ไง ทุกคน! ผมชื่อเซบาสเตียน และผมอายุสิบเจ็ดปีแล้ว ผมมีคำถามที่ฟังดูแปลก ๆ อยากถามพวกคุณ – บอกผมหน่อยสิว่า พวกคุณเข้ากับแม่ของเพื่อนรักคุณได้ดีขนาดไหน? และจะว่าไงถ้าผมกำลังพูดถึงแม่ของเพื่อนคุณที่ไม่ได้สนิทมากขนาดนั้น หรือเป็นแค่คนรู้จักทั่วไป? พวกเขาเชิญคุณไปทานมื้อค่ำที่พวกเขาทำเองไหม? คุณคุยเรื่องต่าง ๆ เกี่ยวกับตัวคุณและชีวิตคุณกับพวกเขาไหม? และคำถามสุดท้าย – พวกคุณสักคนมีใครเคยแอบติดต่อกับแม่ของเพื่อนคุณลับ ๆ หรือเปล่า? เพราะแน่นอนว่านั่นคือเรื่องราวที่ผมกำลังจะเล่า และเรื่องที่ว่าก็คือ ผมเริ่มจะคิดแล้วว่า แม่ของเพื่อนผมกำลังตกหลุมรักผม

ไม่นานมานี้ ผู้ชายที่ชื่อว่าจอห์นย้ายมาเรียนที่โรงเรียนของผม ผมเห็นเขาในโถงทางเดินของโรงเรียนหลายครั้ง แต่เราไม่ได้รู้จักกันมากนัก จนกระทั่งจอห์นมาอยู่ในทีมเบสบอลของโรงเรียนเรา ผมเป็นส่วนหนึ่งของทีมมานานสองปีแล้ว ผมคิดจริงจังเลยว่าอนาคตจะทำอาชีพที่เกี่ยวข้องกับกีฬา และผมยังกล้าเรียกตัวเองด้วยว่าเป็นแฟนเบสบอลมืออาชีพ แล้วเท่าที่ผมรู้ จอห์นก็รักเบสบอลเช่นกัน หลังจากการฝึกซ้อมรอบหนึ่งของเรา จอห์นจึงชวนผมให้แวะไปที่บ้าน แล้วไปดูของที่ระลึกทั้งหมดที่เกี่ยวกับกีฬาของเขา – จอห์นมีลูกเบสบอลที่มีลายเซ็นของโรเจอร์ เคลเมนส์อยู่ด้วย แน่ละว่านี่ฟังดูน่าสนใจสุดๆ ไปเลย ผมจึงตอบตกลง เมื่อผมไปถึงที่บ้านของจอห์น แม่ของเขา คุณนายโกลเวอร์ก็อยู่ที่นั่นด้วย เธอเป็นคนที่ดูอ่อนเยาว์ รูปร่างดี และยังเป็นแม่บ้านที่อายุราวสี่สิบห้าปี เธอกำลังง่วนอยู่กับการทำอะไรบางอย่างในครัว ดังนั้นเราจึงคิดจะทักทายเธอผ่าน ๆ แล้วเข้าไปในห้องของจอห์นอย่างรวดเร็ว แต่การพบกันของเราใช้เวลานานกว่าแค่ไม่กี่เสี้ยววินาทีเพื่อที่จะต้องพูดทักทาย เมื่อเราโผล่เข้าไปในห้องครัว และคุณนายโกลเวอร์หันกลับมาเมื่อได้ยินเสียงของเรา ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว และถ้วยกาแฟใบใหญ่ที่เธอถืออยู่ก็หลุดมือหล่นลงพื้นอย่างกะทันหัน เธอดูจะไม่รู้สึกตัวเลยว่าเกิดอะไรขึ้น – หลายวินาทีผ่านไป เธอแค่จ้องหน้าผมอยู่อย่างนั้น. ผมรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย แต่ผมไม่มีเวลาจะทำอะไรมาก – คุณนายโกลเวอร์กล่าวขอโทษและเริ่มเช็ดพื้น ขณะที่จอห์นและผมไปที่ห้องของจอห์น

แต่ไม่นานเกินสิบห้านาทีให้หลัง เธอก็ปรากฎตัวอีกครั้ง เธอเคาะประตูห้องนอนของจอห์น แต่ไม่ได้รอคำตอบและเข้ามาพร้อมถาดใบใหญ่ที่มีแซนด์วิชและน้ำมะเขือเทศ เหมือนเธอตัดสินใจเอาเองว่าเราคงจะหิวแล้วหรืออะไรสักอย่าง นี่มันแปลกสุดๆ – ผมเพิ่งเคยมาที่บ้านจอห์นเป็นครั้งแรก เราไม่ใช่เพื่อนรักกัน และผมก็แค่มาแวะมาแปบเดียวเพื่อดูลูกเบสบอล แล้วทำไมเธอจึงต้องให้สนใจเรามากขนาดนี้ด้วย? แล้วอะไร ๆ ก็ยิ่งน่ากระอักกระอ่วนมากขึ้นอีก