David Lowery’nin merakla beklenen son filmi Yeşil Şövalye, tür düello ekseninde, fantastik bir ortaçağ hikâyesi anlatıyor. ‘Sir Gawain ve Yeşil Şövalye’ isimli bir 14. yüzyıl İngiliz şiirinden uyarlanan film, bu anonim eserden çokça yararlansa da, Lowery’nin yönetmenliğini konuşturduğu büyüleyici bir masalla beraber kahramanın yolculuğunu işliyor.

365 derece dönen kamera mı dersiniz, alan derinliği, plan sekans, uzun plan, geniş açı… say say bitmiyor teknikler nasıl bir iş bu. Hikayesi çok fazla ilgi çekmeyen işin bizlere yeni bir şey sunmayan ortaçağ hikayesini daha bireysel işliyor ve adından söz ettirmekle derdi olan bir şövalyenin kendi hikayesini bulmasını ve kişiliğini oluşturmasını anlatıyor. Dönüşüm gerçekten uzun sürede ve kapsayıcı bir şekilde gelişiyor. Arhur’un efsanesinin bir yan öyküsü gibi olan filmin o kadar çok evrensel öyküye referansı var ki bunları yakalamak için bir kez daha izlemek gerekiyor.

Asghar Farhadi’nin Bu sene Cannes’da Büyük Ödülü aldığı Film Kahraman, Bize sokakta her gün görebileceğimiz bir insanın son derece entrikalı ve çatışmalı hikayesini anlatıyor. Hikayeyi kısaca özetleyecek olursak Rahim, ödeyemediği borçları yüzünden hapse atılmıştır. İki günlük izin sırasında eski Kayınpederinden, borcunun bir kısmını ödemesine karşılık şikayetinden vazgeçmesini ister. Kayınbabası bu durumu kabul etmeyince Rahim enteresan bir çözüm yolu bulur ve kendisi bir anda halk kahramanı olmuş bulur, olayların iyice karışmasıyla beraber Rahim çok ciddi bir ikilem içerisinde kalır.

Wes Anderson’un bu seneki Cannes film festivalinde prömiyerini yaptığı Fransız postası öylesine araya sıkıştırılmış dev kadrosuyla bunların bazılarını sayacak olursak:Tilda Swinton, Benicio del Toro, Frances McDormand, Léa Seydoux, allahın cezası her filmde oynayan Timothée Chalamet ve Jeffrey Wright beraber teknik açıdan oldukça kuvvetli bir 20.yüzyıl gazetecilik tarihi hikayesi anlatıyor. Bir gazetenin son sayısını çıkartırken yaşadığı olayları o gazetede çalışan 3 ayrı kişinin hikayesiyle anlatan film ilginç bir serüven izletiyor. İlk hikayenin işlenişi her ne kadar iyise de son iki hikaye oldukça normal ve meraklandırmayan bir yapıya sahip.  Oyuncuları yüksek oynatmayı seven bir yönetmen olan Wes Anderson’un bu filmdede karakterlerini tanıtıp bu bölümler aracılığıyla oyuncuların filmden bir adım öteye geçerek kendi performanslarını sunmalarına fırsat tanıyarak farklı türden gazete haberlerini örneği yemek dünyasından politikaya bazen de sanat dünyasına dair yorumlarına, eleştirilerine yer vermesi gerçekten güzel bir seyir zevki sunuyor.

Bu açıklama genel izleyici kitlesi için fazlasıyla uygundur. Selam ben geçmişi olmayan adamın Trailer'ı Nasılsın?

Usta yönetmen Paolo Sorrentino’nun kendi hayat hikayesinden ilham alarak karşımıza sunduğu The Hand of God henüz 17 yaşındaki bir çocuğun hayatını kurmaya çalışırken yaşadığı kalp kırıklarını ve enteresan olaylar zincirini karşımıza çıkarıyor. Sürreal gerçekçilikle yaşadığımız dünya iç içe geçmiş şekilde çok da rahatsız etmeyerek filmimizin kurgusu içerisindeki yerini alıyor. 120 dakikayı aşkın süresiyle rahatlatıcı bir doğallık yakalayan filmin belki de en güzel kısmı bir karakterin hikayesini anlatırken arka alanda ailenin geri kalan üyelerinin de yaşadığı sıkıntıları ve çatışmaları çok güzel anlatıyor oluşu. Uzun planları ve alan derinliğinin sık kullanılması gibi gerçekçi ögeler barındıran filmin doğallığını en çok görüntüyle yakaladığını da söyleyebiliriz.

Selam Ben Geçmişi Olmayan adam nasılsın? Film incelemelerimize devam ediyoruz efendim. Bugünkü Filmimiz Matrix Resurrections.

Yönetmenliğini Lana Wachowski’nin yaptığı Resurrections, serinin uzun yıllar sonra çekilen 4.filmi olarak karşımıza çıkıyor. Büyük beklentilerle beklenen iş, adeta ilk 3 filmin en iyi sahnelerinin karıştırılıp önümüze karman çorman bir şekilde çorba olarak sunulması şeklinde denilebilir. İlk yarısıyla umut vaat eden işin devre yarısından sonra adeta uçuruma sürüklendiği ve Belki de Matrix’i Matrix yapan özgün aksiyon sahnelerinin neredeyse hiç olmayışı ve akla hayale sığmayacak mantık hataları, filmin eleştirmenler tarafından yerden yere vurulmasına sebep olmuştu. Bu kadar ertelenen bir filmin neden daha iyi bir kurguya sahip olamadığıysa eldeki malzemenin boca edildiğinin büyük göstergesi olarak Warner Biraderlere yazar.

Bir Tat Bir Doku, CMYLMZ ve Fundementals’tan sonraki Stand’up’ı Diamond Elite Plus onların aksine Dijital bir platform olan netflix'de karşımıza çıkıyor. 96 dakikalık makul bir süreye sahip olan şov Cem Yılmaz’ın eskisi gibi olmadığını bildiğimiz bu dönemde hala gösterilerinde filmlerine nazaran başarılı olduğunu gösteriyor. Gerek eski esprilerinin, gerek pandemi döneminde yapmış olduğu tespitlerin gerek kendisine ve komedi sektörüne yapmış olduğu mantıklı ve içgörülü eleştirilerle keyifli bir performans ortaya koyuyor. Genel olarak, nostalji konusunu, kuşak çatışmasını, z kuşağını yakalayamamasını, yaptığı tatilleri halktan biri gibiymişçesine bir üslupla anlatarak, her zamanki gibi çok tuhaf yerlerden ilginç espriler çıkarıyor.

Bugünkü filmimiz Göğe bakma durağı sakinlerinin gözdesi Don’t Look Up. Baş rollerinde Dicapro ve Jeniffer Lawrence’ın muazzam uyumuna sahip, Altın kürede 4 ve Critics Choice’da şimdiden 5 adaylığı bulunan Netflix yapımı dev kadrolu film, post-truth çağında bilimsel gerçeklerin yerini kamu önderlerinin istediği şekilde şekillendirdiğini gösteren bir bilimkurgu kara komedisi. Politik filmlerle ön plana çıkan yönetmen Adam Mckay kara mizah tarzında; kökeninde Trump’ı, gövdesinde gözü doymayan hırslı kapitalistleri, medyayı, cehaleti absürdizmle  eleştiren bir hikaye ortaya çıkartıyor.

Netflix yapımı olan The Power of The Dog, iki kardeş arasında geçen ufak bir çekişmeyi anlatırken bir yandan 1920’lerin anlayışıyla erkeklik ve iktidar olma arzusunun arasındaki dinamiği işleyip lgbt+ temasını da ufaktan değiniyor. Kusursuza neredeyse yakın olan sinematografi ve müzikler adeta biz izleyicileri ekrana kilitliyor. Benedict Cumberbatch’se hiç alışık olmadığımız tarzda bir rolle karşımıza çıkıyor ve ondan maço bir karakter izlemek gerçekten sınırları zorlayıcı bir performansı da beraberinde getirmiş. Filmin belki de en büyük sıkıntısı işlenişteki bazı olayların çok derinden vurmaya çalışarak seyirciye bir hayli uzakta kalması durumuydu.

Bu bölümde Last Night İn Soho filminini inceliyoruz. 

Sinopsis:Büyük bir moda tasarımcısı olmayı hayal eden Eloise, hep hayali olan 1960’ların Londra’sına doğru maceraya çıkar. burada Sandie adında bir şarkıcının Jack’le değişen hayatını izlerken kendi hayatınıysa geçmiş gelecek ve rüyalar arasında bu hikayeyle iç içe geçmiş şekilde bulur.