برنامه شماره ۹ گنج حضوراجرا: پرویز شهبازیPDF متن نوشته شده برنامه با فرمتPDF ،تمامی اشعار این برنامهمولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۲۲۹۷چو در دل پای بنهادی بشد از دست اندیشهمیان بگشاد اسرار و میان بربست اندیشهبه پیش جان درآمد دل که اندر خود مکن منزلگران جان دید مر جان را سبک برجست اندیشهرسید از عشق جاسوسش که بسم الله زمین بوسشدر این اندیشه بیخود شد به حق پیوست اندیشهخرابات بتان درشد حریف رطل و ساغر شدهمه غیبش مصور شد زهی سرمست اندیشهبرست او از خوداندیشی چنان آمد ز بی‌خویشیکه از هر کس همی‌پرسد عجب خود هست اندیشهفلک از خوف دل کم زد دو دست خویش بر هم زدکه از من کس نرست آخر چگونه رست اندیشهچنین اندیشه را هر کس نهد دامی به پیش و پسگمان دارد که درگنجد به دام و شست اندیشهچو هر نقشی که می‌جوید ز اندیشه همی‌رویدتو مر هر نقش را مپرست و خود بپرست اندیشهجواهر جمله ساکن بد همه همچون اماکن بدشکافید این جواهر را و بیرون جست اندیشهجهان کهنه را بنگر گهی فربه گهی لاغرکه درد کهنه زان دارد که نوزاد است اندیشهکه درد زه ازان دارد که تا شه زاده‌ای زایدنتیجه سربلند آمد چو شد سربست اندیشهچو دل از غم رسول آمد بر دل جبرئیل آمدچو مریم از دو صد عیسی شده‌ست آبست اندیشهچو شهد شمس تبریزی فزاید در مزاجم خوناز آن چون زخم فصادی رگ دل خست اندیشه