Wanneer we opgroeien lopen we allerlei stadiums door in het leven. Van geboorte: baby, peuter, kleuter, kind, puber, jongvolwassene, volwassene, oudere, bejaarde naar uiteindelijk de dood. In die tussentijd kan er van alles gebeuren wanneer je in aanraking komt met mensen die in verschillende levensfases zitten. Sommige zijn positief, sommige zijn neutraal of negatief. Sommige zijn heel negatief waardoor er trauma's kunnen ontstaan.
Als je als mens dit niet oplost of geen goeie begeleiding in krijgt omdat je ouders, vrienden of familieleden zelf nog met allerlei trauma's rondlopen, dan is het nog weleens lastig om uiteindelijk als volwassene ook als een mentaal gezonde volwassene te reageren op alles wat je meemaakt.
Omdat we dit zelf in het leven meegemaakt hebben, werken we altijd naar emotionele volwassenheid toe en proberen de trauma's die we opgedaan hebben in onze jeugd te verwerken. Dit schoont niet alleen onszelf op en zorgt ervoor dat we meer vanuit ons hart kunnen leven en meer in balans zijn, maar ook zodat we onze trauma's niet projecteren op andere mensen of nog erger je eigen kinderen. Het is een vicieuze cirkel waar we als individu mee te maken hebben en indirect de gehele mensheid.