Nicolaas Matsier studeerde klassieke talen en filosofie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam en Universiteit van Amsterdam. Hij schrijft sinds de jaren ‘70 romans, verhalenbundels, essays, gedichten en kinderboeken. Zijn roman Gesloten Huis uit 1994 werd bekroond met de F. Bordewijk-prijs en de Mekkaprijs en voor Het Achtenveertigste Uur uit 2005 ontving hij de E. du Perron-prijs. Naast zijn eigen werk vertaalde Matsier onder andere Xenophon, Stefan Themerson, Lewis Carroll en recentelijk Bachelard’s De Vlam van een Kaars. Over Bachelard stelt hij: ‘er is niemand die zo schrijft als Bachelard. Hij demonstreert, al schrijvend, een beweeglijk denken dat wars is van elke stolling tot theoretische, dus niet langer levende taal.’

Piet Meeuse studeerde Nederlands MO-A en filosofie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij studeerde af met een doctoraalscriptie over een taaltheorie van Novalis. Zijn eigen werk, dat verschijnt bij de Bezige Bij, bestaat uit essays, verhalen en romans. Voor De jacht op Proteus ontving hij in 1993 de Busken Huetprijs en voor Doorkijkjes: over de werkelijkheid van beelden de Jan Greshoff-prijs (1996). Meeuse vertaalde daarnaast Paul Valéry, Francis Ponge, Milan Kundera, Hermann Broch, Hans Magnus Enzensberger en eveneens Gaston Bachelard (onder andere Vliegdroom en Het Nest). Ook was Meeuse lid van de adviesraad van het Letterenfonds en is hij sinds 2003 als docent essayistiek verbonden aan de Schrijversvakschool te Amsterdam.

Het tafelgesprek uit onze editie van november 2024: "Voortdurend verbonden, permanent afwezig". Uit de beschrijving van dit evenement:

Moeten we vrezen voor deze nieuwe virtueel gemedieerde sociale en economische werkelijkheid? Er vindt namelijk een ongekende machtsverschuiving richting de bezitters van deze nieuwe informatietechnologie plaats. Bezitten de Big Five van IT inmiddels niet al een gedeelte van onze geestestoevoer via de data die verzameld wordt en vormen hun middelen ook zodoende niet al tal van aspecten van onze subjectiviteit?

Marjolein Lanzing is assistent-hoogleraar techniekfilosofie aan de Universiteit van Amsterdam. Ze heeft meegewerkt aan het onderzoeksproject ‘The Googlization of Health.’ Lanzings onderzoek richt zich op de ethische en politieke implicaties van nieuwe technologieën betreffende onze privacy en surveillance.

Willem Schinkel is hoogleraar sociale theorie aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Bekende werken van Schinkel zijn Pandemocratie (2021) en Theorie van de kraal (2019). Recentelijk schreef hij het boek Aphonismen (2024), een kritische reeks overpeinzingen over de aard van telecommunicatie en waarom hij geen smartphone gebruikt.

Dr. Margriet van Heesch is cultuurwetenschapper aan de Universiteit van Amsterdam en gespecialiseerd in gender, seksualiteit en queer studies. Ze promoveerde in 2015 op de wetenschapsgeschiedenis van intersekse in Nederland, publiceerde in NRC, De Gids en De Correspondent en schreef De kleine Butler, een toegankelijke inleiding tot Butlers baanbrekende werk.

Dr. Alex Thinius is als docent verbonden aan de Universiteit van Amsterdam en de Radboud Universiteit. Thinius werkt aan de theorie van sociaal-culturele verandering, vooral op het gebied van sekse en gender. Thinius promoveerde op de notie van gender als genre.

Victor Gijsbers is filosoof en docent-onderzoeker aan de Universiteit Leiden. Zijn interesse gaat uit naar onderwerpen in de metafysica zoals tijd, causaliteit en modaliteit en (daaraan gerelateerde) epistemologische vraagstukken. Ook schrijft hij ‘interactieve fictie’ en heeft een YouTube kanaal waar hij o.a. een cursus epistemologie geeft en verschillende lezingen over bijvoorbeeld Kant en Wittgenstein.

Jeroen Hopster is filosoof, schrijver, freelance journalist en docent-onderzoeker aan de Universiteit Utrecht. Hij is geïnteresseerd in onderwerpen als klimaatverandering, evolutie, dierenethiek, en kans & toeval. In 2019 promoveerde hij binnen het onderzoeksproject ‘Evolutionary Ethics’, geleid door Herman Philipse. Onlangs verscheen van zijn hand het boek Toeval: Een onvoorziene filosofie.

Jamie van der Klaauw is promovendus ‘politieke theorie en zijn geschiedenis’ aan de Erasmus Universiteit. Zijn proefschrift gaat over (politieke) representatie als mediatie, waarin Van der Klaauw dit concept tot zijn radicale eindpunt probeert te doordenken. Daarnaast houdt hij zich, mede als organisator verbonden aan Desire + Capital, bezig met sociale filosofie en schrijft hij over culturele filosofie, waaronder fenomenen als ‘game streams’. In zijn denken laat hij zich mede inspireren door denkers als Spinoza, Hegel, Marx, Derrida, Lefort, Rancière en Laclau.