สวัสดี! ฉันมาริสา ฉันอยากจะมาแบ่งปันถึงเรื่องราวกับคุณ เกี่ยวกับ การที่ฉันได้พบกับเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันที่ไหนสักแห่ง และเธอยังเป็นคนที่ฉันไม่เคยคาดคิดมาก่อน แม่ของฉันต่อสู้กับโรคมะเร็งมานาน แต่โชคไม่ดีที่เธอไม่สามารถเอาชนะมันได้ ในที่สุดฉันจึงต้องอาศัยอยู่กับพี่เพียงลำพักตั้งแต่ฉันอายุ 13 ปี   และในปีแรกของการสูญเสียแม่ มันราวกับตายทั้งเป็นจริงๆ สำหรับเราทั้งคู่นั้น ฉันเดาว่า มันเป็นเพราะความเศร้าโศกของฉัน สิ่งนี้ทำให้ฉันกลายเป็นเหมือนปีศาจร้ายในบ้านและกลายเป็นตัวแปลกประหลาดที่สุดในโรงเรียน  มีแต่ฉันเท่านั้นที่รู้ดีว่ามันเป็นอย่างไร ตอนนั้นฉันกลับคิดว่า ฉันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร ฉันยังพยายามที่จะทำลายความสัมพันธ์ของฉันกับเพื่อนๆดัวย ฉันอิจฉาทุกคนที่มีแม่ มีอยู่วันหนึ่งเมื่อเพื่อนของฉันพยายามสร้างความบันเทิงให้กับฉันด้วยการพาไปดูหนังและกินพิซซ่ากัน และพวกเขาก็พากันพูดคุยสัพเพเหระเกี่ยวกับเรื่องไร้สาระอยู่ตลอดเวลา ฉันเลยตะโกนใส่พวกเขาว่า มีอยู่ทางเดียวที่พวกเขาจะสามารถเข้าใจความรู้สึกของฉันได้นั่นก็คือ การสูญเสียคนใกล้ชิดใครสักคนในชีวิตที่พวกเขา