ไง ทุกคน! ชื่อของฉันคือ คอร์ทนีย์ ฉันอายุ 14 ปี. บอกฉันซิว่า คุณเคยปรารถนาอะไรสักอย่างมาตลอดหรือเปล่า? แต่พอคุณได้มา สิ่งเดียวที่คุณต้องการก็คือหมุนเข็มนาฬิกาให้ย้อนกลับไป? อืม...ฉันเป็นแบบนั้นล่ะ... ตลอดชีวิตนี้ ฉันอาศัยอยู่ในอลาบามา ที่นี่ไม่ใช่นิวยอร์ก แต่...เราก็มีทะเลอยู่ใกล้ๆ และฉันรักที่จะใช้เวลาว่างที่นั่น มหาสมุทรนั้นบรรจุทั้งความฝัน และแม้กระทั่งด้านมืดของตัวฉันเองเอาไว้ ฉันอาศัยอยู่ที่นั่นกับแม่และยาย พ่อของฉันเป็นเจ้าหน้าที่เอฟบีไอและต้องทำงานเป็นสายลับ ฉันจึงไม่เคยเห็นเขาเลยตลอดชีวิต

วันหนึ่งเมื่อฉันกลับจากโรงเรียน ฉันเห็นรองท้าบู๊ตของผู้ชายที่ทางเข้า! นั่นจะใช่พ่อของฉันหรือเปล่า? ฉันเข้าไปที่ห้องครัวทั้งที่ยังขาสั่น ที่นั่นมีอาหารเย็นจัดเตรียมไว้พร้อมสรรพ กระทั่งจุดเทียนไว้และยังมีไวน์ด้วย ไม่มีอะไรจะโรแมนติกไปกว่านี้อีกแล้ว แม่ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะกับผู้ชายคนหนึ่ง เขาไม่ได้ดูเหมือนเจ้าหน้าที่เอฟบีไอ แน่นอนว่านั่นไม่ใช่พ่อของฉัน ฉันวิ่งตรงเข้าห้องไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้และระเบิดเสียงร้องไห้โฮ เมื่อแม่เข้ามาคุยกับฉันในห้อง ฉันก็เรียกร้องให้แม่อธิบาย ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าแม่จะทำแบบนี้กับพ่อได้ และจากนั้น...เธอก็สารภาพว่า พ่อของฉันไม่ใช่เจ้าหน้าที่เอฟบีไอและไม่ได้ทำงานแฝงตัวอะไร แม่ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าพ่อรู้หรือไม่ว่ามีลูกสาว!

นั่นคือวันที่ฉันเกิดความปรารถนาอย่างหนึ่ง ฉันอยากออกไปจากเมืองนี้ อยากให้ทะเลชะล้างความเศร้าของฉันให้หมดไป เช่นเดียวกับที่พัดพาเมืองทั้งเมืองและคนทรยศเหล่านี้ไปด้วยและคำวิงวอนของฉันก็ได้รับการตอบรับภายในเวลาไม่นาน