สวัสดี! ผมแรนดี้ ตอนนี้ผมอายุ 17 ปี แต่เรื่องราวที่ผมจะเล่าให้คุณฟังนี้ มันเกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาตอนที่ผมอายุแค่ 13 ปี ตอนนั้นมันเป็นช่วงเวลาที่ยากและก็แย่ที่สุดในชีวิตของผมเลย ผมขอเริ่มต้นเล่าเรื่องการเสียชีวิตของเพื่อนที่สนิทที่สุดของผมก่อนก็แล้วกัน

ไมเคิลเป็นเด็กอายุ 14 ปีที่ต้องทนทุกข์จากความพิการอย่างรุนแรงมาตั้งแต่เกิด เขามีระบบภูมิคุ้มกันที่อ่อนแอมากและมันแย่จนเขาไม่สามารถไปโรงเรียนได้ตามปกติ อันที่จริงแล้ว ผมเป็นเพียงคนเดียวที่อยู่ในวัยเดียวกันกับเขาที่เขาสามารถพูดคุยด้วย ไม่ใช่แค่เราที่เป็นเพื่อนกันเท่านั้น แต่พ่อแม่ของพวกเราก็ยังสนิทสนมกันมาตั้งแต่ที่เราเริ่มเป็นเพื่อนบ้านกันด้วย จนใครๆแถวนั้นต่างคิดว่าพวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน พวกเราใช้เวลาทุกวันหยุดด้วยกันและผมก็มักจะไปนอนค้างที่บ้านของไมเคิลบ่อยๆ เราเหมือนเป็นพี่เป็นน้องกันและถึงแม้ว่าผมจะมีเพื่อนคนอื่นๆที่โรงเรียนก็ตาม แต่เขาถือว่าเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดในชีวิตผมเลยก็ว่าได้