برنامه شماره ۵۲ گنج حضوراجرا: پرویز شهبازیPDF ،تمامی اشعار این برنامهمولوی، دیوان شمس، شماره ۱۶۶چمنی که تا قیامت گل او به بار باداصنمی که بر جمالش دو جهان نثار باداز بگاه میر خوبان به شکار می‌خرامدکه به تیر غمزه او دل ما شکار بادابه دو چشم من ز چشمش چه پیام‌هاست هر دمکه دو چشم از پیامش خوش و پرخمار بادادر زاهدی شکستم به دعا نمود نفرینکه برو که روزگارت همه بی‌قرار بادانه قرار ماند و نی دل به دعای او ز یاریکه به خون ماست تشنه که خداش یار باداتن ما به ماه ماند که ز عشق می‌گدازددل ما چو چنگ زهره که گسسته تار بادابه گداز ماه منگر به گسستگی زهرهتو حلاوت غمش بین که یکش هزار باداچه عروسیست در جان که جهان ز عکس رویشچو دو دست نوعروسان تر و پرنگار بادابه عذار جسم منگر که بپوسد و بریزدبه عذار جان نگر که خوش و خوش عذار باداتن تیره همچو زاغی و جهان تن زمستانکه به رغم این دو ناخوش ابدا بهار باداکه قوام این دو ناخوش به چهار عنصر آمدکه قوام بندگانت بجز این چهار بادا