๆ ในครอบครัวที่พ่อเป็นทหารและแม่เป็นแม่บ้าน อย่างที่คนพูดกันในบางครั้งนั่นแหละว่าอาชีพบ่งบอกถึงวิถีการใช้ชีวิต เรื่องนี้เป็นจริงสำหรับพ่อแม่ฉันเลย ขณะที่พ่อฉันกำลังปฏิบัติภารกิจของเขา แม่ฉันก็เลี้ยงดูฉันและคอยดูแลบ้าน หรือพูดอีกแบบหนึ่งคือ ทำสิ่งที่ภรรยาดีๆ และแม่คนหนึ่งจะต้องทำ แต่ไม่นานพ่อฉันก็เกษียณและมาอยู่บ้าน พร้อมทำธุรกิจทำสีรถเล็กๆ ของตัวเอง หนึ่งในเพื่อนเก่าในกองทัพของพ่อจึงเริ่มมาเยี่ยมเราที่บ้านเป็นประจำทุกปี

ฉันเรียกเขาว่าอาโอเวน ครั้งแรกที่ฉันเห็นเขา ฉันอายุ 5 ขวบเองมั้ง เขาสูงมากและหล่อเหลามากจริงๆ หมายความว่า ถึงเขาจะเด็กกว่าพ่อแม่ฉันไม่กี่ปี แต่เขาก็ยังดูเด็กกว่านั้นมาก เขามาที่เมืองของเราในทุกๆ ฤดูหนาว และบางครั้งยังอยู่ด้วยนานหลายเดือน เขาไม่ได้โชคดีถึงขนาดจะมีครอบครัวของตัวเอง และไม่เคยมีลูก ดังนั้นเขาก็เลยบอกว่าเขารักฉันมาก รักเหมือนเป็นลูกสาวของเขาเอง และฉันยังจำได้ว่าเขามักจะซื้อของขวัญมากมายให้ฉัน ทุกวันนี้ฉันยังเก็บของพวกนั้นส่วนใหญ่ไว้อยู่เลย

อาโอเวนอาศัยอยู่ในเมืองใหญ่ และเมื่อมาเยี่ยมเรา เขาจะเล่าเรื่องโลดโผนต่างๆ มากมายในชีวิตของเขาที่นั่นให้ฟัง และฉันจะทึ่งกับทุกอย่างที่ได้ฟังมาก แบบว่านั่งอ้าปากค้างเวลาฟังเขาจริงๆ เลยนะ ฉันยังเคยกระทั่งทิ้งเพื่อนมาในตอนที่อาโอเวนมาถึงด้วย พวกเขาเคืองฉันนิดหน่อยจนฉันต้องลงเอยด้วยการขอโทษพวกเขาหลังจากที่อาโอเวนกลับไป แต่ยิ่งเขาอยู่ที่บ้านเรานานเท่าไหร่ ฉันก็เกิดความรู้สึกข้างใน แบบที่คุณก็รู้ เด็กเล็กๆ ที่รอคอยคืนก่อนวันเกิดของตัวเองน่ะ และตอนนั้นฉันยังเคยคิดด้วยว่า ในตอนที่ฉันโตขึ้น ฉันจะย้ายไปยังเมืองนั้น เมืองเดียวกับอาโอเวน และใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและน่าตื่นตาตื่นใจเหมือนอย่างที่เขาเป็น