สวัสดี ฉันคือโมนิกา และแม่เลี้ยงก็เกลียดฉันมากจนฉันต้องย้ายออกมา. แต่มาเล่ากันตั้งแต่แรกเลยดีกว่า.

แม่ของฉันเสียชีวิตเมื่อฉันอายุ 3 ขวบ และนั่นก็ทำให้พ่อเศร้าโศกเสียใจ เพราะพ่อรักแม่มาก. เขาเป็นโสดอยู่นานหลายปี ไม่กล้าแม้แต่จะออกเดตอีกหน แต่เมื่อฉันอายุ 14 ปี เขาก็พบกับเทเลอร์. เธอดูเหมือนแม่อยู่บ้าง แต่ตามที่ฉันได้ยิน  ลักษณะนิสัยเธอไม่มีตรงไหนเหมือนแม่เลย.

พ่อถามฉันว่า ฉันจะโอเคกับเรื่องนี้ไหม และแน่นอนว่าฉันตอบว่า ได้ เพราะฉันอยากให้พ่อมีความสุข. ไม่นานพวกเขาก็แต่งงานกัน และเทเลอร์ย้ายมาอยู่กับเรา พร้อมเจมส์ ลูกชายวัย 12 ปี ในเวลานั้นของเธอ.

ตอนแรกทุกอย่างเป็นไปด้วยดี – พ่อ ฉันและเทเลอร์รักกันมาก และเจมส์ก็เป็นคนสบายๆ. ฉันไม่เคยเห็นพ่อมีความสุขขนาดนี้มาหลายปีแล้ว!

แต่ไม่นานฉันก็เริ่มสังเกตเห็นเวลาที่เทเลอร์ควบคุมบงการเขา – เธอมักทำให้เขาต้องปรับตัวเข้ากับวิถีชีวิตของเธอเอง และถ้าเธอทำอะไรผิด ทุกอย่างจะกลายเป็นว่า พ่อของฉันต่างหากที่เป็น “ฝ่ายผิด”. ฉันใช้ชีวิตไม่เหมือนเธอเลย และเทเลอร์ก็ไม่ชอบทัศนคติของฉัน และเริ่มปฏิบัติต่อฉันไม่ดี มักโทษฉัน ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น. แม้กระทั่งว่าเจมส์ทำอะไร นั่นก็เป็นความผิดฉัน. เช่น เธอเคยโกรธฉัน เพราะฉันไม่ได้ล้างจาน แม้นั่นจะเป็นจานที่เจมส์กินไว้. มีแต่ฉันที่ต้องถูกเทเลอร์เทศนา. และนั่นคือเรื่องที่เบาที่สุดแล้วที่เธอพูดหรือทำ.